ஜும்ஆ பயான் 22/12/2023

தலைப்பு: 

காக்கப்பட வேண்டிய வக்ஃபு சொத்துக்கள்.

"வக்ஃப்"என்றால் என்ன?

"வக்ஃப்"وقف இஸ்லாமிய சட்டத்திட்டங்களில் ஒரு முக்கிய பகுதியாகும், 

இஸ்லாமிய வளரும் தலைமுறையினர்,வருங்கால சந்ததியினரின் வாழ்வின் ஈடேற்றத்திற்கு  வக்ஃப் பிரகாசமான பக்கமாக அமைகிறது. 

ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும், ஒவ்வொரு நாட்டிலும் முஸ்லிம்கள், சமுதாயத்தின் நல்ல பல நோக்கங்களுக்காக வக்ஃப் எனும் தானத்தை வழங்கியுள்ளனர்.

"வக்ஃப்"وقف என்பது ஏழை, எளியவர்களுக்கு மட்டுமல்ல,  public works ஏழை, பணக்காரன் என்கிற பாகுபாடு இல்லாமல்  அனைவருக்கும் பயனளிக்கும் பொதுப்பனி என்பதே  இதன் நோக்கமாகும்.

வக்ஃப் என்பதன் பொருள்: வக்ஃப் என்பதன் வரையறை, சொத்தின் லாபத்தை அனைவருக்கும் அல்லது ஒரு குறிப்பிட்ட வகுப்பினருக்கு உரிமையைத் தடுத்துவைத்துக்கொள்வதாகும்.அதை விற்கவோ மாற்றவோ முடியாது.

வக்ஃப் وقف என்பது وقف یقف ،وقفاََ وقوفاََ  என்கிற அரபி மூலச் சொல்லிலிருந்து பிறந்ததாகும்.இதன் அசல் பொருள்:الحبس والمنع அதாவது நிறுத்துதல், பிணைத்தல், எவராவது மூன்றாம் நபருக்குச் சொந்தமாவதைத் தடுப்பது. 

வக்ஃபின் சட்டம்:

வக்ஃப் என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம்,  وقف تام(அதாவது முழுமையான) வக்ஃப் அவசியமாகும் . அதனால் அதை விற்பது, பரிசளிப்பது போன்றவை ஹராமும்,ஷரிஆ சட்டத்திற்கு புறம்பானதும் ஆகும்.

ففي الصحيحين أن عمر رضي الله عنه قال: يا رسول الله ! إني أصبت مالاً بخيبر لم أصب قط مالاً أنفس عندي منه؛ فما تأمرني فيه ؟ قال: (إن شئت حبست أصلها وتصدقت بها, غير أنه لا يباع أصلها ولا يوهب ولا يورث)

உமர் (ரலி) அவர்களின் வக்ஃபின் மூலம் அதற்குரிய சட்டங்களை அறிய முடிகிறது. உமர் (ரலி) அவர்கள் கைபரில் ஒரு நிலத்தைப் பெற்றுக் கொண்டார்கள். நபியவர்களிடம் வந்து இப்பொழுது நான் ஒரு நிலத்தைப் பெற்றிருக்கிறேன். இதைவிட விலையுயர்ந்த ஒரு நிலத்தை நான் பெற்றதில்லை. எனவே தங்களது உத்தரவின் படி செயல்படுகிறேன், என்று கூறினார்கள்.

அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் நீங்கள் விரும்பினால் அதன் அடிமனையை தடுத்து வைத்துக்கொண்டு (அதிலிருந்து வரும் லாபத்தை) தர்மம் செய்து விடுங்கள், என்று கூறினார்கள். உமர் (ரலி) அவர்களும் அவ்வாறே தர்மம் செய்து விட்டார்கள். இந்நிலம் விற்கப்படக் கூடாது; அன்பளிப்பாக வழங்கடக்கூடாது; வாரிசுரிமை கோரப்படக்கூடாது, என்று கூறி ஏழைகள், உறவினர்கள், அடிமைகள், விருந்தாளிகள், வழிப்போக்கர்கள் ஆகியோருக்கும் அல்லாஹ்வின் பாதையிலும் செலவிடப்பட வேண்டுமென்று தர்மம் செய்து விட்டர்கள். அந்நிலத்தின் பொறுப்பாளர் நடைமுறையில் அறியப்பட்ட விதத்தில் சாப்பிட்டுக்கொள்ளலாம். நண்பருக்கு உணவளிக்கலாம். ஆனால் அதைக் கொண்டு சொத்து சேகரிப்பவராக இருக்கக் கூடாது, என்று கூறினார்கள். (புகாரி) 

இஸ்லாத்தின் முதல் வக்ஃப் நபி முஹம்மது ﷺ அவர்களால் செய்யப்பட்டது.நபி ﷺ ஏழு தோட்டங்களை வக்ஃப் செய்தார், இது இஸ்லாத்தின் முதல்  வக்ஃப் ஆகும். இந்த ஏழு தோட்டங்களும் உஹத் போரில் முஸ்லிம்களால் போரிட்டு கொல்லப்பட்ட "முகைரிக்" என்ற ஒரு  யூதருக்கு சொந்தமானதாகும். அவன் "நான் இறந்தால் எனது செல்வம் (சொத்து) ஹஸ்ரத் முஹம்மத்ﷺஅவர்களுக்கு சொந்தமாகட்டும்.அதனை .அல்லாஹ்வின் விருப்பப்படி செலவு செய்யட்டும்."என்று அவர் உயில் எழுதி வைத்திருந்தார்.

இஸ்லாத்தில் இரண்டாவது வக்ஃப் ஹஸ்ரத் உமர் பாரூக் (ரலி)அவர்களால் செய்யப்பட்டது. அதன் பிறகு நபி (ஸல்) அவர்களின் காலத்தில் நபித்தோழர்கள் பல வக்புகளை அளித்தனர்.

வக்ஃபின் நோக்கம்:

இஸ்லாத்தின் நிதிஅமைப்பில் பொருளாதார ஸ்தரத்தன்மைக்கு வக்ஃப் ஒரு அடிப்படை இடத்தைப் பெற்றுள்ளது.

இஸ்லாமிய வரலாற்றின் ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும், ஏழை, எளியோரின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யவும், பொருளாதாரத்தில் தன்னிறைவு பெறவும், முஸ்லிம்களை அறிவியல் மற்றும் கலை,கல்வி முன்னேற்றத்திற்காக பயன்படுத்தப்பட்டது. 

நோயுற்றோர் மற்றும் துன்பத்தில் உள்ளவர்களின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யவும், 

கல்விமான்களுக்கு உதவவும், அறிவு ஜீவீகளின்  நிதி ஆதரத்திற்கும் இஸ்லாமிய வக்ஃப் மிக முக்கியப் பங்காற்றியுள்ளது.

வக்ஃபு சொத்தின் நிபந்தனைகள்.

ஒரு முஸ்லிம் தன்னுடைய சொத்துக்களை இறைவனுக்காக வக்ஃபு என்ற செய்து விட்ட பிறகு அவரோ, அவருடைய வாரிசுகளோ அந்தச் சொத்துக்களின் நிர்வாகிகளாக இருக்க முடியுமே தவிர, அதை வாரிஸ்தாரர்களோ அல்லது தனிநபரோ அல்லது ஆட்சியாளர்களோ உரிமைக் கொண்டாடமுடியாது.

ஒருவேளை ஆட்சியாளர்கள் வக்ஃபு  சொத்துக்களை தனி உரிமை கொண்டாடினால் அவர்களை எதிர்த்து போராடுவது முஸ்லிம்கள் மீது அவசியம்.

أَنَّ رَجُلًا سَأَلَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَقَدْ وَضَعَ رِجْلَهُ فِي الْغَرْزِ، أَيُّ الْجِهَادِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: «كَلِمَةُ حَقٍّ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ»

ஒருவர் தன்னுடைய காலை அங்கவடியில் (குதிரையில் ஏறுவதற்கு உதவும் வளையம்) வைத்துக் கொண்டு. “ஜிஹாதில் சிறந்தது எது?” என்று கேட்டார். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், “அநியாயக்கார அரசனிடத்தில் உண்மையைச் சொல்வதாகும்” என்று பதிலளித்தார்கள். (நூல் : நஸாயீ- (4138)

அல்லாஹ்வின் சட்டத்தை மாற்றுவதற்கு யாருக்கும் உரிமை கிடையாது.

வக்ஃப் வாரியம் என்றால் என்ன?

வக்ஃபு வாரியம் எதற்காக ஏற்படுத்தப்பட்டது என்பதைத் தெரிந்துகொள்வது அவசியம். வெகு காலத்துக்கு முன், முஸ்லிம் செல்வந்தர்களும், முஸ்லிம் மன்னர்களும் தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த ஏராளமான சொத்துக்களை இறைவனுக்குத் தானமாகக் கொடுத்தனர். இப்படிப்பட்ட சொத்துக்கள்தான் வக்பு வாரியத்தின் சொத்துக்கள் என்று சொல்லப்படுகின்றன. இந்த சொத்துக்களிலிருந்து கிடைக்கும் வருவாயைக் கொண்டு, முஸ்லிம் மக்கள் நலனுக்கான காரியங்களை, ஏழை-எளியோர் பயன்பெறும் வகையில் செய்ய வேண்டும் என்பதுதான் அடிப்படை நோக்கம். பள்ளிவாசல் பராமரிப்பு, தர்கா பராமரிப்பு, முஸ்லிம் மக்களின் கல்வி மேம்பாடு போன்றவற்றுக்காகச் செலவிட வேண்டும் என்ற உயரிய நோக்கத்தோடு, இப்படிப்பட்ட சொத்துகள் பழங்காலத்தில் தானமாக வழங்கப்பட்டன.

தானமாக வழங்கப்பட்ட இடங்களின் பராமரிப்பையும் கண்காணிப்பையும் வக்பு வாரியம் செய்தாலும், இடங்களை வழங்கிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்களே பல காலமாகச் சொத்துக்களைப் பராமரித்துவந்தார்கள். அதிலிருந்து கிடைக்கும் வருமானத்தை வக்பு வாரியத்திடம் சேர்த்தார்கள். இப்படிச் சொத்துக்களைப் பராமரிப்போரை முத்தவல்லிகள் என்று குறிப்பிடுகின்றனர். இந்த முத்தவல்லிகளை அறங்காவலர்கள் என்றும் குறிப்பிடுகின்றனர்.

முற்காலத்தில் இந்த சொத்துக்களெல்லாம் உயர்ந்த நோக்கங்களுக்காகத் தானமாக வழங்கப்பட்டாலும் தானமாக வழங்கிய பெரியோர்களின் வாரிசுகளே, அந்தச் சொத்துக்களைத் தங்கள் பெயருக்கு மாற்றிக்கொண்டதும், பிறருக்கு விற்பதும் சில இடங்களில் நடந்தது.

இப்படிப்பட்ட செயல்பாடுகளைக் கண்காணித்து, முத்தவல்லிகளை ஒழுங்காகச் செயல்பட வைக்க 1954-ல் உருவாக்கப்பட்டதுதான் வக்பு வாரியம். ஒன்றிய - மாநில அரசுகள் இணைந்து உருவாக்கியிருக்கும் இந்த வக்பு வாரியம், 

முஸ்லிம் பெரியவர்கள் இறைப் பணிக்காக வழங்கிய பெரும் சொத்துக்களைப் பராமரித்துக் கண்காணிக்கும் பொறுப்பை ஏற்றது.

வக்ஃப் வாரியம் கடந்து வந்த பாதை.

இந்திய முஸ்லீம்களின் எழுச்சி,தொடர் போராட்டங்களின் எதிரொலியாக  அன்றைய காங்கிரஸ் அரசு 1954 வக்ஃப் சட்டம் என்று ஒரு நொண்டி வக்ஃப் சட்டத்தை உருவாக்கியது, இது முதன்முதலில் மௌலானா அபுல் கலாம் ஆசாத் அவர்களால்  பாராளுமன்றத்தில் நிறைவேற்றப்பட்டது, அதில் ஏராளமான ஓட்டைகளும்,குறுக்கு வழிகளும்  இருந்தன. 

இந்த சட்டத்துக்கு எதிராக முஸ்லீம்கள் தலைமையிலிருந்து எதிர்ப்பு குரல் எழுப்பிய போது காங்கிரஸ் அரசு, வக்ஃப் சட்டம் 1959தை இயற்றியது.முந்தைய சட்டத்தை போன்று பல குறைபாடுகள் இதிலும் இருந்தன.

அவற்றை நீக்க 1964ல் ஒரு சட்டம் இயற்றப்பட்டது.

அதன் பிறகு இறுதி திருத்தம் செய்து 1969ல் இயற்றப்பட்ட சட்டம் தொடர்ந்து 26 ஆண்டுகளாக நாட்டில் செயல்பாட்டில் இருந்தது.

மொத்த வக்ஃப் சொத்துக்கள்.

இந்தியாவின் சிறுபான்மை மக்களின் நலன்கள் பாதுகாப்புக்காக அமைக்கப்பட்ட சச்சார் கமிட்டி, (2008) வக்பு வாரியச் சொத்துக்களின் நிலை குறித்தும் ஆராய்ந்தது.

தமிழ்நாட்டைப் பொறுத்தவரை 7,452 வக்பு நிறுவனங்களுக்குச் சொந்தமான 53,834 சொத்துக்கள் இருக்கின்றன. இவற்றின் மதிப்பு பல லட்சம் கோடிகள் என்கிறார்கள். தமிழ்நாட்டின் பெருநகரங்களில் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டிருக்கும் வக்பு வாரியச் சொத்துக்களை மீட்க முடியாமல் வழக்குகள் போடப்பட்டு, நிலுவையில் உள்ளன. சில இடங்களில் அரசு சார்ந்த நிறுவனங்களே ஆக்கிரமித்துள்ளதாகக் கூறப்படுகிறது.

இந்தச் சொத்துக்கள் அனைத்தும் முறையாக மீட்கப்பட்டால், வாரியம் என்ன நோக்கத்துக்காக ஏற்படுத்தப்பட்டதோ, அது நிறைவேறும் என்று கமிட்டி தன் அறிக்கையில் சுட்டிக்காட்டியது. இதன் மூலம், கல்வி நிறுவனங்கள், சுகாதார மையங்கள், சமுதாய நலக்கூடங்கள் போன்றவற்றை ஏற்படுத்தி, ஏழை எளிய முஸ்லிம்களுக்கு உதவ முடியும் என்பது கமிட்டியின் பரிந்துரை. ஆனால் இன்று அவை அனைத்தும் கானல் நீராய் மாரிப்போய் விட்டது. 

وَلَا تَاْكُلُوْٓا اَمْوَالَـكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوْا بِهَآ اِلَى الْحُـکَّامِ لِتَاْکُلُوْا فَرِيْقًا مِّنْ اَمْوَالِ النَّاسِ بِالْاِثْمِ وَاَنْـتُمْ تَعْلَمُوْنَ‏

அன்றியும், உங்களுக்கிடையில் ஒருவர் மற்றவரின் பொருளைத் தவறான முறையில் சாப்பிடாதீர்கள்; மேலும், நீங்கள் அறிந்து கொண்டே பிற மக்களின் பொருள்களிலிருந்து(எந்த) ஒரு பகுதியையும், அநியாயமாகத் தின்பதற்காக அதிகாரிகளிடம் (இலஞ்சம் கொடுக்க) நெருங்காதீர்கள்.    (அல்குர்ஆன் : 2:188)

فَإِنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ "" مَنْ ظَلَمَ قِيدَ شِبْرٍ مِنَ الأَرْضِ طُوِّقَهُ مِنْ سَبْعِ أَرَضِينَ "".

 நபி(ஸல்) அவர்கள், 'ஓர் அங்குலம் அளவு நிலத்தை அநியாயமாக அபகரித்துக் கொள்கிறவரின் கழுத்தில் ஏழு நிலங்கள் மாலையாக (மறுமையில்) கட்டித் தொங்க விடப்படும்' என்று கூறினார்கள்.   (ஸஹீஹ் புகாரி : 2453.)

அடுத்தவர்களின் பொருளின் மீது அஞ்சி நடந்த நம் முன்னோர்கள்.

முஹத்திஸ்களின் அமீர் என்று போற்றப்பட்ட தபவுத்தாபியீன்களின் ஒருவராகிய அப்துல்லாஹ் இப்னு முபாரக் ரஹிமஹுல்லாஹ் அவர்கள் ஈராக் நாட்டை சேர்ந்தவர்கள்.

சிரியா தேசம் சென்று அங்கிருக்கின்ற முஹத்திஸ்கள் இடத்தில் பாடம் படித்துவிட்டு திரும்புகிறார்கள். தன்னுடைய பையை பிரிக்கும் போது அதில் எழுதக்கூடிய சிறிய குச்சி ஒன்று இருக்கிறது.

அப்போதுதான் ஞாபகம் வருகிறது. வகுப்பில் உட்கார்ந்து இருக்கும்போது தன்னுடைய குச்சி உடைந்து விட்ட காரணத்தால் தனக்கு அருகில் இருந்த ஒருவரிடம் இருந்து எழுதுகோலை இரவலாக வாங்கினார்கள். அதை அவர்கள் திரும்பி கொடுக்கவில்லை. மறந்துவிட்டார்கள். வகுப்பு முடிந்து மாணவர்கள் கலைந்து விடுகிறார்கள்.

இந்த நிலையில் அப்துல்லாஹ் இப்னு முபாரக் ரஹிமஹுல்லாஹ் அவர்கள் அந்தக் குச்சியை எடுத்துக் கொண்டு ஈராக்கிலிருந்து சிரியா தேசம் சென்றார்கள். அந்த மஸ்ஜிதை தேடிச் சென்று அந்தக் குச்சியை யாரிடம் இருந்து பெற்றார்களோ அவர்களை தேடிக் கண்டுபிடித்து அவர்களிடம் மன்னிப்பு கேட்டு குச்சியை கொடுத்துவிட்டு திரும்ப அவர்கள் ஈராக் வருகிறார்கள்.

இந்திய இஸ்லாமியர்களின் வக்ஃப் சொத்தும்,வக்ஃப் சட்டம்1995ஐ திரும்ப பெறும் மசோதவும்.

நம் இந்தியத்தாய் திருநாட்டில் 35 வக்பு வாரியங்கள் செயல்பட்டு வருகின்றன.கர்நாடக வக்பு வாரியம் நாட்டிலேயே அதிக வருவாய் ஈட்டக்கூடிய சிறந்த வக்ஃப் வாரியமாகும்.

நாட்டின் பிற மாநிலங்களைப் பொறுத்தவரை, ஒப்பபீட்டளவில் மகாராஷ்டிரா வக்ஃப் வாரியம் மிக மோசமான நிலையில் உள்ளது, 

அதிகளவில் சட்டவிரோத வக்ஃப் ஆக்கிரமிப்புகள் மகாராஷ்டிராவிலேயே நடந்துள்ளன.சில அரசியல் புள்ளிகள், மற்றும் வாரிய அதிகாரிகளின் துணையோடு

நாட்டின் பல இடங்களில் சட்டவிரோத ஆக்கிரமிப்புகள் நடந்துக்கொண்டே இருக்கின்றன.

தற்போதைய நாட்டின் வக்ஃப்  சொத்தின் மதிப்பு 1.20 லட்சம் கோடி அதாவது 12000 பில்லியன் டாலர் மதிப்புக்கு நிகர் ஆகும்.

இவற்றில் ஒரு பத்துசதவிகிதமாவது 10% அதாவது 12000 கோடியையாவது முஸ்லிம்களின் கல்வி, மருத்துவம் போன்ற சமூக மேம்பாடுகளுக்கு  முறையாக செலவிடப்பட்டால் அரசின் எந்த உதவியோ,ஒதுக்கீடோ இல்லாமலே தன்னிறைவான வளர்ச்சி அடைந்த சமூகமாக இஸ்லாமியர்கள் இருந்திருப்பார்கள்.(فکر وخبر۔آن لائن اخبار)

இந்தியாவில் வக்ஃபின் நிலை:

 நமது மாபெரும் இந்திய திருநாட்டில் வக்ஃப் விஷயத்தில் அரசு  தீவிரம் காட்டியிருந்தால், அதைப்பற்றி விவாதிக்க வேண்டிய அவசியமேயில்லாமல் போயிருக்கும்.

நாடு சுதந்திரம் அடைந்தபோது முஸ்லிம்களிடம் எதுவும் இல்லை.

சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு நடந்த முடிவில்லாத கலவரங்களால் இஸ்லாமிய சமூகம் நிலைகுலைந்து போய் இருந்தது.

முஸ்லிம்களின் உயிரும், உடைமையும் ஈவு இரக்கமின்றி சூறையாடப்பட்டு, பெரும் நில உரிமையாளர்கள் நாட்டை விட்டு வெளியேறி பாகிஸ்தானுக்கு குடி பெயர்ந்தனர். கோடிக்கணக்கான சொத்துக்களை ஏலம் விடப்பட்டன, எண்ணற்ற சொத்துக்கள் பறிமுதல் செய்யப்பட்டன.

ஆயிரக்கணக்கான மஸ்ஜித்கள், தர்காக்கள், (கப்ருகள்)கல்லறைகள், மடங்கள், ஆஷுரா கானாகள், மதரஸாக்கள் வலுக்கட்டாயமாக ஆக்கிரமிக்கப்பட்டன.முஸ்லிம்கள் சுதாரித்துக் கொள்வதற்குள்ளாக நிலைமை மிக மோசமாக கை மீறி விட்டிருந்தது.

முஸ்லீம் மன்னர்கள், ஆட்சியாளர்கள், நவாப்கள் மற்றும் செல்வந்தர்கள் முஸ்லிம்களின் கல்வி, சமூக மற்றும் பொருளாதார வாழ்க்கையை மேம்படுத்துவதற்காக அர்ப்பணித்த வக்ஃப் நிலத்தை, அரசு பல இடங்களில் பெரிய கட்டிடங்கள் கட்டி, பல ஏக்கர் நிலங்களுக்கு வேலி அமைத்து,மூடிவிட்டன. 

வக்ஃப் நிலங்கள் மிகக் குறைந்த வாடகையில் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டன.

இன்றும், அரசு தனது அலுவலகங்களை எண்ணற்ற வக்ஃப் சொத்துக்களில் ஆண்டு வாடகைக்கு ஒரு ரூபாய் முதல் பத்து ரூபாய் வரை நடத்தி வருகிறது.

இறுதியாக வக்ஃப் சட்டம் 1995 ஐ அரசு, உருவாக்கியது.ஆனால் வழக்கம் போல் இந்த சட்டத்தில் பல பிரச்சனைகளும் சிக்கல்களும் இருப்பது மிகவும் வருந்தத்தக்க ஒன்றாகும்.

1995 சட்டத்தில் திருத்தம் செய்ய வேண்டும் என்ற கோரிக்கை அதிகரிக்க துவங்கியதால் மற்றொரு சட்டத்தை அமைக்க வேண்டிய நிலைக்கு அரசு தள்ளப்பட்டது. வக்ஃப் சட்டம் 2010 என்று பெயரிடப்பட்ட குழு அமைக்கப்பட்டது.

நிலத்தின் தற்போதைய சந்தைமதிப்பு, கடந்த கால நிலவரத்தை நாம் மதிப்பாய்வு செய்தால், கடந்த சில தசாப்தங்களில், நாட்டில் பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் வருகையும் முதலீடும் நிலத்தின் விலையை விண்ணுக்கு உயர்த்தியுள்ளது என்பதே நிதர்சனமான உண்மையாகும்.

 கார்ப்பரேட் கம்பெனி முதலீட்டாளர்கள் மற்றும் தொழிற்சாலைகளுக்கு இடம் கிடைப்பது கடினமாக இருந்த வேலையில். அரசு, சில சமயங்களில் வக்பு வாரியத்தின் அறங்காவலர்களிடமும், சில சமயங்களில் மத்திய வாரியம் முதல் மாநில வக்பு வாரியம் வரையிலான உயர் அதிகாரிகள் உட்பட அதிகாரிகளிடமும் வக்பு நிலங்களை  கேட்டு பெற்றன.

இதனால் ஏற்பட்ட மிக மோசமான விளைவு;

நாட்டின் பாரம்பரிய வக்பு சொத்தை  அரசும்,பன்னாட்டுநிறுவனங்களும்,தொழிற்சாலைகளும் நாசமாக்கின,

இதனை விடவும் மிகப் பெரிய இழப்பு. கோடிக்கணக்கான, ரூபாய் மதிப்புள்ள வக்பு சொத்துக்களை முஸ்லிம்களே விற்று நாசமாக்கினர் என்பது மிகவும் வருந்ததக்க செய்தியாகும்.

பல்வேறு குழுக்களை நிறுவுதல் மற்றும் அவற்றின் பரிந்துரைகள்.

வக்ஃப் சொத்துக்களின் நலன் மற்றும் பாதுகாப்பிற்காக அரசாங்கம் பல சந்தர்ப்பங்களில் பல்வேறு குழுக்களை அமைத்தது. இதனுடன், பல கமிஷன்களும் வக்ஃப் விதிமுறைகளுக்கான ஆலோசனைகளையும், பரிந்துரைகளையும் வழங்கின. இதில் நீதிபதி ரங்கநாத் மிஸ்ரா கமிஷன், நீதிபதி ராஜேந்தர் சச்சார் கமிட்டி, தேர்வுக்குழு, பார்லிமென்ட் கூட்டுக்குழு போன்றவை அடங்கும்.

இந்தியாவில் வக்ஃப் சொத்துக்களுக்கு முறையான பாதுகாப்பு அளிக்கப்பட்டால், முஸ்லிம்களின் சமூக, கல்வி மற்றும் பொருளாதார முன்னேற்றத்தை குறிப்பிடத்தக்க அளவில் அடைய முடியும், அவர்களிலுள்ள  வறுமையை அகற்றி ஓரங்கட்டப்பட்டு முடிவுக்கு கொண்டுவரமுடியும். 

ஆனால் இது சாத்தியமாகுமா?அரசு மனது வைத்தால் சத்தியமாகும். இந்திய முஸ்லிம்களின்  வளர்ச்சியும் செழுமையும்,இந்தியாவின் செழுமையும், வளர்ச்சியும் வளமும் அல்லவா?

20 கோடி முஸ்லிம்கள் அப்படியே தனித்து விடப்பட்டு, அவர்களின் கல்வி, சமூக, பொருளாதார நிலைகளில் கவனம் செலுத்தவில்லை என்றால், அது நாட்டுக்கு பெருமையா?

வாகனத்தின் ஒரு சக்கரம் நன்றாகவும், மற்றொன்று பலவீனமாகவும் இருந்தால், உடலின் ஒரு உறுப்பு வலுவாகவும், மற்ற உறுப்பு செயலிழந்தும் பலவீனமாகவும் இருந்தால் அதனை என்னவென்று சொல்வது?

இந்திய முஸ்லிம்களின் கோரிக்கையும்,விரும்பமும் என்னவென்றால் நவாப்கள், மன்னர்கள், உன்னதமான தனவந்தர்கள்,  அர்ப்பணித்த வக்ஃப் சொத்துக்களுக்கு குறைந்தபட்சம் சட்ட உரிமையாவது கொடுக்கப்படவேண்டும், பல ஆண்டுகளாக அவற்றை அரசு வைத்திருக்கிறது, முஸ்லிம்களுக்கு நிலமோ,நிலம் சார்ந்த எந்த உரிமையும் இல்லை, 

குறைந்தபட்சம் தற்போதைய சந்தை நிலவர படி வாடகை நிர்ணயிக்கப்பட வேண்டும். வக்ஃப் சொத்துக்களில் சட்டவிரோத ஆக்கிரமிப்புகளை வைத்திருப்பவர்களை அகற்ற வேண்டும். பட்ஜெட்டில்  வக்ஃபிற்கு நிதிஒதுக்கப்படுகிறதா?தற்போது நாட்டில்,  இந்திய ரயில்வே மற்றும் பாதுகாப்புத் துறைக்கு அடுத்தபடியாக, அதிக பட்ச சொத்துக்கள்,நிலங்கள்,  வக்ஃப் வாரியத்திடம் உள்ளது என்பது அனைவரும் அறிந்ததே.

1996ல், ராஜ்யசபா தேர்வுக்குழு அமைக்கப்பட்டது. 2006ல் ராஜேந்திர சச்சார் கமிட்டி அமைக்கப்பட்டது.2008ல் பாராளுமன்ற  கூட்டுக்குழு தனது அறிக்கையை அரசிடம் சமர்ப்பித்தது. அனைத்து கமிட்டிகளும் மத்திய சிறுபான்மையினர் விவகாரங்களுக்கான பரிந்துரைகளை சமர்ப்பித்துள்ளன.

சச்சார் கமிட்டி பரிந்துரைகள்:(வக்ஃபு சொத்துக்களை பாதுகாத்திட சச்சார் கமிட்டி முன்வைத்த பரிந்துரைகள்.)

1)நாட்டில் பரவலாக உள்ள  ஐந்து லட்சம் வக்ஃப் சொத்துக்களைப் பாதுகாக்கும் முறையை மேம்படுத்த வேண்டும், 

பொதுப்பணித்துறை, நீதி,நிர்வாக துறை அளவுக்கு வக்ஃப் வாரியத்தை முக்கியத்துவம் வாய்ந்த துறையாக ஆக்கப்படவேண்டும்.அதிகபட்ச முன்னுரிமை அளிக்கப்பட வேண்டும். (2) சமூக நலன் தேசிய வக்ஃப் மேம்பாட்டுக் கழகம் அமைக்கப்பட வேண்டும்.

 (3) ஐந்து லட்சம் பதிவு செய்யப்பட்ட மற்றும் பதிவு செய்யப்படாத வரையறுக்கப்பட்ட வாடகை போன்ற சட்டங்களிலிருந்து விடுவிக்கப்பட வேண்டும். 

(4) வக்பு வாரியத்துக்கு சட்டப்பூர்வ அமைப்பு என்கிற அந்தஸ்து வழங்கப்பட வேண்டும்

(5)ஓராண்டுக்குள் அரசால் பயன்படுத்தப்படாத வக்பு நிலத்தை வக்பு வாரியத்திடம் ஒப்படைக்க வேண்டும். மேலும், எண்ணற்ற அரசு நிறுவனங்கள் வக்ஃப் சொத்துக்களை கைவசம் வைத்திருப்பதாகவும், இன்னும் சில சதுர அடி கட்டிடங்கள் மட்டுமே அமைக்கப்பட்டு மீதமுள்ள நிலம் காலியாக இருப்பதும் குழுவின் கவனத்திற்கு வந்துள்ளது. 

6)அரசினால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ள (காணி)சொத்துக்கள், அங்கு அரச கட்டிடம் இல்லாத அல்லது காலியாகக் கிடக்கும் காணிகள் முஸ்லிம் கல்வி நிலையங்களுக்கும் பொது சுகாதார நிலையங்களுக்கும் தாமதமின்றி ஒப்படைக்க வேண்டும்.

 (7) அரசு ஆக்கிரமித்துள்ள சொத்துக்களை, 6(ஆறு)மாதத்திற்குள் காலி செய்து, கடந்த நாற்பத்தைந்து ஆண்டுகளாக நிலுவையில் உள்ள வாடகையை மாற்றி, தற்போதைய சந்தை நிலவரப்படி வாடகை வழங்க வேண்டும்.

(8)வக்ஃப் வாரியத்தின் அனைத்து முடிவுகளும் முஸ்லிம்களுக்கு ஆதரவாக இருக்க வேண்டும் மற்றும் முஸ்லிம் தனிவாரிய சட்ட அமைப்பு மற்றும் இஸ்லாமிய சட்டங்களின்படி எடுக்கப்பட வேண்டும். இதற்கு முஸ்லிம் ஜமாஅத்துகளின் பிரதிநிதித்துவம் அவசியம் ஆகும்.

(9)எந்த ஒரு அரசியல் கட்சியின் தலைவரும் அல்லது உறுப்பினரும் வக்பு வாரியத்தின் தலைவராக இருக்கக்கூடாது என்பதில் முழு கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

10) ஆட்சியர் மற்றும் ஆணையருக்கு ஒத்துழைக்க அறிவுறுத்தல்கள் வழங்கப்பட வேண்டும்.

 (11) வக்ஃப் வாரியத்தின் குத்தகை 11 மாதங்கள் மட்டுமே இருக்க வேண்டும். மற்றும் வக்பு வாரியத்தின் அறிவிப்பின் பேரில் உடைமைகளை காலி செய்யும் அதிகாரம் வக்பு வாரியத்திற்கு வழங்கப்பட வேண்டும்.

ஜே.பி.சி.யின் பரிந்துரைகள்:

1)அரசு அதிகாரிகள் மற்றும் அரசியல் அமைச்சர்களின் தலையீட்டைத் தடுக்க, குத்தகை அதிகாரம் வக்ஃப் வாரியத்திற்கு மட்டுமே வழங்கப்பட வேண்டும்.

 (2) வக்ஃப் சர்வே கமிஷன் நியமனம் கட்டாயமாக்கப்பட வேண்டும். 

(3)வக்ஃப் சொத்துக்கள் கணக்கெடுப்பில் ஆகஸ்ட் 15, 1947ல்  உள்ள படி அனைத்து வக்ஃப் நிலங்களும் சேர்க்கப்பட வேண்டும்.

 (4)மத்திய வக்ஃப் கவுன்சிலின் தலைவர் பதவியை எந்த அமைச்சருக்கும் வழங்கப்படக்கூடாது , ஓய்வுபெற்ற உயர்நீதிமன்ற நீதிபதி அல்லது பல்கலைக்கழக துணைவேந்தர் தலைவராக நியமிக்கப்பட வேண்டும். 

5) மத்திய வக்ஃப் கவுன்சில் செயலாளருக்கு இந்திய அரசின் இணைச் செயலாளர் அந்தஸ்து வழங்கப்படுவதன் மூலம் அரசு அதிகாரிகளின் தலையீடுகளை தடுக்க முடியும்.

 (6) சர்வீஸ் கார்டு தயாரிக்கும் போது, ​​.

வகஃப் சட்டம் 1954ன் படி, உயர்கல்வி பணியாளர்கள் முஸ்லீம்களாக மட்டுமே இருக்க வேண்டிய சட்டத்தின் படி முஸ்லிம்கள் மட்டுமே C.E.O. ஆக்கப்பட வேண்டும். 

(7) வகஃபின் மதிப்புமிக்க நிலங்கள் மற்றும் கட்டிடங்கள் எந்தவொரு தனிப்பட்ட முதலீட்டாளருக்கும் வழங்கப்படக்கூடாது,  பதிவுசெய்யப்பட்ட அறக்கட்டளை அல்லது பதிவு செய்யப்பட்ட சங்கத்திற்கு வழங்கப்பட வேண்டும். (8) குத்தகை நிலமாக வக்ஃபு சொத்தை, எந்த ஒரு தொழிலதிபர் அல்லது  தனிநபருக்கு தனிப்பட்ட பயன்பாட்டிற்காக வழங்கப்படக்கூடாது.

அது மருத்துவமனை அல்லது வணிகத் திட்டத்திற்காக குத்தகைக்கு எடுக்கப்பட்டாலும் சரியே.

 (9)வக்ஃப் சட்ட விரோத ஆக்கிரமிப்புகளை அகற்ற சி.இ.ஓ.வுக்கு அதிகாரம் இருந்தும்,

 சட்டவிரோத ஆக்கிரமிப்புகளுக்கு எதிராக நடவடிக்கை எடுக்காததற்காக C.E.Oமீது அபராதம் விதிக்கப்பட வேண்டும்.

வக்ஃப் சொத்துகளில் ஊழல்.

வக்ஃப் சொத்துகளில் ஊழல் தற்போது, ​​நாடு முழுவதும் நடைபெற்று வரும் தொடர் கதையாக ஆகிவிட்டது.

அவற்றில் சிலவற்றை இங்கு காண்போம்.

உத்தரபிரதேசத்தில் வக்பு வாரியத்தின்  3000 ஆயிரம் நிலங்களை சட்டவிரோதமாக ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளது, அதன் தற்போதைய சந்தை மதிப்பு பல ஆயிரம் கோடிகள் இருக்கும். 

நாட்டின் தலைநகரான டெல்லியில் மட்டும்,  வக்ஃப் சொத்துகளின் எண்ணிக்கை 1977 என்றும், அதில் 600 அரசு கட்டிடங்கள் மற்றும் நில மாஃபியாக்கள் ஆக்கிரமித்துள்ளன என்றும்  ஆச்சரியமான  தகவல் வெளிவருகிறது.

DDA தனது கட்டிடங்களை 138 நிலங்களில் கட்டியுள்ளது.மத்திய கட்டுமானத் துறை மதிப்புமிக்க 108 நிலங்களில் கட்டிடங்களைக் கட்டியுள்ளது. 53 தொல்லியல் துறையின் வசம் உள்ளது. டெல்லியின் மையப்பகுதியில் 20 பெரிய ஏக்கர் நிலம் உள்ளது, அதில் பெர்க்ஸ்டுடி 20 வயர்லெஸ் துறையை கொண்டுள்ளது 10. பாதுகாப்பு அமைச்சகம் மற்றும் டெல்லி நகர் நிகாம், மின்சாரத் துறை, என்டிஎம்சி உள்ளிட்ட டெல்லி அரசின் பல்வேறு அலுவலகங்கள் வசம் உள்ள 05, சதுர அடிக்கு ரூ.07 ஆயிரம் முதல் 10 ஆயிரம் வரையிலான தற்போதைய விலையில் சுமார் 18 மதிப்புமிக்க புவியியல் தளங்களை ஆக்கிரமித்துள்ளன. என்ற சர்ச்சையும் எழுந்துள்ளது.

200 இடங்களை நில மாஃபியாக்கள் ஆக்கிரமித்து, அதில் இன்று பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் ஆடம்பரமான மற்றும் பல மல்டிபிளக்ஸ் மாடி கட்டிடங்கள் கட்டப்பட்டுள்ளன. வணிக வளாகங்கள், கார்ப்பரேட் துறையின் பல நிறுவனங்கள் இந்த வக்ஃப் சொத்துக்களை ஆக்கிரமித்துள்ளன,

 இவையனைத்தும் வக்ஃப் வாரியத்திற்கு மிகக் குறைந்த வாடகையை செலுத்துகின்றன, ஆனால் பலர் வாடகை கூட செலுத்துவதில்லை. 

கடந்த அரசு இயற்றிய வக்ஃப் சட்டம்:

2010ல், வக்ஃப் சட்டத்தின் மசோதா திருத்தப்பட்ட வரைவு மக்களவையில் தாக்கல் செய்யப்பட்டு, மக்களவை ஒரேயடியாக ஒப்புதல் அளித்தது. சல்மான் குர்ஷித் மிகவும் புத்திசாலித்தனமாக இந்த நொண்டி மசோதாவை பாராளுமன்றத்திலும் முஸ்லிம்களின் மத மற்றும் சமூக அமைப்புகளிலும் நிறைவேற்ற விரும்பினார். வக்ஃபின் நோக்கத்தையே தோற்கடிக்கும் வகையில் இந்த மசோதாவில் பல திருத்தங்கள் இருந்தன. இதற்கு, முஸ்லிம் தனிநபர் சட்ட வாரியம்  மற்றும் பல அமைப்புகள் தங்களது ஆட்சேபனைகளையும், எதிர்ப்புகளையும் பதிவு செய்துள்ளன.

இந்த மசோதாவில் வக்புவின் அசல் நோக்கத்தை அழிக்கும் வகையில் பல விதிகள் உள்ளன.முஸ்லிம் தனிநபர் சட்ட வாரியம் மற்றும் பல அமைப்புகள் தங்கள் ஆட்சேபனையையும் எதிர்ப்பையும் பதிவு செய்துள்ளன. 

இதில், கவனிக்க தக்க ஒன்று என்னவென்றால்,ஒரு காலத்தில் 'வக்ஃப்'க்கு என்று ஒரு வரையறை இருந்தது, யாருடைய பெயரிலிருந்து  வக்ஃப் செய்யப்படுகிறது என்பது முக்கியம்.

எனவே ஒரு முஸ்லீம் மட்டுமே 'வக்ஃப்' செய்ய முடியும். என்றிருந்தது.

அதனை வக்ஃப் வாரியம் தளர்த்தியது. அது கூறியது, 'எந்த மதத்தைப் பின்பற்றுபவர்களாலும் வக்ஃப் செய்ய முடியும் மற்றும் இந்தியாவில் பல நன்கொடைகள் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களாலும் வழங்கப்பட்டுள்ளன. அவர்களால் பள்ளிவாசல்கள் கட்டப்பட்டுள்ளன.

எனவே, வக்ஃப் என்பதன் வரையறையானது, வக்ஃப் முஸ்லிமல்லாதவராக இருந்தாலும், நிறுவப்பட்ட அனைத்து வக்ஃப்களும் அப்படியே இருக்கும்.

வக்ஃப்பின் திருத்தப்பட்ட வரைவை தயாரிக்க தேர்வுக் குழு அமைக்கப்பட்டது, அதன் தலைவர் சைபுதீன் சுஸ், ஆறு வாரங்களில் அதன் அறிக்கையை சமர்ப்பித்தாக இருந்தது.ஒரு வருடம் கழித்து அறிக்கை சமர்பிக்கப்பட்டது, ஆனால் அது குறிப்பிடத்தக்க பலனைத் தரவில்லை, பல விவாதங்கள் மற்றும் ஆராய்ச்சிகளுக்குப் பிறகு, வக்ஃப் சட்டத்தின் இந்த திருத்தப்பட்ட வரைவு பல திருத்தங்களுக்குப் பிறகு 05 செப்டம்பர் 2013 அன்று மக்களவையில் அங்கீகரிக்கப்பட்டது.(فکر وخبر۔آن لائن اخبار)

முந்தைய 1995வக்ஃப் சட்டம் மற்றும் தற்போதைய வக்ஃப் சட்டம் 2013 ஆகியவற்றின் மதிப்பாய்வு மற்றும் ஒப்பீட்டை அறிவது அவசியமாகும். இது முந்தைய வக்ஃப் சட்டத்துடன் ஒப்பிடும்போது புதிய சட்டத்தின் சிறப்பு அம்சங்கள் என்ன என்பதை வெளிப்படுத்தும்.மேலும் புதிய சட்டத்தின் சாதக,பாதகங்களை அறிய பேருதவியாய் அமையும். 

( 1) வக்ஃப் என்பது இந்தச் சட்டத்தில் வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது, எந்த மதத்தைப் பின்பற்றுபவர்  வக்ஃப் செய்தாலும் அது அங்கீகரிக்கப்பட்டு சட்டப்பூர்வமாக வக்ஃப் என்று கருதப்படும். 

(2)இந்த சட்டம் ஆக்கிரமிப்பு தொடர்பாக விரிவாக வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது மற்றும் "Vacating Law"("வெளியேற்றம் சட்டத்துடன்") இணைந்து படிக்க வேண்டும்.

3) வக்ஃப் கணக்கெடுப்பு நடத்தப்படாவிட்டால், இந்த சட்டம் அமலுக்கு வந்த ஓராண்டு காலத்திற்குள் கணக்கெடுப்பை முடிக்க வேண்டியது ஒவ்வொரு மாநிலத்தின் பொறுப்பாகும், இதனால் எந்த வக்ஃப் சொத்தும் பதிவு செய்யப்படாமல் இருக்க முடியும்.

 4)மிகவும் சர்ச்சைக்குரிய பிரிவு 86 ரத்து செய்யப்பட்டது, இதன் விளைவாக பதிவு செய்யப்படாத உதவித்தொகைகள் மீது வழக்குத் தொடரும் உரிமை நிறுத்தப்பட்டது. மேலும் மேலும் எஞ்சியிருக்கும் பல சொத்துக்கள் அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகின.

(5) பிரிவு 108/A நீட்டிக்கப்பட்டது, இதன் விளைவாக எந்த சட்டமும் வக்ஃப் சொத்துக்களை பாதிக்காது மற்றும் வக்ஃப் சொத்து அப்படியே இருக்கும்.

6) புதிய சட்டம் மத்திய வக்ஃப் கவுன்சிலை பலப்படுத்தியுள்ளது. அது தனது அதிகாரங்களை விரிவுபடுத்தி, மாநில வக்பு வாரியங்களை மத்திய வக்ஃப் சபைக்கு ஓரளவு பொறுப்புக்கூறச் செய்ய முயற்சித்துள்ளது.

 (7)வகஃப் பட்டியலைக் கருத்தில் கொண்டு நிலப் பதிவேடுகளை (landrickard) இறுதி செய்து, அதற்கேற்ப இணைப்பை மேற்கொள்ள வேண்டியது வருவாய்த் துறை அதிகாரிகளின் பொறுப்பாகும். 

 (8)பிரிவு 06 இல், “இந்த வக்ஃப்பில் ஆர்வமுள்ள ஒருவர்” என்ற வாசகம் நீக்கப்பட்டு, அதற்குப் பதிலாக “பாதிக்கப்பட்ட ஒருவர்” என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இதனால் வக்ஃபு சொத்துக்களில் வேறுபாடும்,விளைவுகளும் ஏற்படும்.

9)பிரிவு 32 வக்ஃப் வாரியத்தின் அசையாச் சொத்தை விற்கவோ, அன்பளிப்பாகவோ, அடமானம் வைக்கவோ அல்லது மாற்றவோ செய்யும் அதிகாரத்தை நீக்குகிறது. 

 (10)பிரிவு 51 இல் ஒரு புதிய பிரிவு சேர்க்கப்பட்டுள்ளது, இதன் மூலம் வக்ஃப் சொத்துக்களின் விற்பனை, பரிசு, பரிமாற்றம் மற்றும் அடமானம் ஆகியவை கொள்கையளவில் ரத்து செய்யப்பட்டுள்ளன, ஆனால் மாநில வக்ஃப் வாரியத்திற்கு வக்ஃப் வளர்ச்சிக்கு குறிப்பிட்ட மற்றும் பரந்த அதிகாரங்கள் வழங்கப்பட்டுள்ளன.

 (11)வக்ஃப் சொத்துக்களை குத்தகைக்கு விடுவதற்கான காலம் 30 ஆண்டுகளாக அதிகரிக்கப்பட்டுள்ளது.  இதனால் வக்ஃப் சொத்துக்கள் வளர்ச்சியடையும்.

12) வக்ஃப் தீர்ப்பாயம் மூன்று உறுப்பினர்களைக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டுள்ளது, நீதிபதியைத் தவிர, நிர்வாகத்தின் பிரதிநிதி மற்றும் ஒரு இஸ்லாமிய அறிஞர் இருப்பார், மேலும் தீர்ப்பாயத்தின் நோக்கம் விரிவுபடுத்தப்பட்டுள்ளது.                        (مولانا ولی رحمانی کے مضمون سے اقتباس )

வக்ஃபு வாரிய சட்டம் 1995-ஐ நீக்க துடிக்கும் ஆளும் பாசிச அரசு.

இந்தியா சுதந்திரம் பெற்ற பின்  1954 ஆம் ஆண்டு துவங்கப்பட்ட வக்பு வாரியம்,

75 ஆண்டுகளை கடந்த சுதந்திர இந்தியாவில் வக்ஃப் வாரியத்தை பலப்படுத்துவதற்காக பல கமிட்டிகள் சமர்பித்த பரிந்துரைகள்,

முஸ்லிம் தனி வாரிய சட்ட அமைப்பு,இஸ்லாமிய அமைப்புகள் இவற்றின் ஆலோசனைகளை முன்வைத்து 5 தடவைகளுக்கு மேல் சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டு வக்ஃப் வாரியத்திற்கு  வானளாவிய அதிகாரம் தரப்பட்டது.

இந்தியாவில் இராணுவம்,இரயில்வே துறைக்கு அடுத்தபடியாக சொத்துகளை அதிகம் வைத்திருக்ககூடிய வக்பு வாரியம்,

இரயில்வே துறைக்கு நிகராக செயல்படுவதற்கு அதிகாரம் படைத்த வாரியம்,பஞ்சாயத்து அலுவலகத்தை விடவும் மோசமாக செயல்படுவது வேதனையான ஒன்றாகும்.

இந்தியா முழுக்க அனைத்து மாநிலங்களிலும் பல  சொத்துகள் ஆக்கிரமிப்பில் உள்ளன.

வக்பு வாரியமும்,இந்திய இஸ்லாமிய சமூகமும் அது குறித்து எந்த கவலையும் இல்லாமல் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருக்கின்றன. 

ஆளும் பாசிச அரசோ, வக்ஃபு வாரிய சட்டம் 1995-ஐ ரத்த செய்ய துடிக்கிறது. இந்த சட்டம் மட்டும் ரத்து செய்யப்பட்டால் வக்ஃபு வாரியம்,வெற்று வாரியமாக மாற்றப்படும். 

காரணம் இந்த வக்ஃபு நிலங்களை பாதுகாக்க நமக்கு இருக்கும் மிகப்பெரிய பாதுகாப்பு வக்ஃபு சட்டம் 1995 என்பதை நாம் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

இந்த சட்டம் வக்ஃபு வாரியங்களுக்கு வானுயர்ந்த அதிகாரத்தை வழங்குகிறது.

ஒரு நிலம் வக்ஃபு நிலமா ?இல்லையா? என்பதை தீர்மானிக்கும் அதிகாரம் வக்ஃபு வாரியத்திற்கு இந்த சட்டம் வழங்குகிறது.

இந்த வக்ஃபு சட்டம் 1995 திரும்பத் பெறப்பட்டால் வக்ஃபு சொத்துக்கள் அனைத்தும் அரசுடமையாக்கப்படும்.

வக்ஃப் சொத்துக்களில் இஸ்லாமியர்களுக்கு உள்ள உரிமை பறிக்கப்படும்.

அல்லாஹு தஆலா  வக்ஃப் சொத்துக்களை பாதுகாக்கும் தூண்களாக நம்மை ஆக்குவானாக! ஆமின்.

வெளியீடு: செங்கை & காஞ்சிபுரம் மாவட்ட ஜமாஅத்துல் உலமா சபை.

ஜும்ஆ பயான் 06/10/2023

முஹம்மது நபி ﷺ அவர்களின் ஹிஜ்ரத்திலிருந்து ஹஜ்ஜத்துல் விதா வரை.

طَلَعَ الْبَدْرُ عَلَیْنَا

مِنْ ثَنِیَّاتِ الْوَدَاعِ

وَجَبَ الشُّکْرُ عَلَیْنَا

مَا دَعٰی لِلّٰہِ دَاعِ

கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்களின் வரலாறு, உலக வரலாற்றிலேயே ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தது.

அல்லாஹுத்தஆலா முன்னோர் பின்னோர் அனைவருக்குமான அழகிய முன்மாதிரியாக நபியை அனுப்பி வைத்தான்.அவர்களின் வாழ்வில் ஒவ்வொரு நொடியும் மனித சமுதாயத்திற்கு நேர்வழியாகவும்,சிறந்த பாடத்தையும் கற்பிக்கின்றது.

மதினாவின் ஹிஜ்ரத் இஸ்லாமிய வரலாற்றிலேயே அதி முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒரு நிகழ்வாகும்.

இது கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்கள்,இன்னும் அவர்களின் தோழர்களாகிய சஹாபாப்பெருமக்களின் வாழ்க்கை திருப்புமுனையின் புதிய துவக்கமாக அமைந்தது. இஸ்லாம் உலகெங்கிலும் ஓங்கி வளர துவக்க புள்ளியாக அமைந்தது.

ஹிஜ்ரத்திற்கு முன் மதீனா.

நாயகம் ﷺஅவர்கள் ஹிஜ்ரத் செய்து மதினாவுக்கு வருவதற்கு முன்னால் மதினாவில் முஸ்லிம்களின் எண்ணிக்கை மக்காவை விட சற்று அதிகமாகவே இருந்தது.ஆனால் இஸ்லாத்தின் நிலைமையோ மிக பலவீனமாக இருந்தது. 

மதினாவில் முஸ்லிம்களின் எண்ணிக்கை 100 இருந்து ஹிஜ்ரத்துடைய நேரத்தில் ஆயிரமாக உயர்ந்திருந்தது.ஆனால் இஸ்லாம் அமைப்பு ரீதியாக பலம் பெற்று இருக்கவில்லை.இஸ்லாமியர்கள் கூட்டமைப்பாக இல்லாமல் சிதறுண்டு இருந்தனர்.

நாயகம் ﷺஅவர்களின் குபா தங்குதலும்,மதினா வருகையும்.

மக்கா காஃபிர்களின் அத்துமீறல்கள் நாளுக்கு நாள் அதிகரிக்க சஹாபாக்கள் தனித்தனியாகவும்,கூட்டாகவும் மதினாவிற்கு ஹிஜ்ரத் செய்ய துவங்கி விட்டனர்.

இறுதியாக நாயகம் ﷺஅவர்கள் ஹழ்ரத் அபுபக்ர்(ரலி)அவர்களோடு சேர்ந்து ஹிஜ்ரத் செய்து மதீனா வந்தடைந்தார்கள். 

அல்லாஹ்வின் நாட்டம் இன்னும் கட்டளையின் பேரில் நாயகம் ﷺஅவர்களின் மதினா ஹிஜ்ரத், பெரும் தாக்கத்தையும்,இஸ்லாம் உலகெங்கிலும் பல்கி பெருக காரணமாகவும் அமைந்துவிட்டது.

நாயகம்ﷺஅவர்கள் மதினாவிற்கு வந்த போது ஓர் அதிசய தக்க நிகழ்வை கண்டார்கள்.

மக்காவில் தங்களின் நெருங்கிய சொந்த பந்தங்களே பெரும் துன்பங்களை தந்து பிறந்த மண்ணை விட்டே நபியை துரத்தினர் ஆனால் இங்கு மதினாவிலோ தங்களின் சொந்த பந்தங்களை விடவும் நபியின் மீதுள்ள பிரியத்தில் தங்களின் உயிர்,பொருள் அனைத்தையும் நபிக்காக தியாகம் செய்யும் ஒரு கூட்டம் நபியை வரவேற்க காத்திருக்கின்றனர்.

நபிகள் நாயகம்ﷺஅவர்களின் வருகையை எதிர்நோக்கியவர்களாக மதினாவாசிகள் எல்லையில் மிகுந்த ஆர்வதோடும் அல்லாஹ்வின் பிரிய நபி இனி நம்மோடு வாழப்போகிறார்கள் என்கிற ஆர்வத்திலும் வரவேற்று காத்திருக்கின்றனர்.

பரா இப்னு ஆஸிப் (ரலி)அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்;நபிகள் நாயகம்ﷺ அவர்கள் முதன்முதலாக மதினாவில் நுழையும் சந்தர்ப்பத்தில் மதினாவாசிகள் மட்டற்ற மகிழ்ச்சியில் இருந்தனர்.அது போன்றதொரு மகிழ்ச்சியான சந்தர்ப்பத்தை இதற்கு முன் நான் மதீனாவில் கண்டதில்லை.

குபா.

நாயகம் ﷺஅவர்கள் மதினாவிற்கு செல்வதற்கு முன்னால் அருகிலுள்ள குபாவிற்கு சென்றார்கள். இது மதினாவிலிருந்து இரண்டறை மைல் தொலை தூரத்தில் உள்ள ஓர் ஊராகும்.அங்கே சில அன்சார் சஹாபாக்களின் இஸ்லாமிய குடும்பங்கள் வசித்து வந்தன.அங்கு குல்ஸும் இப்னு ஹத்மு (ரலி)அவர்களின் இல்லத்தில் ஓய்வெடுத்தார்கள்.நபி ﷺஅவர்கள் குபா வந்துவிட்டதை கேள்விப்பட்ட மதினாவாசிகள் நபியை சந்திக்க வர துவங்கிவிட்டனர்.

நபி ﷺஅவர்கள் குபாவிற்கு வந்ததும் முதன் முதலாக அங்கு ஒரு மஸ்ஜிதை கட்டுகின்றார்கள்.நபியோடு சேர்ந்து ஸஹாபாக்களும் இப்புனித பணியில் ஈடுபட்டு ஓரிரு தினங்களில் மஸ்ஜித் கட்டி முடிக்கப்படுகின்றது.

நாயகம்ﷺஅவர்களுக்கு இது மிக விருப்பமான மஸ்ஜிது ஆகும்.மதினாவிற்கு சென்றதற்கு பின்னாலும் கூட வாரத்தில் ஒரு தினம் இங்கு வந்து தொழுதுவிட்டு செல்வார்கள்.

இஸ்லாமிய வரலாற்றில் முதல் மஸ்ஜித் என்ற பெருமையும்,நாயகம் ﷺஅவர்களின் திருக்கரங்களால் கட்டப்பட்ட முதல் மஸ்ஜித் என்ற பெருமையும்.அல்லாஹுத்தஆலா திருமறையில் புகழ்ந்து கூறும் மஸ்ஜிதும் குபா மஸ்ஜிதாகும்.

لَا تَقُمْ فِيْهِ اَبَدًا ‌ لَمَسْجِدٌ اُسِّسَ عَلَى التَّقْوٰى مِنْ اَوَّلِ يَوْمٍ اَحَقُّ اَنْ تَقُوْمَ فِيْهِ‌ فِيْهِ رِجَالٌ يُّحِبُّوْنَ اَنْ يَّتَطَهَّرُوْا ‌ وَاللّٰهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِيْنَ‏

ஆகவே, (நபியே!) அங்கு நீர் தொழுகைக்காக ஒருக்காலும் நிற்க வேண்டாம் - நிச்சயமாக ஆரம்ப தினத்திலேயே பயபக்தியின் மீது அடிகோலப்பட்ட மஸ்ஜிது உள்ளது; அதில் நீர் நின்று (தொழவும், தொழ வைக்கவும்) மிகவும் தகுதியானது; அங்கிருக்கும் மனிதர்கள் தூய்மையுடையோராக இருப்பதையே விரும்புகிறார்கள். அல்லாஹ் தூய்மையுடையோரையே விரும்புகிறான்.(அல்குர்ஆன் : 9:108)

குபாவில் பத்து தினங்களுக்கு மேல் தங்கியதற்கு பின்னால் நாயகம் ﷺஅவர்கள் மதினாவை நோக்கி புறப்பட்டார்கள்.அந்நேரத்தில் நபி ﷺஅவர்களுடன் முஹாஜிர்,அன்சார் ஸஹாபாக்களின் ஒரு பெரும் எண்ணிக்கை இருந்தது.

நாயகம்ﷺஅவர்கள் ஒட்டகத்தில் சவாரி செய்து சென்றார்கள்.வழியில் ஓரிடத்தில் ஜும்ஆ நேரம் வந்துவிட்டதால் பனு ஸாலிம் இப்னு அவ்ஃப் என்பவரின் இடத்தில் குத்பா ஓதி,ஜும்ஆ தொழுகை நடத்தினார்கள்.

இதுவே நாயகம்ﷺஅவர்கள் நடத்திய முதல் ஜும்ஆ ஆகும்.முதல் குத்பாவில் ஸஹாபாக்களிடம் "தக்வா"இறையச்சத்தில் உறுதியாக இருக்குமாறு உபதேசித்தார்கள்.அதே இடத்தில் ஒரு மஸ்ஜித் கட்டப்பட்டது அது மஸ்ஜிதுல் ஜும்ஆ என்ற பெயரில் இன்றும் உள்ளது.

மதினா வருகை.

ஜும்ஆ தொழுகை முடிந்ததும் நாயகம் ﷺஅவர்கள் மீண்டும் தங்கள் பட்டாளத்துடன் மதினாவை நோக்கி புறப்பட்டார்கள்.மதினாவை வந்தடைந்ததும்,முஸ்லிம்கள் அனைவரும் தங்களின் இல்லத்தின் அருகே நின்று கொண்டு மிகுந்த உற்சாகத்தோடும் ஆர்வத்தோடும் அன்போடும் நாயகம் ﷺஅவர்களை "யாரசூலல்லாஹ் ﷺ!இது எனது வீடு எனது உயிர் பொருள் அனைத்தும்  தங்களுக்கு அர்ப்பணம் ஆகட்டும். நீங்கள் எங்களின் இல்லத்தில் தங்கிக் கொள்ளுங்கள்." என்றனர்.

நபிﷺமதீனாவிற்குள் நுழைந்த அந்நாள் அம்மக்களுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியும், ஆனந்தமும் நிறைந்த நாளாக இருந்தது. மதீனாவின் தெருக்களிலும், வீடுகளிலும் இறைப்புகழும், இறைத்துதியும் முழங்கப்பட்டன. அன்சாரிகளின் சிறுமிகள் மிக ஆனந்தத்துடன் சில கவிகளைப் பாடி குதூகலமடைந்தனர்.

طَلَعَ الْبَدْرُ عَلَیْنَا

مِنْ ثَنِیَّاتِ الْوَدَاعِ

وَجَبَ الشُّکْرُ عَلَیْنَا

مَا دَعٰی لِلّٰہِ دَاعِ

“நமக்கு முழு நிலா தோன்றியது.

ஸனியாத்தில் விதா என்னும் மலைப்பாங்கான இடத்திலிருந்து,

அல்லாஹ்வுக்காக அழைப்பவர் அழைக்கும்போதெல்லாம்

நாம் நன்றி செலுத்துவது கடமையாயிற்று.

எங்களுக்கு அனுப்பப்பட்டவரே!

பின்பற்றத் தகுந்த மார்க்கத்தைத்தான் கொணர்ந்தீரே! ”

நாயகம் ﷺஅவர்களின் வருகையின் காரணமாக அனைவரின் முகங்களும்,இல்லங்களும் பிரகாசமாகிவிட்டன.இறை நிராகரிப்பும்,இணைவைப்பும் நிறைந்த இடங்களில் ஏகத்துவம் எனும்  ஒளி வீச துவங்கி விட்டன. 

ஹழ்ரத் அனஸ்(ரலி)அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்;நாயகம் ﷺஅவர்கள் மதினாவிற்கு வந்த அந்த நாளிலே அவர்களின் வருகையினால் மதினாவின் மூளை முடிக்கெல்லாம் பிரகாசத்தால் மின்னியது.

நாயகம் ﷺஅவர்களின் இல்லம்.

நபி (ஸல்) மதீனாவில் நஜ்ஜார் கிளையினரின் இல்லத்திற்கு ஹிஜ்ரி 1ல் ரபிய்யுல் அவ்வல் பிறை 12, வெள்ளிக்கிழமை, கி.பி. 622 செப்டம்பர் 27ல் வந்தார்கள். 

நாயகம் ﷺஅவர்களின் ஒட்டகம் பனு நஜ்ஜாரின் இடத்தை அடைந்தபோது மதினாவாசிகளில் ஒவ்வொருவரின் உள்ளத்திலும் எழுந்த கேள்வி நாயகம் ﷺஅவர்கள் யாரின் இல்லத்தில் தங்கப் போகிறார்கள்?

ஒவ்வொருவருமே அந்த பாக்கியமும் சிறப்பும் கண்ணியமும் பெருமையும் தங்களுக்கே கிடைக்க வேண்டும் என்கிற ஆர்வத்தில் ஒட்டகத்தின் கயிற்றைப் பிடித்து இழுத்தனர்.

நாயகம் ﷺஅவர்கள் அம்மக்களை நோக்கி "எனது ஒட்டகத்தை விட்டு விடுங்கள்!நான் இந்நேரம் பணிக்கப்பட்டு இருக்கிறேன்" (அல்லாஹ்வின் நாட்டம் எந்த இடத்தில் உள்ளதோ அங்கு ஒட்டகம் அமரும்)என்று கூறினார்கள்

இதனை கேட்டதும் ஒட்டகத்தின் கயிற்றை விட்டு விட்டனர்.சிறிது தூரம் சென்றதும் ஒட்டகம் ஒரு இடத்திலே அமர்ந்தது அங்கு தான்  மஸ்ஜிதுன் நபிவியும்,நபியின் மனைமார்களான உம்மஹாத்துல் முஃமீனீன்களின் இல்லங்களும் அமைந்தன. 

அங்கிருந்து எழுந்து ஒட்டகம் மீண்டும் நடந்து சென்று ஓரிடத்திலே அமர்ந்தது இப்பொழுது நாயகம்ﷺஅவர்கள் சொன்னார்கள்;இன்ஷா அல்லாஹ்! இங்குதான் தங்குமிடம் அமையும்”

ھٰذَا اِنْ شَاءَ اللّٰہُ الْمَنْزِلُ(بخاری،کتاب الہجرت)

பின்பு நாயகம்ﷺஅவர்கள் மக்களிடம் கேட்டார்கள் இந்த இடத்திற்கு அருகில் உள்ள இல்லம் யாருடையது?

உடனே அபு அய்யூப் அல் அன்சாரி(ரலி)அவர்கள் முன்னாள் வந்து யா ரசூலுல்லாஹ்ﷺ! இது எனது இல்லமாகும்.வாருங்கள்,என்று நபியை அழைத்தார்.

நாயகம்ﷺஅவர்கள் நான் தங்குவதற்கு ஒரு இடத்தை தயார் செய்யுங்கள்.என்றார்கள் (مسلم)

அபு அய்யூப் அல் அன்சாரி(ரலி)அவர்கள் தங்களின் இல்லத்தை சுத்தமாக்கி விட்டு நாயகம்ﷺஅவர்களை அழைத்துச் சென்றார்கள்.

மஸ்ஜிதுன் நபவீ

 நபி (ஸல்) அவர்கள் மதீனாவில் எடுத்துக் கொண்ட முதல் முயற்சி பள்ளி வாசல் ஒன்றை அமைப்பதாகும். இந்த பள்ளி வாசலைத்தான் ‘அல்மஸ்ஜித் அந்நபவி’ (நபியவர்கள் கட்டிய பள்ளிவாசல்) என்று சிறப்பாக சொல்லப்படும். தங்களது ஒட்டகம் முதன் முதலாக மண்டியிட்ட இடத்தையே நபி (ஸல்) அவர்கள் பள்ளி கட்டுவதற்காகத் தேர்வு செய்தார்கள். அந்த நிலம் இரண்டு அனாதைகளுக்குச் சொந்தமாக இருந்தது. அவர்களிடமிருந்து நபி (ஸல்) அவர்கள் அதை விலைக்கு வாங்கி கட்டிடப் பணியைத் தொடங்கி, அப்பணியில் தாங்களும் பங்கெடுக்கும் முகமாக கல், மண் சுமந்தார்கள். வேலையை உற்சாகப்படுத்தும் வகையில்,

“இறைவா! மறுமை வாழ்வைத் தவிர வேறு வாழ்வு இல்லை.

அன்சாரிகள், முஹாஜிர்களுக்கு நீ மன்னிப்பளி!

இந்த சுமை கைபருடைய சுமையல்ல!

எங்கள் இறைவன் மீது ஆணையாக! இது நன்மை பயக்கக் கூடியது தூய்மையானது.”என்று கவியாக படிப்பார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் பணியின்போது ஆர்வமூட்டும் சொற்களைக் கூறி வந்தது தோழர்களுக்கு வேலையில் மிகுந்த உற்சாகத்தை அளித்தது. தோழர்களும் உற்சாகம் மிகுந்தது,

நாயகம்ﷺஅவர்களின் ஒட்டகம் முதலில் உட்கார்ந்த இடம் இரண்டு முஸ்லிம் சிறுவர்களான ஸஹ்ல் மற்றும் ஸுஹைல் இருவருக்கு சொந்தமானதாகும்.அது அஸ்அத் இப்னு ஸரரா(ரலி)அவர்களின் பொறுப்பில் இருந்தது.

நாயகம்ﷺஅவர்கள் இந்த இடத்தில் மஸ்ஜித்  கட்டிக் கொள்ளவும்,மனைவிமார்களின் இல்லங்களை அமைத்துக் கொள்ளவும் விரும்பினார்கள். பத்து தீனாருக்கு அந்த இடம் வாங்கப்பட்டது.பேரித்த மரங்களை வெட்டி மஸ்ஜிதை கட்ட துவங்கினர்.

இப்புனிதப் பணியில் சஹாபாக்கள் ஆர்வத்தோடு ஈடுபட்டனர்.நாயகம்ﷺஅவர்கள் தங்களின் புனித கரங்களால் கல்லையும் மண்ணையும் சுமந்து கட்டுமான பணியை மேற்கொண்டனர்.பேரித்த மர ஓலைகளால் வேயப்பட்டதால் கன மழைகாலங்களில் மஸ்ஜிதில் தண்ணீர் ஒழுகும்.

ஆரம்பத்தில் பைத்துல் முகத்தஸை நோக்கி தொழுதார்கள் பின்பு கஃபத்துல்லாஹ் இருக்கும் திசையை நோக்கி கிப்லா மாற்றப்பட்டது.

அந்த பள்ளிவாசல் தொழுகையை நிறைவேற்றுதற்கு உண்டான இடம் மட்டுமல்ல மாறாக, முஸ்லிம்கள் மார்க்கக் கல்வியையும், அதன் போதனைகளையும் கற்றுத் தேர்வதற்குரிய ஒரு பல்கலைக்கழகமாகவும் பள்ளிவாசல் விளங்கியது. சண்டையிட்டு பிளவு பட்டு விரோதம் கொண்டுள்ள பல கோத்திரத்தினர் தங்களது விரோதத்தையும், பகைமையையும் மறந்து அன்புடனும், நேசத்துடனும் ஒன்று சேர்ந்து பழக, தோழமை கொள்ள, நட்புக் கொள்வதற்கேற்ற சங்கமாகவும் அது விளங்கியது. முஸ்லிம்களின் அனைத்துக் காரியங்களையும் நிர்வகிப்பதற்குரிய, செயல்திட்டங்களை அமுல்படுத்துவதற்குரிய மையமாகவும் அது விளங்கியது. ஆலோசனை சபைகளை நடத்துவதற்குரிய மன்றமாகவும் அது விளங்கியது.

அது மட்டுமல்ல வீடு, சொத்து, குடும்பம், பிள்ளைகள் என்று யாரும் இல்லாத ஏழை நபித்தோழர்களில் பலருக்கு தங்கும் விடுதியாகவும் அப்பள்ளி இருந்தது.

முஹாஜிர்,அன்சார் ஸஹாபிகளுக்கிடையில் சகோதரத்துவ ஒப்பந்தம்.

ஒற்றுமை மற்றும் அன்பை பகிர்ந்துகொள்ளும் மையமாக விளங்கிய பள்ளியை கட்டி முடிக்கும் பணியுடன், வரலாற்றில் மிகவும் பிரசித்திபெற்ற ஆச்சரியமிக்க மற்றொரு பணியையும் நபி (ஸல்) அவர்கள் மேற்கொண்டார்கள். அதுதான் நாடு துறந்த முஸ்லிம்களையும், மதீனாவில் உள்ள அன்சாரிகளையும் சகோதரர்களாக ஆக்கும் பணி.

இதைப்பற்றி இப்னுல் கய்” (ரஹ்) கூறுகிறார்: நபி (ஸல்) அவர்கள் அனஸ் இப்னு மாலிக்கின் இல்லத்தில் முஹாஜிர்களுக்கும், அன்சாரிகளுக்கும் இடையில் சகோதரத்துவத்தை ஏற்படுத்தினார்கள். அப்படிச் சகோதரர்களாக ஆக்கப்பட்டவர்கள் மொத்தம் தொண்ணூறு நபர்கள். அதில் பாதி முஹாஜிர்களும், பாதி அன்சாரிகளும் இருந்தனர். இவர்களில் ஒருவர் மற்றவருடன் நட்புகொள்ள வேண்டும் அன்பு காட்ட வேண்டும் ஒருவர் மரணித்துவிட்டால் அவன் இரத்த உறவினர்களைவிட இவரே அவன் சொத்துகளுக்கு வாரிசாவார். ஆனால், பத்ர் போர் நடைபெற்றதற்குப் பின்பு

இனி அல்லாஹ்வுடைய வேதக் கட்டளைப்படி உங்கள் உறவினர்களில் உள்ளவர்களே ஒருவர் மற்றவருக்கு ஏற்றமானவர்கள். நிச்சயமாக அல்லாஹ் அனைத்தையும் நன்கறிந்தவனாக இருக்கின்றான். (அல்குர்ஆன் 8:75)

என்ற வசனம் இறங்கியபின் உடன்பிறவா சகோதர சொத்துமை சட்டம் ரத்து செய்யப்பட்டு சகோதரத்துவ உடன்படிக்கை மட்டும் நிரந்தரமாக்கப்பட்டது.

சிலர், “நபி (ஸல்) இரண்டாவது முறையாக முஹாஜிர்களுக்கு மத்தியில் மட்டும் சகோதரத்துவத்தை ஏற்படுத்தினார்கள். அதாவது, ஒரு முஹாஜிரை மற்றொரு முஹாஜிருக்கு சகோதரராக ஆக்கினார்கள் என்று கூறுகின்றனர். ஆனால், முதலில் கூறப்பட்ட கருத்துதான் ஏற்றமானதாகும். ஏனெனில், முன்னரே முஹாஜிர்களுக்கிடையில் இஸ்லாமிய சகோதரத்துவம் இருந்தது. குலக் கோத்திர ஒற்றுமையிலும், மக்காவை சேர்ந்தவர்கள் என்பதிலும் சகோதரர்களாக இருந்ததால் அவர்களுக்கு மத்தியில் புதிய ஒரு சகோதரத்துவ உடன்படிக்கையை ஏற்படுத்த வேண்டுமென்ற அவசியம் இல்லை. ஆனால், அன்சாரிகளுடனான முஹாஜிர்களின் நிலைமை அப்படியல்ல. அன்சாரிகளுக்கும், முஹாஜிர்களுக்குமிடையில் இஸ்லாமிய சகோதரத்துவத்துடன் தனிப்பட்ட நெருக்கத்தை ஏற்படுத்த வேண்டுமென்பதற்காக ஒரு சகோதரத்துவ உடன்படிக்கை அவசியமாயிருந்தது.” (ஜாதுல் மஆது)

நபி (ஸல்) அறிமுகப்படுத்திய சகோதரத்துவத்தின் அடிப்படை நோக்கம் என்னவெனில் அறியாமைக் கால இனவெறியை ஒழிக்க வேண்டும் நிறம், குலம், இனம் ஆகிய பாகுபாடுகள் அனைத்தும் குழி தோண்டிப் புதைக்கப்பட வேண்டும் இஸ்லாமை அடிப்படையாக வைத்தே நட்போ பகையோ ஏற்பட வேண்டும்.

இந்த சகோதரத்துவத்தில் விட்டுக்கொடுத்தல், அன்பு, ஒருவருக்கொருவர் ஆறுதலளித்தல், பிறருக்கு நன்மை புரிதல் என்ற உணர்வுகள் பின்னிப் பிணைந்திருந்தன.

அனஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது: “அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு அவ்ஃப் (ரழி) அவர்கள் நாடு துறந்து எங்களிடம் வந்தபோது அவர்களையும் ஸஅது இப்னு ரபீஆ (ரழி) அவர்களையும் நபி (ஸல்) அவர்கள் சகோதரர்களாக ஆக்கினார்கள்.” அப்போது அப்துர் ரஹ்மானிடம் ஸஅது இப்னு ரபீஆ கூறினார்:

அன்ஸாரிகளில் நான் வசதி வாய்ப்புள்ள பணக்காரன். என் செல்வங்களை இரண்டு பங்குகளாக்கி (தங்களுக்கு ஒரு பங்கை வழங்கி) விடுகிறேன். எனக்கு இரண்டு மனைவிகள் இருக்கின்றனர். இருவரில் யாரைப் பிடிக்குமோ (உமக்குப் பிடித்த) அப்பெண்ணை நான் மணவிலக்கு (தலாக்கு) தந்துவிடுகிறேன். அவர் ‘இத்தா’ காலத்தை முடித்துவிட்டால் நீங்கள் அப்பெண்ணை மணமுடித்துக் கொள்ளுங்கள். அதற்கு “அல்லாஹ் உங்களுக்கு நலமும் வளமும் வழங்கட்டும்! அது தங்கள் குடும்பத்திலும் பொருளிலும் ஏற்படட்டும்!! எனக்குத் தங்களது கடைத் தெரு எங்கே இருக்கின்றதென்று காட்டுங்கள். அது போதும்” என்று அப்துர் ரஹ்மான் (ரழி) கூறினார்கள். கைனுகாவினன் கடைத் தெரு அவருக்குக் காட்டப்படவே, அப்துர் ரஹ்மான் (ரழி) கடைத்தெருவுக்குச் சென்று வியாபாரம் செய்து கொஞ்சம் பாலாடைக் கட்டி மற்றும் வெண்ணையை இலாபமாகப் பெற்று வீடு திரும்பினார். மறுநாளும் அவ்வாறே தொடர்ந்து வியாபாரத்திற்குச் சென்று அல்லாஹ்வின் அருளை அதிகமதிகம் சம்பாதித்தார். பின்பு ஒரு நாள் அவர் நபி (ஸல்) அவர்களைச் சந்தித்தபோது அவர்மீது வாசனைப் பொருளின் அடையாளம் பட்டிருந்தது. அவரிடம் நபி (ஸல்) “என்ன மகிழ்ச்சியான செய்தி?” என விசாரித்தார்கள். அவர் “நான் நேற்று ஒரு அன்சாரிப் பெண்ணை திருமணம் செய்தேன்” என்றார். “எவ்வளவு மணக் கொடை (மஹர்) அளித்தீர்கள்” என்று நபி (ஸல்) கேட்க, “(கால் தீனார் பெறுமானமுள்ள) சிறு துண்டு தங்கம்” என அப்துர் ரஹ்மான் (ரழி) பதில் கூறினார். (ஸஹீஹுல் புகாரி)

நபி (ஸல்) அவர்களிடம் அன்ஸாரிகள் நமக்கும் நமது சகோதரர்(களான முஹாஜிர்)களுக்கும் (பலன் தரும்) பேரீத்த மரங்களை பங்கு பிரித்துக் கொடுங்கள் என்றனர். நபி (ஸல்) முடியாது என மறுத்து விட்டார்கள். அப்படியென்றால் எங்களுடன் அவர்கள் பாடுபடட்டும். வரும் பலாபலன்களில் நாம் அவர்களைக் கூட்டாகிக் கொள்வோம் என்று அன்ஸாரிகள் கோரினர். அதனை முஹாஜிர்கள் ஒத்துக்கொண்டனர். (ஸஹீஹுல் புகாரி)

இந்நிகழ்ச்சிகள் முஹாஜிர்கள் மீது அன்சாரிகள் கொண்டிருந்த ஆழமான பிரியத்தையும், மனத்தூய்மையையும், தியாகத்தையும், விட்டுக்கொடுத்தலையும் மிகத் தெளிவாக எடுத்துக் காட்டுகின்றன. முஹாஜிர்கள் தங்களது அன்சாரித் தோழர்கள் செய்த உபகாரத்தை எந்த அளவிற்கு மதித்தார்கள் என்பதையும், அந்த உபகாரத்திலிருந்து தங்களின் அவசியமான தேவைக்கு மட்டும் எடுத்து பயனடைந்தார்கள் என்பதையும் அவர்களிடமிருந்து அதை முழுமையாக அபகரித்துக் கொள்ளவில்லை என்பதையும், தெளிவாகத் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

முஸ்லிம்கள் சந்தித்த பல பிரச்சனைகளுக்கு நபி (ஸல்) அறிமுகப்படுத்திய இந்த சகோதரத்துவ உடன்படிக்கை மிக அறிவுப்பூர்வமான தீர்வாகவும், நுட்பமான அரசியல் நடவடிக்கையாகவும், இருந்தது.

இஸ்லாமிய நட்பு ஒப்பந்தம்.

இறைநம்பிக்கையாளர்களுக்கு மத்தியில் இந்த சகோதரத்துவ உடன்படிக்கையை நபி (ஸல்) உறுதியாக அமைத்தது போன்றே அவர்களுக்கு மத்தியில் அறியாமைக்கால மனக் கசப்புகளையும், குரோதங்களையும் அகற்றும் இஸ்லாமிய நட்பு ஒப்பந்தங்களையும் ஏற்படுத்தினார்கள். அந்த ஒப்பந்தங்களின் மூலம் இனவெறி உணர்வுகளை அழித்தார்கள். ஒருங்கிணைந்த இஸ்லாமிய ஒற்றுமையையும் ஒருமைப்பாட்டையும் நிறுவினார்கள்.

நட்பு ஒப்பந்தத்தின் அம்சங்கள்.

நபியாகிய முஹம்மது (ஸல்) சார்பாகக் குறைஷி இனத்தைச் சேர்ந்த மற்றும் மதீனாவைச் சேர்ந்த இன்னும் இவர்களைப் பின்பற்றி இவர்களுடன் சேர்ந்து, இவர்களுக்குத் துணையாகப் போர் புரியும் அனைத்து முஸ்லிம்கள், இறை நம்பிக்கையாளர்களுக்கு மத்தியில் எழுதிக் கொள்ளும் ஒப்பந்தம்:

1) முஸ்லிம்கள் அனைவரும் ஒரே சமுதாயத்தவர்.

2) குறைஷிகளில் ஹிஜ்ரா செய்தவர்கள் (முஹாஜிர்கள்) தங்களுக்குள் ‘தியத்“”தை கொடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். அவர்களில் கைது செய்யப்பட்டவருக்கு அவர்கள் அழகிய முறையில் ‘ஃபித்யா“” கொடுத்து உதவி ஒத்தாசை செய்ய வேண்டும். அனைத்து இறைநம்பிக்கையாளர்களுக்கு மத்தியிலும் நீதமாக நடந்துகொள்ள வேண்டும். அன்சாரிகளில் உள்ள ஒவ்வொரு கிளையாரும் தங்களின் பழைய நிலைமைக்கேற்ப தங்களுக்குள் ‘தியத்’ கொடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். அவர்களில் உள்ள ஒவ்வொரு வகுப்பினரும் தங்களின் கைதிகளை அழகிய முறையில் ‘ஃபித்யா’ கொடுத்து விடுவித்துக் கொள்ள வேண்டும். அனைத்து முஸ்லிம்களுக்கு மத்தியில் நீதமாக நடந்துகொள்ள வேண்டும்.

3) பொதுவாக இறைநம்பிக்கையாளர்கள் தங்களுக்கு மத்தியில் சிரமத்தில் இருப்பவர்களுக்கு ‘ஃபித்யா’ அல்லது ‘தியத்’ விஷயத்தில் அழகிய முறையில் கொடுத்து உதவ வேண்டும்.

4) தங்களில் கிளர்ச்சி செய்பவர்கள், முஃமின்களுக்கு மத்தியில் அநியாயம் செய்பவர்கள், பாவமான காரியம் செய்பவர்கள், வரம்பு மீறுபவர்கள், விஷமத்தனம் செய்பவர்கள் இவர்களை இறையச்சம் உள்ள முஃமின்கள் (இறைநம்பிக்கையாளர்கள்) ஒன்றுகூடி எதிர்க்க வேண்டும்.

5) மேற்கூறப்பட்டவர்களில் (பொதுவாக முஸ்லிம்களில்) வழிதவறிய ஒருவர் தங்களைச் சார்ந்த ஒருவரின் பிள்ளையாக இருப்பினும் சரியே! அவருக்கு எதிராக முஸ்லிம்கள் அனைவரும் ஒன்றிணைய வேண்டும்.

6) ஓர் இறைநம்பிக்கையாளர் ஒரு காஃபிருக்காக மற்றொரு இறைநம்பிக்கையாளரை கொலை செய்யக்கூடாது. அதாவது வாரிசில்லாத காஃபிர் கொலையுண்டதற்காக அந்த காஃபிருடைய முஸ்லிமான நண்பர், கொலையாளியான முஸ்லிமைக் கொல்லக் கூடாது.

7) ஓர் இறைநம்பிக்கையாளருக்கு எதிராக ஒரு காஃபிருக்கு உதவி செய்யக் கூடாது.

8) அல்லாஹ்வின் பொறுப்பு சமமான ஒன்றே. முஃமின்களில் தாழ்ந்த நிலையில் உள்ள ஒருவர் பிறருக்கு கார்மானம் (பாதுகாப்பு) கொடுக்கலாம். தங்களில் ஒருவர் கொடுக்கும் கார்மானத்தை மற்ற அனைத்து இறைநம்பிக்கையாளர்களும் நிறைவேற்ற வேண்டும். அதில் பங்கம் இழைக்கக்கூடாது.

9) யூதர்களில் யார் நம்மை பின்பற்றுகிறார்களோ அவர்களுக்கு உதவி செய்யப்படும். அவர்களுடன் அழகிய முறையில் நடந்து கொள்ளப்படும். அவர் மீது எவ்வித அநியாயமும் இழைக்கப்படமாட்டாது. அவருக்கு எதிராக பிறருக்கு உதவி செய்யக்கூடாது.

10) சமாதான உடன்படிக்கை செய்துகொள்வது முஃமின்கள் அனைவரின் உரிமையாகும். அல்லாஹ்வின் பாதையில் போர் செய்யும்போது, நீதமின்றி ஓர் இறைநம்பிக்கையாளரை விட்டுவிட்டு அன்னியருடன் சமாதான உடன்படிக்கை செய்து கொள்ளக்கூடாது.

11) இறைநம்பிக்கையாளர்களில் யாரொருவர் அல்லாஹ்வின் பாதையில் போர் செய்யும்போது தவறுதலாக தங்களில் ஒருவரைக் கொன்று விடுவாரோ அவருக்கு அனைத்து இறை நம்பிக்கையாளர்களும் பாதுகாப்புக் கொடுக்க வேண்டும்.

12) நமக்கு இணக்கமான எவரும் குறைஷிகளின் உயிர், பொருளுக்குக் கார்மானம் (பாதுகாப்பு) கொடுக்க முடியாது. மேலும், ஓர் இறைநம்பிக்கையாளருக்கு எதிராக ஒரு இணைவைப்பவரை பாதுகாக்க முடியாது.

13) ஒரு முஃமின் மற்றொரு முஃமினை குற்றமின்றி கொலை செய்து விட்டதற்கு தக்க ஆதாரமிருப்பின் அவரையும் பழிக்குப்பழி கொலை செய்யப்படும். ஆனால். கொலை செய்யப்பட்டவன் உறவினர் மன்னித்துவிட்டால் அவரை விடுவிக்கப்படும்.

14) இறைநம்பிக்கையாளர்கள் அனைவரும் கொலை செய்தவனுக்கு எதிராக ஒன்றுசேர வேண்டும். கொலை செய்தவனுக்கு எவ்வகையிலும் உதவி செய்யக் கூடாது.

15) இறைநம்பிக்கையாளர் ஒரு விஷமக்காரனுக்கு, கலகம் செய்பவனுக்கு உதவி செய்யக் கூடாது, அவனுக்கு அடைக்கலம் கொடுக்கக் கூடாது எவர் ஒருவர் ஒரு விஷமக்காரனுக்கு உதவி செய்கிறாரோ அல்லது அடைக்கலம் கொடுக்கிறாரோ அவருக்கு மறுமையில் அல்லாஹ்வின் சாபமும், கோபமும் உண்டு. அவருடைய கடமையான, உபரியான எந்த வணக்கமும் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட மாட்டாது.

16) உங்களுக்கு ஏதாவது ஒரு விஷயத்தில் கருத்து வேறுபாடு ஏற்பட்டால் அதை அல்லாஹ்விடமும் அவனது தூதரிடமும் இறுதித் தீர்ப்புக்காக விட்டுவிட வேண்டும். (இப்னு ஹிஷாம்)

யூதர்களுடன் ஒப்பந்தம்.

நபி (ஸல்) மதீனாவில் அரசியல் அமைப்பு, சட்ட ஒழுங்கு ஆகிய அனைத்திலும் முதன் முதலாக முஸ்லிம்களுக்கு மத்தியில் நிலைத் தன்மையையும் ஒருமைப்பாட்டையும் நிறுவினார்கள். அதன் மூலம் மதீனாவில் புதிய இஸ்லாமிய சமுதாயத்திற்கும், சமூகத்திற்குமான அடித்தளத்தை மிக ஆழமாக உறுதிப்படுத்தினார்கள்.

இரண்டாம் கட்டமாக, முஸ்லிம் அல்லாதவர்களுடன் தங்களது சமூகத் தொடர்புகளை முறைப்படுத்தத் துவங்கினார்கள். அதற்குக் காரணம், முழு மனித சமுதாயமும் நிம்மதி, பாதுகாப்பு, நற்பயன்கள், நல்லுறவுகள் கிடைக்கப்பெற வேண்டும். ஒரே ஒருமைப்பாட்டுக்குக் கீழ் நாட்டு மக்களை கொண்டுவர வேண்டும் என்பதுதான். ஆகவே சுயநோக்கங்களும், இனவெறியும் நிரம்பி இருந்த அக்காலத்தில் எங்கும் காணப்படாத மன்னித்தல், பெருந்தன்மையுடன் நடத்தல், விட்டுக் கொடுத்தல் ஆகியவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்ட சட்டங்களை நபி (ஸல்) அமைத்தார்கள்.

மதீனாவிற்கு அருகில் யூதர்கள்தான் முஸ்லிமல்லாதவர்களாக இருந்தார்கள். இவர்கள் முஸ்லிம்களின் மீது உள்ளத்தில் பகைமையை மறைத்து வைத்திருந்தாலும் வெளிப்படையாக முஸ்லிம்களை எதிர்க்கவுமில்லை அவர்களிடத்தில் சண்டை, சச்சரவு செய்யவுமில்லை. எனவே நபி (ஸல்) யூதர்களுடன் நன்மையான நல்ல உடன்படிக்கையை ஏற்படுத்திக் கொண்டார்கள். அவர்களுக்கு அவர்களது செல்வத்திலும், மதத்திலும் முழு சுதந்திரம் அளித்தார்கள். அவர்களை மதீனாவை விட்டு விரட்ட வேண்டுமென்றோ அல்லது அவர்களுடைய சொத்துகளை பறிமுதல் செய்ய வேண்டுமென்றோ அவர்கள் நாடவுமில்லை அதைச் செய்யவுமில்லை.

நபி (ஸல்) யூதர்களுடன் செய்து கொண்ட உடன்படிக்கையின் அம்சங்களை இப்போது நாம் பார்ப்போம்:

1) அவ்ஃப் கிளையினரைச் சேர்ந்த யூதர்கள், முஃமின்களுடன் இணைந்த ஒரே சமுதாயத்தினராக கருதப்படுவர். இந்த யூதர்களுக்கு அவர்களது மார்க்கத்தில் முழு உரிமை உண்டு. முஸ்லிம்களுக்கும் அவர்களுடன் நட்பு கொண்டவர்களுக்கும் அவர்களின் மார்க்கத்தில் முழு சுதந்திரம் உண்டு. இவ்வாறே அவ்ஃப் கிளையினரை சாராத மற்ற யூதர்களுக்கும் அவர்களது மார்க்கத்தில் முழு சுதந்திரம் உண்டு.

2) யூதர்கள் தங்களின் செலவுகளுக்குத் தாங்களே பொறுப்பாளிகளாவர். அவ்வாறே முஸ்லிம்களும் தங்களின் செலவுகளுக்கு தாங்களே பொறுப்பாளிகளாவர்.

3) இந்த உடன்படிக்கை உடையவர்களிடம் யார் போர் தொடுத்தாலும் அவருக்கு எதிராக முஸ்லிம்களும், யூதர்களும் தங்களுக்குள் ஒருவர் மற்றவருக்கு உதவி செய்துகொள்ள வேண்டும்.

4) யூதர்களுக்கும், முஸ்லிம்களுக்கும் இடையிலுள்ள தொடர்பு - நலம் நாடுதல், ஒருவருக்கொருவர் நல்லுபதேசம் செய்தல், உபகாரம் புரிதல் - என்ற அடிப்படையில் அமைந்திருக்க வேண்டும். குற்றம் புரிவதில் துணை போவது கூடாது.

5) தனது நண்பன் குற்றத்திற்காக மற்றவர் குற்றவாளியாக மாட்டார்.

6) அநீதி இழைக்கப்பட்டவர்களுக்கு உதவி செய்ய வேண்டும்.

7) பிறருக்கு எதிரானப் போரில் முஸ்லிம்களுடன் யூதர்கள் கலந்துகொள்ளும் போது யூதர்களும் போர் செலவுகளில் பங்கெடுக்க வேண்டும்.

8) இவ்வுடன்படிக்கையில் கலந்து கொள்பவர்கள் மதீனாவில் குழப்பம் விளைவிப்பதோ, விஷமத்தனம் செய்வதோ, இரத்தம் ஓட்டுவதோ முற்றிலும் தடுக்கப்பட்டதாகும்.

9) இந்த உடன்படிக்கையில் கலந்து கொண்டவர்களுக்கு மத்தியில் ஆபத்தான சண்டை, சச்சரவுகள் அல்லது ஏதும் பிரச்னைகள் நிகழ்ந்தால் அதற்குரிய முடிவை அல்லாஹ்வும் அவனது தூதர் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களுமே கூறுவார்கள்.

10) குறைஷிகளுக்கும், குறைஷிகளுக்கு உதவி செய்பவர்களுக்கும் பாதுகாப்பு கொடுக்கக் கூடாது.

11) யாராவது மதீனாவின் மீது முற்றுகையிட்டால் அவர்களுக்கெதிராக அனைவரும் போர் புரிய வேண்டும். தங்களுக்குள் உதவி செய்து கொள்ள வேண்டும். ஒவ்வொருவரும் தாங்கள் இருக்கும் பகுதியைப் பாதுகாக்க வேண்டும் 

12) இந்த உடன்படிக்கை, அநியாயக்காரனையும், குற்றவாளியையும் தண்டனையிலிருந்து பாதுகாக்காது.

இந்த உடன்படிக்கையும், ஒப்பந்தமும் உறுதிபெற்றதால் மதீனாவும், மதீனாவைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளும் ஒற்றுமை மிக்க நாடாக மாறி அதற்குத் தலைநகரம் மதீனாவாக விளங்கியது. அந்த நாட்டின் தலைவராக (இவ்வாறு நாம் கூறுவது சரியாக இருப்பின்) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) இருந்தார்கள். அந்நாட்டில் முழுமையான அதிகாரமும் பேச்சுரிமையும் முஸ்லிம்களுக்கே இருந்தன.

அமைதியும், பாதுகாப்புமுடைய சூழலை விரிவுபடுத்துவதற்காகத் தேவைக்கேற்ப மற்ற சமூகத்தவர்களுடனும் நபி (ஸல்) இதற்குப்பின் உடன்படிக்கை செய்து கொண்டார்கள். 

எதிரிகளின் சூழ்ச்சியும் தாக்குதலும்,நாயகம்ﷺஅவர்களின் தற்காப்பு நடவடிக்கைகளும்.

நாயகம்ﷺஅவர்களையும்,ஸஹாபாக்களையும் மக்காவிலிருந்து விரட்டியதற்கு பின்னாலும் மக்கா காஃபிர்கள் முஸ்லிம்களை நிம்மதியாக இருக்கவிடவில்லை,பல போர்களைத்தொடுத்தார்கள்.

அதனையே அல்லாஹுதஆலா இஸ்லாம் வளர காரணமாக ஆக்கிவிட்டான்.நாயகம்ﷺஅவர்கள் காலத்தில் நிகழ்ந்த யுத்தங்கள் மொத்தம் 28 அவற்றில் 9 யுத்தங்களில் தான் வாளேந்தி போரடினர்.மற்றவை அனைத்தும் போர் இன்றியே வெற்றி கிடைத்தன.

ஜைது இப்னு அர்கம்(ரலி)அவர்களின் ஓர் அறிவிப்பு;நாயகம்ﷺஅவர்கள் பங்கேற்ற யுத்தங்கள் 19 ஆகும்.

صحیح بخاری

வரலாற்றாய்வாளர்களின் கருத்து;நாயகம்ﷺஅவர்கள் பங்கேற்ற யுத்தங்களுக்கு غزوہ "கஸ்வா" எனப்படும்.

நபி கலந்துக்கொள்ளாமல் அனுப்பிவைத்த படைக்குسرِیّہ "சரிய்யா" எனப்படும்.

இறையழைப்பு பணியும்,இஸ்லாத்தை எத்திவைத்தலும்.

ஹிஜ்ரத்தின் பரகத்தினால் மக்காவை விடவும் மதினாவில் நாயகம்ﷺஅவர்களுக்கும்,இஸ்லாமியர்களுக்கும் இஸ்லாத்தை எத்திவைப்பதும்,பரப்புவதும் இலகுவாக இருந்தது.அல்லாஹ்வின் பால் அழைக்கும் தஃவா பணி மிக வேகமாக வளர்ந்தது.

நாயகம்ﷺஅவர்களின் மதினா ஹிஜ்ரதிற்கு முன்னால் ஹழ்ரத் முஸ்அப் இப்னு உமைர் (ரலி)அவர்களை தவிர குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையில் தஃவா பணியில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்தாலும் நபிகள் நாயகம்ﷺஅவர்களின் வருகைக்கு பின்னால் தஃவா பணியில் புது உத்வேகம் ஏற்பட்டது.மதினாவின் மூளை முடுக்கெல்லாம் இஸ்லாமிய அழைப்பு பணி மேற்கொள்ளப்பட்டது.

உயர்ந்தோர்,தாழ்ந்தோர்,ஏழை,செல்வந்தர் என எல்லா தரப்பு மனிதர்களிடமும் இறையழைப்பு பணி சேர்ந்தது. 

அரசர்களுக்கும் ஆளுநர்களுக்கும் கடிதம் எழுதுதல்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் உடன்படிக்கையை முடித்து ஹுதைபிய்யாவிலிருந்து திரும்பிய பின் ஹிஜ்ரி 6ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் பல அரசர்களுக்குக் கடிதம் எழுதி இஸ்லாமின் பக்கம் அவர்களை அழைத்தார்கள்.

நபியவர்கள் அரசர்களுக்குக் கடிதம் எழுத முற்பட்டபோது “முத்திரை இல்லாத கடிதங்களை அரசர்கள் படிக்க மாட்டார்கள்” என்று அவர்களிடம் கூறப்பட்டது. ஆகவே, நபியவர்கள் வெள்ளியினாலான மோதிரம் ஒன்றைத் தயார் செய்தார்கள். அதில் ‘முஹம்மது ரஸூலுல்லாஹ்’ என்று பதித்தார்கள். அது மூன்று வரிகளாக இருந்தது. முஹம்மது என்று முதல் வரியிலும், ரஸூல் என்று ஒரு வரியிலும், அல்லாஹ் என்று ஒரு வரியிலும் இந்த அமைப்பில் எழுதப்பட்டிருந்தது. (ஸஹீஹுல் புகாரி)

நபியவர்கள் இப்பணிக்காக தங்களது தோழர்களில் நன்கு அனுபவம் வாய்ந்தவர்களைத் தேர்ந்தெடுத்து, அவர்களைத் தூதுவர்களாக அரசர்களிடம் அனுப்பினார்கள். ஹிஜ்ரி 7ஆம் ஆண்டு, முஹர்ரம் மாதம் தொடக்கத்தில், அதாவது கைபர் தாக்குதலுக்குச் சற்று முன்பு இந்தத் தூதுர்களை நபி (ஸல்) அனுப்பினார்கள் என பேராசிரியர் மன்சூர்பூ (ரஹ்) திட்டவட்டமாக தெரிவிக்கிறார்.

மிஸ்ரு நாட்டு மன்னருக்குக் கடிதம்.

மிஸ்ரு (எகிப்து) மற்றும் இஸ்கந்தய்யா (அலெக்ஸாண்டியா)வின் மன்னரான ‘முகவ்கிஸ்’ என்றழைக்கப்படும் ஜுரைஜ் இப்னு மத்தாவிற்கு நபி (ஸல்) கடிதம் அனுப்பினார்கள்.(ரஹ்மத்துல் லில் ஆலமீன்)

அக்கடிதத்தில்:அளவற்ற அருளாளனும், நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் பெயரால் எழுதுகிறேன். அல்லாஹ்வின் அடிமையும், அவனது தூதருமான முஹம்மது, கிப்திகளின் மன்னருக்கு எழுதுவது. நேர்வழியைப் பின்பற்றுவோருக்கு ஈடேற்றம் உண்டாகட்டும்.

நான் உங்களுக்கு இஸ்லாமிய அழைப்பை விடுக்கிறேன். இஸ்லாமை ஏற்றுக்கொள்க. ஈடேற்றம் அடைவீர். இஸ்லாமை ஏற்றுக்கொள்க. அல்லாஹ் உங்களுக்கு இருமுறை நற்கூலி வழங்குவான். நீங்கள் புறக்கணித்து விட்டால் கிப்தி இனத்தவர்களின் குற்றமும் உங்களையே சாரும்.

(“வேதத்தை உடையவர்களே! நமக்கும் உங்களுக்கும் ஒரு சமத்துவமான விஷயத்தின் பக்கம் வருவீர்களாக! (அதாவது) நாம் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறொன்றையும் வணங்க மாட்டோம். நாம் அவனுக்கு யாதொன்றையும் இணையாக்க மாட்டோம். நம்மில் ஒருவரும் அல்லாஹ்வையன்றி எவரையும் இறைவனாக எடுத்துக் கொள்ள மாட்டோம்” (என்று கூறுங்கள். நம்பிக்கை யாளர்களே! இதனையும்) அவர்கள் புறக்கணித்தால் (அவர்களை நோக்கி) “நிச்சயமாக நாங்கள் (அவன் ஒருவனுக்கே) வழிப்பட்டவர்கள் என்று நீங்கள் சாட்சி கூறுங்கள்!” என்று நீங்கள் கூறிவிடுங்கள்.) (அல்குர்ஆன் 3:64) (ஜாதுல் மஆது)

ஹபஷா மன்னர் நஜ்ஜாஷிக்குக் கடிதம்,

பாரசீக மன்னருக்குக் கடிதம்,

ரோம் நாட்டு மன்னருக்குக் கடிதம்,

பஹ்ரைன் நாட்டு ஆளுநருக்குக் கடிதம்,

யமாமா நாட்டு அரசருக்குக் கடிதம்,

ஸிரியா நாட்டு மன்னருக்குக் கடிதம்,

ஓமன் நாட்டு அரசருக்குக் கடிதம்,

இப்படி சுற்றியுள்ள அனைத்து நாட்டு மன்னர்கள்,ஆளுநர்களுக்கு கடிதம் எழுதி நாயகம்ﷺஅவர்கள் தஃவா கொடுத்தார்கள்.

ஆன்மீகப் புரட்சிகள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் அவ்வப்போது அவர்களுக்கு மார்க்கச் சட்டங்களையும், சமூக உயர்வுக்கு வழிகாட்டும் நல்லொழுக்கங்களையும் போதித்து வந்தார்கள். அவர்களின் உள்ளங்களை ஒவ்வொரு அசுத்தத்திலிருந்தும் தூய்மைப்படுத்தியதுடன் உயர் பண்புகளைக் கடைபிடிக்கவும் அவர்களுக்கு ஆர்வமூட்டினார்கள். அன்பு, சகோதரத்துவம், கண்ணியம், இறைவணக்கம், கீழ்ப்படிதல் போன்ற நல்லொழுக்கப் பயிற்சியும் அளித்தார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்களின் சில ஒழுக்கப் பயிற்சிகளையும், போதனைகளையும் பின்வரும் வரிகளில் நாம் பார்ப்போம்:

ஒருவர் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் “இஸ்லாமில் சிறந்த அமல் எது?” என்று கேட்டதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் “உணவளிப்பது, தெரிந்தவருக்கும் தெரியாதவருக்கும் ஸலாம் சொல்வது” என்று கூறினார்கள். (ஸஹீஹுல் புகாரி)

அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸலாம் (ரழி) கூறுகிறார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் மதீனாவிற்கு வந்தவுடன் நான் அவர்களைச் சந்திக்கச் சென்றேன். அவர்களது முகத்தை நன்கு உற்று நோக்கியபோது அது பொய்யன் முகம் அல்ல என்பதை மிகத் தெளிவாக அறிந்து கொண்டேன். நபி (ஸல்) அவர்களின் பேச்சில் முதலாவதாக பின்வரும் உபதேசங்களே இடம் பெற்றன. “மக்களே! ஸலாம் சொல்லும் பழக்கத்தை உங்களுக்குள் பரவலாக்குங்கள் உணவளியுங்கள் உறவினர்களுடன் சேர்ந்து வாழுங்கள் இரவில் மக்கள் உறங்கும்போது நீங்கள் எழுந்து தொழுங்கள் நீங்கள் நிம்மதியாக சுவனம் செல்வீர்கள்.” (ஸுனனுத் திர்மிதி, இப்னு மாஜா)

மக்கா வெற்றி فتح مکہ.

நாயகம் ﷺஅவர்கள்  தம் நாற்பதாவது வயதில் நபித்துவத்தை மக்களிடம் எடுத்துரைததில் தொடங்கி அவர்கள் மதினாவிற்கு ஹிஜ்ரத் செய்யும் வரையிலும்,ஹிஜ்ரத்திற்கு பின் நபியோடு பல போர்கள் செய்து ஹுதைபிய்யா உடன் படிக்கை வரையிலும் நபிக்கும்,நபி தோழர்களுக்கும்,மக்கா காஃபிர்கள் சொல்லொண்ணா துன்பங்களை  தந்தார்கள்.நபியின் உயிருக்கு ஊறு விளைக்க சந்தர்பங்களை எதிர்ப்பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர்.

ஹிஜ்ரி 8 ஆம் நாயகம்ﷺஅவர்கள் ஸஹாபாக்களின் பத்தாயிரம் பேர்க்கொண்ட ஒரு பெரும் படையோடு மக்காவிற்குள் நுழைகிறார்கள்.கத்தி இன்றி இரத்தம் இன்றி மக்கா முஸ்லிம்களால் கைப்பற்றப்படுகிறது.

மக்கா வெற்றியின் போது தங்களை கருவறுக்க காத்திருந்த மக்கா காஃபிர்கள் அனைவருக்கும் பொதுமன்னிப்பு வழங்கிய காரூண்ய நபி கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்கள் ;

قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْکُمُ الْيَوْمَ .. اذْهَبُوا فَاَنْتُمْ الطُّلَقَاء ُ ۔

"இன்றைய நாள் உங்களின் மீது பழிவாங்குதல் இல்லை.. என்ற யூசுஃப் சூராவின் வசனத்தை ஓதிகாட்டி,செல்லுங்கள்!நீங்கள் சுதந்திரமானவர்கள்" என்று சொன்னார்கள். (سبل الہدی والرشاد،ج5ص242 )

  اَلْيَوْمْ يَوْمُ الْمَرْحَمَةْ۔

இன்றைய நாள் அன்பு,இரக்கம் காட்டும் நாளாகும். என பொதுஅறிவிப்பு செய்தார்கள்.

 (جامع الأحادیث، مسند عبد اللہ بن عباس رضی اللہ عنہما. حدیث نمبر38481)

மக்கா வெற்றியின் போது அரபகத்தின் நான்கு தீசைகளிலிருந்தும் மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாக,கோத்திரம் கோத்திரமாக இஸ்லாத்தை ஏற்று நபியிடம் பைஅத் செய்தனர்.

இப்னு ஸஅத்(ரஹ்) தங்களின் "தபகாதுல் குப்ரா"எனும் நூலில் கிட்டதட்ட 70 கோத்திரங்களுக்கும் அதிகமாக பைஅத் செய்தனர் என எழுதுகிறார்கள்.

இறுதி ஹஜ்.

ஈருலகத் தலைவர் நம் கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்களின் 23 வருட நபித்துவ வாழ்வின் தொடர் முயற்சி, அரப்பணிப்பினால் இஸ்லாம் உலகெங்கிலும் மிக வீரியமாக பல்கிப்பெருகியது.மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாக இஸ்லாத்தில் தங்களை இணைத்துக்கொண்டனர்.

நாயகம்ﷺ அவர்கள் ஹிஜ்ரி 10ஆம் ஆண்டு இறைக்கட்டளைக்கேற்ப பெரும் திரளான மக்களோடு ஹஜ் பயணம் மேற்கொள்கிறார்கள்.

அங்கே வைத்து  "الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ"

"தீன் சம்பூரணமாகிவிட்டது"என மக்களுக்கு அறிவிப்பு செய்கிறார்கள்.சில தினங்களில்سورہ نصر நஸ்ரு சூரா இறங்குகின்றது.

முதன் முதலில் நாயகம் அவர்களின் உற்றத்தோழர் அபூபக்ர் சித்தீக் (ரலி)அவர்கள் நபியின் பிரிவை உணருகிறார்கள்.காரணம் தீன் சம்பூரணமாகிவிட்டதால் நுபுவ்வத்தின் நோக்கம் நிறைவேறிவிட்டது.இனி நபியின் தேவை அவசியம் இல்லை.

அதனால் தான் நஸ்ரு சூராவின் இறுதியில் நபியின் இறுதிமுடிவை உணர்த்தும் முகமாக அல்லாஹுத்தஆலா நபியைப் பார்த்து تسبیح و استغفار தஸ்பீஹ், இஸ்திக்ஃபார் செய்துக்கொள்ளுமாறு கட்டளையிடுகின்றான்.நாயகம்ﷺ அவர்கள் தங்களின் ஹஜ்ஜை முடிப்பதற்குள்ளாகவே மக்கள் இந்த ஹஜ்ஜை حجتہ الوداع "ஹஜ்ஜதுல் விதாஃ" இறுதி ஹஜ் என சொல்ல ஆரம்பித்துவிட்டார்கள்.

தற்பொழுது அழைப்புப் பணிகள் நிறைவுற்றன. இறைத்தூது உலகின் முன் வைக்கப்பட்டது. “லாஇலாஹஇல்லல்லாஹ் முஹம்மதுர் ரஸூலுல்லாஹ் - வணக்கத்திற்குரியவன் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு இறைவனில்லை, முஹம்மது நபி (ஸல்) அல்லாஹ்வுடைய தூதராக இருக்கின்றார்கள்” என்ற அஸ்திவாரத்தின் மீது புதிய சமூகம் செம்மையாக அமைந்தது. இத்தருணத்தில் நபி (ஸல்) அவர்களின் உள்மனம், தாம் உலகில் இருக்கும் காலங்கள் சொற்பமே என்ற மெல்லிய ஒலிக்கீற்றை ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது. ஆம்! அவ்வாறுதான், நபி (ஸல்) ஹிஜ்ரி 10ம் ஆண்டு யமன் தேசத்துக்கு முஆத் (ரழி) அவர்களை அனுப்பும் போது கூறிய பொன்மொழிகள் ஞாபகம் இருக்கலாம்.

“அநேகமாக இந்த ஆண்டிற்குப் பின் என்னை சந்திக்கமாட்டாய் முஆதே! இந்த பள்ளிக்கும் எனது மண்ணறைக்கும் அருகில்தான் நீ செல்வாய்.” நபி (ஸல்) அவர்களின் இந்த சொற்களால் நபி (ஸல்) அவர்களை நாம் பிரியப் போகிறோம் என்ற வருத்தத்தால் முஆது (ரழி) கண் கலங்கினார்கள். அல்லாஹ் தனது தூதருக்கு அவர்கள் செய்த அழைப்புப் பணியின் பலன்களை காட்ட நாடினான். இந்த அழைப்புப் பணிக்காகவே இருபது ஆண்டுகளுக்கு மேலாக பலவகை சிரமங்களைச் சகித்தார்கள்.

மக்காவிலும் அதன் ஓரங்களிலும் வாழ்கின்ற அரபிய வமிசங்களும், அதன் முக்கிய பிரமுகர்களும் ஒன்று சேர்ந்து இஸ்லாமிய மார்க்கச் சட்டத் திட்டங்களை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் இருந்து கற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்றும் நபி (ஸல்) அமானிதத்தை நிறைவேற்றினார்கள் தூதுத்துவத்தை முழுமையாக எத்திவைத்தார்கள் சமுதாயத்திற்கு நன்மையை விரும்பினார்கள் என்ற வாக்கை மக்களிடமிருந்து நபி (ஸல்) வாங்க வேண்டும் என்றும் அல்லாஹ் விரும்பினான். அல்லாஹ்வின் இந்த விருப்பத்திற்கேற்பவே கண்ணியமிக்க ஹஜ்ஜை நிறைவேற்ற மக்கா செல்லவிருக்கிறேன் என நபி (ஸல்) அறிவித்தார்கள். இதனைக் கேட்ட மக்கள் பல திசைகளில் இருந்தும் மதீனா வந்தனர். துல் கஅதா முடிய ஐந்து நாட்கள் இருக்கும் போது சனிக்கிழமை நபி (ஸல்) பயணம் மேற்கொண்டார்கள். (ஸஹீஹ் முஸ்லிம், ஃபத்ஹுல் பாரி)

தலையில் எண்ணெய் தடவி தலைவாரி, கீழாடையாக கைலியையும், மேலாடையாக போர்வையையும் அணிந்து கொண்டு, தனது ஒட்டகப் பிராணிக்கு மாலை அணிவித்தார்கள். ளுஹ்ர் தொழுகைக்குப் பிறகு புறப்பட்டு அஸ்ர் தொழுகைக்கு முன்பாக ‘துல் ஹுலைஃபா’ வந்தார்கள். அங்கு அஸ்ரை இரண்டு ரக்அத்தாக தொழுதுவிட்டு அங்கே அன்று முழுதும் தங்கி, மறுநாள் காலை ஸுப்ஹ் தொழுத பின்பு, தமது தோழர்களைப் பார்த்து, “அந்த பரக்கத் (அருள் வளம்) பொருந்திய பள்ளத்தாக்கில் தொழுது, “ஹஜ்ஜுடன் சேர்த்து உம்ரா எனக் கூறுங்கள்” என என்னுடைய இறைவனிடமிருந்து வந்த ஒருவர் இன்றிரவு கூறிவிட்டுச் சென்றார் என்று அறிவித்தார்கள். (ஸஹீஹுல் புகாரி)

வரலாறு தொடரும்......

வெளியீடு: செங்கை & காஞ்சிபுரம் மாவட்ட ஜமாஅத்துல் உலமா சபை.

ஜும்ஆ பயான் 29/09/2023

முஹம்மது நபி ﷺ அவர்களின் 40 வயதிலிருந்து ஹிஜ்ரத் வரை.

தொடர்......

ஹிரா குகையில்......

நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு நாற்பது வயது நெருங்கியது. அவர்களது ஆழிய சிந்தனை, தனிமையை விரும்பியது. சத்துமாவையும் தண்ணீரையும் எடுத்துக் கொண்டு மக்காவிலிருந்து இரண்டு மைல் தொலைவிலுள்ள நூர் மலையின் ஹிரா குகைக்குச் செல்வார்கள். அக்குகை நான்கு முழ நீளமும் ஒன்றே முக்கால் முழ அகலமும் கொண்டது. ரமழான் மாதத்தில் அங்கு தங்கி வணக்க வழிபாடுகளிலும், இப்புவியையும் அதைத் தாண்டிய பிரபஞ்சத்தையும் இயக்கும் அபார சக்தியைப்பற்றி சிந்திப்பதிலும் ஈடுபடுவார்கள். சமுதாயம் கொண்டிருந்த இணைவைக்கும் இழிவான கொள்கையையும், பலவீனமான அதன் கற்பனைகளையும் அவர்கள் மனம் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. அதே நேரத்தில் மனதிருப்தியுடன் வாழ்க்கையைத் தொடர தெளிவான, நடுநிலையான வாழ்க்கைப் பாதையும் அவர்களுக்கு முன் இருக்கவில்லை.

தனிமையின் மீதான அவர்களது விருப்பம் அல்லாஹ்வின் ஏற்பாடு என்று சொல்லலாம். நபி (ஸல்) அவர்கள் இதற்கு முன் உலக அலுவல்களில் ஈடுபட்டு வந்தார்கள்; வியாபாரம் செய்து வந்தார்கள். இப்போது அவை அனைத்தையும் விட்டு தனிமையை நாடுகிறார்கள். ஏனெனில், மாபெரும் பொறுப்பைச் சுமக்க அவர்கள் தயாராக வேண்டும்; உலக வரலாற்றை மாற்றி மக்களுக்கு நேரிய பாதையைக் காட்ட ஆயத்தமாக வேண்டும். இவ்வாறு நபித்துவம் வழங்குவதற்கு மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன்பிருந்தே தனிமையின் மீதான விருப்பத்தை அல்லாஹ் அவர்களுக்கு ஏற்படுத்தினான். ஆக மாதத்தின் பெரும் பகுதியை நபி (ஸல்) அவர்கள் தனிமையில் கழித்து வந்தார்கள். தனிமையை விசாலமான மனஅமைதியுடன் கழித்தது மட்டுமல்லாமல் இந்த பிரபஞ்சத்தை இயக்கி வரும் மறைபொருள் பற்றி ஆழமாக சிந்தித்தார்கள். ஆம்! அல்லாஹ்வின் நாட்டப்படி அம்மறைபொருளுடன் தொடர்பு கொள்ள இதோ நேரம் நெருங்கிவிட்டது. (இது குறித்து மேல் விவரங்களை ஸஹீஹுல் புகாரி, தாரீக் இப்னு ஹிஷாம் மற்றும் வரலாற்று நூல்களில் காணலாம். முதன்முதலாக அப்துல் முத்தலிப் ஹிரா குகையில் வணக்க வழிபாடுகளில் ஈடுபட்டு வந்தார். ரமழானில் அங்கு சென்று தங்குவார். ஏழை எளியோருக்கு உணவளிப்பார். (இப்னு கஸீர்)

வஹியின் வகைகள்....

நபி (ஸல்) அவர்களின் நுபுவத்திற்குப் பிந்திய வாழ்வைப்பற்றி பேசுமுன் வஹியின் (இறைச்செய்தியின்) வகைகளைப் பற்றி காண்பது சிறந்தது. வஹியின் வகைகள் பற்றி இப்னுல் கய்” (ரஹ்) ‘ஜாதுல் மஆது’ என்ற தனது நூலில் கூறுவதாவது:

1) உண்மையான கனவு. இதுதான் வஹியின் தொடக்கமாக இருந்தது.

2) வானவர், நபி (ஸல்) அவர்களின் கண்முன் தோன்றாமல் உள்ளத்தில் இறை செய்தியைப் போட்டுவிடுவது. எ.கா. நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: ரூஹுல் குத்ஸ் (ஜிப்ரீல்) எனது உள்ளத்தில் ஊதினார். அதாவது, தனது உணவை முழுமையாக முடித்துக் கொள்ளும்வரை எவரும் மரணிக்க மாட்டார். அல்லாஹ்வை அஞ்சிக் கொள்ளுங்கள்! உணவைத் தேடுவதில் அழகிய வழியை தேர்ந்தெடுங்கள். உணவு தாமதமாகுவதால் நீங்கள் அல்லாஹ்வுக்கு மாறு செய்து அதைத் தேட வேண்டாம். ஏனெனில், நிச்சயமாக அல்லாஹ்விடம் உள்ளதை அவனுக்கு வழிப்படுவதன் மூலமே தவிர வேறு வகையில் அடைய முடியாது.”

3) வானவர் ஓர் ஆடவன் உருவில் தோன்றி நபி (ஸல்) அவர்களிடம் பேசுவார். அதை நபி (ஸல்) அவர்கள் மனதில் நிறுத்திக் கொள்வார்கள். இவ்வாறான சந்தர்ப்பங்களில் தான் வானவரை சில நபித்தோழர்கள் கண்டிருக்கிறார்கள்.

4) வானவர் மணியோசையைப் போன்று வருவார். இந்த வகையே நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு சுமையாக இருக்கும். நபி (ஸல்) அவர்களை வானவர் தன்னுடன் இணைத்துக் கொள்வார். கடுங்குளிரிலும் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு வியர்வை பெருக்கெடுத்து ஓடும். அவர்கள் வாகனத்தில் அமர்ந்திருந்தால் வஹியின் சுமை தாங்காது அந்த வாகனம் அப்படியே தரையில் அமர்ந்துவிடும். ஒருமுறை நபி (ஸல்) அவர்களின் கால் ஜைது இப்னு ஸாபித் (ரழி) அவர்களின் கால்மீது இருந்த நிலையில் வஹி வந்தது. அதன் சுமை அவர்களது காலைத் துண்டித்து விடும் அளவுக்கு மிகக் கடினமாக இருந்தது.

5) வானவர், அல்லாஹ் படைத்த அதே உருவத்தில் நபி (ஸல்) அவர்கள் முன் தோன்றுவார். நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அல்லாஹ்வின் செய்திகளை அறிவிப்பார். இவ்வாறு இரண்டு முறை நடந்துள்ளது. இதைப்பற்றி குர்ஆனில் ‘அந்நஜ்ம்’ என்ற அத்தியாயத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது.

6) நபி (ஸல்) அவர்களை அல்லாஹ் ஏழு வானங்களுக்கு மேல் அழைத்து பேசுவது. நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு மிஃராஜில்” தொழுகை கடமையாக்கப்பட்டது போன்று!

7) வானவரின்றி நேரடியாக அல்லாஹ் பேசுவது. மூஸா (அலை) அவர்களிடம் அல்லாஹ் பேசியது போல! மூஸா நபிக்கு இந்த சிறப்பு கிடைத்தது பற்றி குர்ஆனில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. நபி (ஸல்) அவர்களுக்கும் இந்த சிறப்பு கிடைத்தது என மிஃராஜ் தொடர்பான ஹதீஸ்களின் மூலம் தெளிவாகிறது. (ஜாதுல் மஆது)

நபித்துவம்.

அல்லாஹுத்தஆலா தம் நேச நபியை நாற்பது வயதில் தூதராக தேர்ந்தெடுத்தப் பொழுது அகில உலகமுமே இணைவைப்பிலும்,இறைநிராகரிப்பிலும் பாவக்கடலிலும் மூழ்கிக்கொண்டிருந்தது.

இறுதித்தூரக வந்த ஏந்தல் நபி ﷺஅவர்கள் அரபகத்திற்கு மாத்திரமல்ல முழு உலக மனித சமுதாயத்திற்கும்,அவர்கள் வாழ்ந்த காலத்திற்கு மட்டுமல்ல கியாம நாள் வரை உள்ள எல்லா மனிதருக்கும் நேர்வழி காட்டி நன்னெறி படுத்தும் பெரும் சவாலான பொறுப்பு அவர்களுக்கு முன்னால் இருந்தது.

சாமானிய மனிதனால் சிந்தித்துக்கூட பார்த்திர இயலாத இச்சவாலை தன் குறைந்த ஆயுட்காலமான 23 ஆண்டுகளில் சாத்தியமாக்கி காட்டிய தன்னிகற்ற சரித்திரம் போற்றும் மங்கா புகழுக்குச் சொந்தக்காரர் நம் கண்மணி நாயகம்ﷺஅவர்கள்.

நாயகம்ﷺஅவர்களின் நுபுவ்வத்திற்கு பின்னாலுள்ள 13 ஆண்டுகால மக்கா வாழ்வை நான்கு காலக்கட்டங்களாக வகைப்படுத்தலாம்.

முதல் காலகட்டம்.

இது அண்ணல் நபிﷺஅவர்கள் நபித்துவம் பெற்றதிலிருந்து ஏறத்தாழ மூன்றாண்டுகள் வரையுள்ளதாகும்.

இந்த காலகட்டத்தில்  நாயகம்ﷺஅவர்கள் தம் அழைப்பு பணியையும் பிரச்சாரப் பொறுப்பையும் ரகசியமாக,மறைவான முறையில் செய்து வந்தார்கள்.

முதலில் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள் அபூபக்கர், கதீஜா, ஜைது பின் ஹாரிஸ், அலீ பின் அபூதாலிப்(பெரிய தந்தையின் மகன்) நபித்துவத்தின் முதல் மூன்று ஆண்டுகள்: நபிகளார் இரகசியமாக மக்களை இஸ்லாத்தின் பக்கம் அழைத்தார்கள். மக்காவாசிகளில் சிலர் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டனர்.

இரகசிய அழைப்பு - மூன்று ஆண்டுகள்.

“சூரா” முத்தஸ்ஸிரின் ஆரம்ப வசனங்கள் அருளப்பட்டதும் ஏகத்துவ அழைப்புக்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் தயாரானார்கள். அக்கால மக்கள் சிலைகளை வணங்கி வந்தனர். தங்களது முன்னோர்களை சிலை வணங்கிகளாகக் கண்டார்கள் என்பதைத் தவிர சிலை வணக்கத்திற்காக வேறெந்த ஆதாரமும் அவர்களிடமில்லை. பிடிவாதமும் அகம்பாவமும் அவர்களது இயல்பாக இருந்தன. அனைத்து பிரச்சனைகளுக்கும் தீர்வு வாள் முனைதான் என்றும், அரபிய தீபகற்பத்தின் மார்க்கத் தலைமைக்கு தாங்களே மிகத் தகுதியுடையோர் என்றும் நம்பியிருந்தனர். அரபிய தீபகற்பத்தின் மார்க்கத் தலைமையிடமான மக்காவை தங்களுடைய கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்தனர். அதை அப்படியே பாதுகாப்பது தங்களது பொறுப்பெனக் கருதினர். இப்பொழுது அவர்களது உணர்வில் ஊறிக் கிடந்த கொள்கைகளைத் தகர்க்கும் முயற்சியை திடீரென செய்தால் அது எதிர்விளைவுகளை ஏற்படுத்திவிடும். எனவே, அழைப்புப் பணியை இரகசியமாகத் தொடங்குவதுதான் விவேகமான செயலாக இருந்தது.

இரண்டாம் கால கட்டம்.

இது நபித்துவத்தை பகிரங்கமாக அறிவித்ததில் இருந்து ஏறத்தாழ இரண்டு ஆண்டுகள் வரையுள்ளதாகும்.

சபா மலைக் குன்றில் ஏறி நபிகளார் புகழ்பெற்ற உரையை நிகழ்த்தினார்கள். அதைக்கேட்டு அவருடைய உறவினரான அபூஜஹல் எரிச்சல் அடைந்தான். பிலால், யாசிர், சுமைய்யா, அம்மார், கத்தாப் போன்ற ஆதரவற்ற முஸ்லிம்கள் மீது கொடுமைகள் இழைக்கப்பட்டன.

இந்த காலகட்டத்தில் முதலில் சிறிது எதிர்ப்பு காட்டப்பட்டது.பின்னர் கேலி கிண்டல் நையாண்டி செய்யப்பட்டது. பல்வேறு குற்றச்சாட்டுகள் குனிந்து கூறப்பட்டன.இவ்வாறான யுக்திகளின் வாயிலாக இஸ்லாமிய அழைப்பை அமுக்கி நசுக்கிட முயன்றனர்.

சகோதரத்துவம் பேணுதல், உதவி ஒத்தாசை புரிதல் போன்ற நற்பண்புகளுடன் தூதுத்துவத்தைச் சுமந்து அதை எடுத்துரைக்கும் ஆற்றல் பெற்ற முஸ்லிம்களின் ஒரு கூட்டம் தயாரானபோது இஸ்லாமிய அழைப்பை பகிரங்கப்படுத்தி, தீமையை நன்மையால் எதிர்கொள்ள வேண்டுமென்று நபி (ஸல்) அவர்களுக்குக் கட்டளை பிறப்பிக்கப்பட்டது.

இது தொடர்பாக முதலாவதாக,

وَاَنْذِرْ عَشِيْرَتَكَ الْاَقْرَبِيْنَۙ‏

இன்னும், உம்முடைய நெருங்கிய உறவினர்களுக்கு அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்வீராக!(அல்குர்ஆன் : 26:214)என்ற வசனம் அருளப்பட்டது. இத்திருவசனத்தின் முன்தொடர் நபி மூஸா (அலை) அவர்களுக்கு இறைத்தூது கிடைத்ததிலிருந்து இஸ்ரவேலர்களுடன் அவர்கள் ஹிஜ்ரா செய்தது வரையிலான நிகழ்வுகளும், ஃபிர்அவ்ன் மற்றும் அவனது கூட்டத்தாரிடமிருந்து இஸ்ரவேலர் களுக்குக் கிடைத்த வெற்றியும், ஃபிர்அவ்ன் தனது கூட்டத்தாருடன் மூழ்கடிக்கப்பட்ட சம்பவங்களும் விவரிக்கப்படுகிறது. மேலும், ஃபிர்அவ்னை ஏகத்துவத்தின் பக்கம் அழைத்தபோது நபி மூஸா (அலை) கடந்து சென்ற அனைத்து நிலைமைகளும் விவரமாகக் கூறப்பட்டன.

இஸ்லாமிய அழைப்பை பகிரங்கப்படுத்த வேண்டும் என்ற கட்டளையுடன் மேற்கூறப்பட்ட விவரங்களை கொண்டு வந்ததற்கான காரணம்: மக்களை அழைக்கும்போது அவர்களிடமிருந்து பொய்ப்பித்தல், அத்துமீறல், கொடுமைப்படுத்துதல் போன்றவற்றைச் சந்திக்க நேரிடும்; அவற்றைத் தாங்கியே தீரவேண்டும். எனவே, தொடக்கத்திலிருந்தே தங்களது செயல்பாட்டில் தெளிவாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்கு முன்னுதாரணமாக நபி (ஸல்) அவர்களுக்கும் நபித்தோழர்களுக்கும் முன்சென்ற நபிமார்கள் மற்றும் சமுதாயத்தவர்களின் நிகழ்ச்சிகளைச் சுட்டிக்காட்டப்பட்டது.

இம்மார்க்கத்தைப் பொய்யாக்குபவர்கள் தங்களது நிலையில் தொடர்ந்தால், அவர்களுக்கு ஏற்படும் இழிவான முடிவையும் அல்லாஹ்வின் தண்டனையையும் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்; அழகிய முடிவு தங்களுக்குத்தான் என்பதை இறைநம்பிக்கையாளர்கள் நம்ப வேண்டும் என்பதற்காக இந்த அத்தியாயத்தில் நூஹ், இப்றாஹீம், லூத், ஹூது, ஸாலிஹ் (அலை) ஆகிய நபிமார்களின் சமுதாயத்தினர், “அஸ்ஹாபுல் அய்கா’ (தோட்டக்காரர்கள்) என இறைத்தூதர்களைப் பொய்யாக்கியவர்களின் முடிவுகள் கூறப்பட்டுள்ளன.

நெருங்கிய உறவினர்களை நேர்வழிக்கு அழைத்தல்.

இவ்வசனம் அருளப்பட்டதும் நபி (ஸல்) தங்களது நெருங்கிய உறவினர்களான ஹாஷிம் கிளையாரை அழைத்தார்கள். அவர்களுடன் முத்தலிபின் வமிசத்தில் சிலரும் சேர்ந்து மொத்தம் 45 ஆண்கள் வந்தனர். நபி (ஸல்) பேசத் தொடங்கியபோது அபூ லஹப் முந்திக்கொண்டு “இவர்கள் உமது தந்தையின் சகோதரர்களும் அவர்களுடைய பிள்ளைகளுமாவர். அதை நினைவில் கொண்டு பேசு! மதம் மாறியவர்களைப் பற்றி இங்கு பேசாதே. அறிந்துகொள்! அரபியர்களில் உன்னுடைய கூட்டத்தாருக்கு எந்தவொரு வலிமையுமில்லை. உன்னை தண்டிப்பதற்கு நானே மிகத் தகுதியானவன். நீ கூறும் இந்த ஏகத்துவத்தில் நீ உறுதியாக இருந்தால், அது அரபிகளின் துணையுடன் குறைஷி குடும்பத்தினர் உன்மீது பாய்வதற்கு ஏதுவாகிவிடும். தனது தந்தையின் சொந்தக்காரர்களுக்கு உன்னைப் போல தீங்கிழைத்த எவரையும் நான் கண்டதில்லை” என்று கூறினான். இதனால் நபி (ஸல்) அச்சபையில் பேசாமல் இருந்துவிட்டார்கள்.

முந்தியவர்கள்!

நபி (ஸல்) அவர்கள் ஆரம்பமாகக் குடும்பத்தார் மற்றும் நண்பர்களில் தனது நம்பிக்கைக்குரியவர்களுக்கு இஸ்லாமை அறிமுகப்படுத்தினார்கள். உண்மையை நேசிப்பவர், நல்லவர் என தான் எண்ணியவர்களுக்கும் ஏகத்துவ அழைப்பு விடுத்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்களை எந்த வகையிலும் சந்தேகிக்காத ஒரு கூட்டம் அவர்களின் அழைப்பை ஏற்றது. இஸ்லாமிய வரலாற்றில் இவர்கள் “அஸ்ஸாபிக்கூனல் அவ்வலூன்” (முந்தியவர்கள்! முதலாமவர்கள்!) என்று அறியப்படுகின்றனர். இவர்களில் முதன்மையானவர் நபி (ஸல்) அவர்களின் துணைவியரான அன்னை கதீஜா (ரழி) ஆவார். பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்களின் அடிமை ஜைது இப்னு ஹாரிஸா (ரழி), நபி (ஸல்) அவர்களின் பராமரிப்பிலிருந்த சிறுவர் அலீ (ரழி), உற்ற தோழரான அபூபக்ர் (ரழி) ஆகிய அனைவரும் அழைப்புப் பணியின் முதல் நாளிலேயே இஸ்லாமைத் தழுவினார்கள். பிறகு இறை அழைப்புப் பணிக்காக அபூபக்ர் (ரழி) ஆயத்தமானார்கள். அவர்கள் அனைவரின் நேசத்திற்குரியவராக, மென்மையானவராக, நற்குணமுடையவராக, உபகாரியாக இருந்தார்கள். அவர்களது அறிவு, வணிகத் தொடர்பு, இனிய பேச்சு ஆகியவற்றை மக்கள் மிகவும் நேசித்தனர். அவர்களில் தனக்கு மிக நம்பிக்கைக்கு உரியவர்களை முதலில் அழைக்கத் தொடங்கினார்கள். அவர்களது அழைப்பை ஏற்று உஸ்மான் இப்னு அஃப்பான், ஜுபைர் இப்னு அவ்வாம், அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு அவ்ஃப், ஸஅது இப்னு அபீ வக்காஸ், தல்ஹா இப்னு உபைதுல்லாஹ் (ரழியல்லாஹு அன்ஹும்) ஆகிய எட்டு நபர்கள் இஸ்லாமை முதன்முதலாக ஏற்றுக் கொண்டனர். 

மூன்றாவது காலகட்டம்.

இத்தனை எதிர்ப்புகளுக்கு பின்னரும் இஸ்லாம் தொடர்ந்து முன்னேறிக் கொண்டே செல்வதை கண்டு பொறுக்க முடியாமல் கொடுமைகளும் அக்கிரமங்களும் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டன.முஸ்லிம்களை வரம்பு மீறி சித்திரவதைகள் செய்யலாயினர்.இந்த காலகட்டம்  ஏறத்தாழ ஐந்தாறு ஆண்டுகள் நீடித்தது.இக்கால கட்டத்தில் முஸ்லிம்கள் விதவிதமான துன்பங்களுக்குள்ளாக நேர்ந்தது.

நான்காம் காலகட்டம்.

இது அபுதாலிப்,அன்னை கதீஜா( ரலி)ஆகிய இருவரின் மறைவிற்குப் பின்னால் இருந்து ஹிஜ்ரத் வரையுள்ள ஏறத்தாழ மூன்றாண்டு காலம் ஆகும்.இந்த காலகட்டம் நாயகம்ﷺஅவர்களுக்கும்,அவர்களின் ஸஹாபாக்களுக்கும் மிகத் துன்பகரமான, வேதனை மிக்க காலகட்டமாய் இருந்தது. 

அபிசீனியா (ஹபஷா) நாட்டிற்கு ஹிஜ்ரத்.

நபித்துவத்தின் நான்காம் ஆண்டு நடுவில் அல்லது இறுதியில் முஸ்லிம்கள் மீது நிராகரிப்பவர்கள் வரம்பு மீற ஆரம்பித்தனர். தொடக்கத்தில் குறைவாகத் தென்பட்ட துன்பங்கள் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக் கொண்டே சென்றன. ஐந்தாம் ஆண்டின் நடுவில் சோதனைகள் மலையாக உருவெடுக்கவே அதிலிருந்து விடுதலைபெற வழி என்ன என்று சிந்திக்கத் தொடங்கினார்கள். இச்சூழ்நிலையில்தான் “அல்லாஹ்வுடைய பூமி நெருக்கடியானதல்ல. எனவே (இடம்பெயரும்) ஹிஜ்ராவின் வழியை தேர்ந்தெடுங்கள்” என்று சுட்டிக் காட்டப்பட்ட அத்தியாயம் ஜுமரில் உள்ள 10வது வசனம் இறங்கியது.

قُلْ يٰعِبَادِ الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اتَّقُوْا رَبَّكُمْ‌  لِلَّذِيْنَ اَحْسَنُوْا فِىْ هٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ‌  وَاَرْضُ اللّٰهِ وَاسِعَةٌ ‌  اِنَّمَا يُوَفَّى الصّٰبِرُوْنَ اَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ‏

(நபியே!) நீர் கூறும்: “ஈமான் கொண்ட நல்லடியார்களே! உங்களுடைய இறைவனுக்கு பயபக்தியாக இருங்கள்; இவ்வுலகில் அழகாய் நன்மை செய்தோருக்கு அழகிய நன்மையே கிடைக்கும் - அல்லாஹ்வுடைய பூமி விசாலமானது; பொறுமையுள்ளவர்கள் தங்கள் கூலியை நிச்சயமாகக் கணக்கின்றிப் பெறுவார்கள்.”(அல்குர்ஆன் : 39:10)

ஹபஷாவின் மன்னராக இருந்த “அஸ்மஹா நஜ்ஜாஷி’ நீதமானவர். அவர் யாருக்கும் அநியாயம் இழைக்கமாட்டார் என்பதை நபி (ஸல்) அவர்கள் தெரிந்து வைத்திருந்தார்கள். எனவே, உயிரையும் மார்க்கத்தையும் பாதுகாத்துக் கொள்ள ஹபஷாவிற்கு ஹிஜ்ரா செய்யுமாறு முஸ்லிம்களை நபி (ஸல்) அவர்கள் பணித்தார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்களின் கட்டளைப்படி நபித்தோழர்களின் ஒரு குழுவினர் முதலாவதாக ஹபஷாவிற்கு நாடு துறந்து செல்ல இருந்தார்கள். இதனை குறைஷிகள் தெரிந்து கொள்ளக்கூடாது என்பதற்காக இரவின் நடுநிசியில் புறப்பட்டு “ஷுஅய்பா’ துறைமுகத்தை அடைந்தனர். வியாபாரக் கப்பல்கள் இரண்டு அங்கு முகாமிட்டிருந்தன. எப்படியோ மோப்பம் பிடித்த குறைஷிகள், இவர்களைத் தேடி அந்த துறைமுகத்திற்கு வந்துவிட்டார்கள். அதற்குள் முஸ்லிம்கள் வியாபாரக் கப்பல்களில் ஏறி ஹபஷாவுக்கு புறப்பட்டு விட்டார்கள். இதனால் குறைஷிகள் ஏமாற்றத்துடன் திரும்பினர். நாடு துறந்து சென்ற குழுவில் பன்னிரண்டு ஆண்களும் நான்கு பெண்களும் இருந்தனர். அவர்களுக்கு தலைவராக உஸ்மான் இப்னு அஃப்பான் (ரழி) இருந்தார்கள். இப்பயணத்தில் அவர்களின் மனைவியான (நபி (ஸல்) அவர்களின் மகள்) ருகையாவும் (ரழி) உடன் இருந்தார்கள். நபி இப்றாஹீம் (அலை), நபி லூத் (அலை) ஆகிய இருவருக்குப் பின் அல்லாஹ்வின் பாதையில் ஹிஜ்ரா செய்த முதல் குடும்பம் இதுதான்” என்று இவ்விருவரைப் பற்றி நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். அல்லாஹ்வின் அருளால் முஸ்லிம்கள் ஹபஷாவில் வாழ்வை நிம்மதியாகக் கழித்தார்கள். இது நபித்துவம் பெற்ற ஐந்தாம் ஆண்டின் ரஜப் மாதத்தில் நடைபெற்றது. (ஜாதுல் மஆது)

இணைவைப்பவர்களும் சிரம் பணிந்தனர்.

அந்த ஆண்டு ரமளான் மாதம் ஓர் இரவு நபி (ஸல்) அவர்கள் புனித பள்ளிக்குச் சென்றார்கள். அங்கு குறைஷியரும் அவர்களது தலைவர்களும் கொண்ட பெருங்கூட்டமொன்று குழுமியிருந்தது. திடீரென அவர்களுக்கு முன் நபி (ஸல்) அவர்கள் தோன்றி அத்தியாயம் அந்நஜ்மை ஓதினார்கள். நிராகரிப்பவர்கள் இதற்கு முன் குர்ஆன் வசனங்களைக் கேட்டதில்லை. அதற்குக் காரணம், “குர்ஆனை நீங்கள் கேட்காதீர்கள்; அது ஓதப்படும்போது வீண்செயல்களில் ஈடுபடுங்கள்’ என்று அவர்களில் ஒருவர் மற்றவருக்கு கூறி வந்ததுதான். நிராகரிப்பவர்களின் இந்தக் கூற்றைப் பற்றி,

وَقَالَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَا تَسْمَعُوْا لِهٰذَا الْقُرْاٰنِ وَالْغَوْا فِيْهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُوْنَ‏

“நீங்கள் இந்த குர்ஆனை செவி ஏற்காதீர்கள். (அது ஓதப்படும் போது) அதில் (குழப்பம் செய்து) கூச்சலிடுங்கள், நீங்கள் அதனால் மிகைத்து விடுவீர்கள்” என்றும் காஃபிர்கள் (தங்களைச் சார்ந்தோரிடம்) கூறினர்.          (அல்குர்ஆன் : 41:26)

என்ற வசனத்தில் அல்லாஹ் குறிப்பிடுகிறான்.

ஊர் விலக்கு ( சமூகப் பகிஷ்காரம் ).

குறைஷியர் முஸ்லிம்களுக்கெதிராக எடுத்த நடவடிக்கைகள் யாவும் ஒன்றன் பின் ஒன்றாகத் தோல்வியடைந்தது மாத்திரமன்றி முஸ்லிம்களது எண்ணிக்கையும் படிப்படியாக அதிகரித்துக் கொண்டே சென்றது. அதே வேளை பெரும் வீரர்களான ஹம்ஸா(ரலி)அவர்களும் உமர்(ரலி)அவர்களும் இஸ்லாத்தில் இணைந்து கொண்டதன் மூலம் முஸ்லிம்களின் பலம் மேலும் வலுவடைந்தது.

நபியவர்களின் உறவினர்களான ஹாஷிம் மற்றும் முத்தலிப் கோத்திரத்தார் அபூதாலிபின் தலைமையில் ஒன்று திரண்டு நபியவர்களுக்குப் பாதுகாப்பு வழங்கி வரலாயினர்.

எனவே குறைஷியர் நபியவர்களையும் அவர்களின் உறவினர்களையும் பகிஷ்கரிக்கத் தீர்மானித்தனர். சமூக, பொருளாதார,தகவல் பரிமாற்ற, அரசியல் ரீதியான சகல தொடர்புகளையும்  குறைஷியர் துண்டித்துக் கொண்டனர். "முஹம்மதைக் கொலை செய்வதற்காக ஒப்படைக்கும் வரை ஹாஷிம், முத்தலிப் கிளையார்களின் எந்தவொரு சமாதானத்தையும் ஏற்பதில்லை; அவர்கள் மீது இரக்கம் காட்டுவதில்லை" என்ற பொது அறிவித்தலொன்றும் கஃபாவில் தொங்கவிடப்பட்டது.

மக்காவிலுள்ள 40 தலைவர்கள் ஒன்று கூடி அண்ணலாரின் பெரிய தந்தை அபூதாலிப் மற்றும் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களின் குடும்பத்தார்களை ஊரை விட்டுத் தள்ளி வைக்கும் நகர்ப்புறக்கணிப்பு நிபந்தனையை நபி பட்டம் கிடைத்த 7 ஆம் ஆண்டு நிறைவேற்றினர். தலைவர்கள் கையொப்பம் இட்ட ஒப்பந்தத்தை கஅபாவில் தொங்கவிட்டனர். இதனால் அபூதாலிப் அவர்கள் தங்களுடைய குடும்பத்தாரை அழைத்துக் கொண்டு ஊரருகில் தனது பள்ளத்தாக்கில் சென்று தங்கினார்கள். அப்போது அனைத்து முஸ்லிம்களுக்கும் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் குடும்பத்தினருக்கும் அதிகமான சிரமங்கள் ஏற்பட்டன. இந்த புறக்கணிப்பு மூன்று ஆண்டுகள் நீடித்தது. நபிப் பட்டம் கிடைத்த 10 ஆம் ஆண்டு கஅபாவில் தொங்கவிடப் பட்ட ஆணையை கறையான் அரித்ததால் அழிந்து போய் விட்டது. இதனால் புறக்கணிப்பு ஆணை முடிந்து விட்டது என முடிவு செய்து முஸ்லிம்கள் மக்கா திரும்பினர். சில நாட்களுக்குப் பின் முதலில் கதீஜா (ரழி) அவர்களும், அதைத் தொடர்ந்து பெரிய தந்தை அபூதாலிப் அவர்களும் இறந்து விட்டனர்.

துயர ஆண்டுஅபூதாலிப் மரணம்.

அபூதாலிப் நோய் அதிகமாகி நபித்துவத்தின் பத்தாவது வருடம் ரஜப் மாதத்தில் கணவாயிலிருந்து வெளியேறி சரியாக ஆறு மாதத்திற்குப் பின் மரணம் எய்தினார். (அல்முக்தஸர்)

சிலர் ரமழான் மாதத்தில் அன்னை கதீஜாவின் மரணத்திற்கு மூன்று நாள்களுக்கு முன் மரணமானார் என்றும் கூறுகின்றனர்.

அபூதாலிபுக்கு மரணம் சமீபமானபோது நபி (ஸல்) அவரிடம் சென்றார்கள். அப்போது அங்கு அபூஜஹ்லும் இருந்தான். அபூதாலிபிடம் நபி (ஸல்) அவர்கள் “எனது தந்தையின் சகோதரரே! நீங்கள் “லாஇலாஹஇல்லல்லாஹ்’ என்று கூறுங்கள். நான் அல்லாஹ்விடம் இவ்வார்த்தையின் பொருட்டால் உங்களுக்காக வாதிடுவேன்” என்று கூறினார்கள். ஆனால், அங்கிருந்த அபூஜஹ்லும், அப்துல்லாஹ் இப்னு அபூ உமய்யாவும் “அபூதாலிபே! அப்துல் முத்தலிபின் மார்க்கத்தையா நீர் புறக்கணிக்கப் போகின்றீர்?” என்று தொடர்ந்து அவரிடம் இதையே கூறிக் கொண்டிருந்தனர். இறுதியில் அபூதாலிப் “நான் அப்துல் முத்தலிபின் மார்க்கத்தில்தான் (இருக்கிறேன்)” என்று கூறிவிட்டார். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள் “எனக்கு தடை வராமல் இருக்கும்வரை அல்லாஹ்விடம் உங்களுக்காகப் பாவமன்னிப்புக் கோருவேன்” என்று கூறினார்கள். ஆனால்,

مَا كَانَ لِلنَّبِىِّ وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْاۤ اَنْ يَّسْتَغْفِرُوْا لِلْمُشْرِكِيْنَ وَ لَوْ كَانُوْۤا اُولِىْ قُرْبٰى مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ اَنَّهُمْ اَصْحٰبُ الْجَحِيْمِ‏

முஷ்ரிக்குகள் (இணைவைப்பவர்கள்) தம் நெருங்கிய உறவினர்களாக இருப்பினும், நிச்சயமாக அவர்கள் நரகவாதிகள் என்று தெளிவாக்கப்பட்ட பின் அவர்களுக்காக மன்னிப்புக்கோருவது நபிக்கும், ஈமான் கொண்டவர்களுக்கும் தகுதியானதல்ல.(அல்குர்ஆன் : 9:113)

(நபியே!) நிச்சயமாக நீங்கள் இவர்களில் விரும்பியவர்களை நேரான வழியில் செலுத்த உங்களால் முடியாது. எனினும், தான் விரும்பியவர்களை அல்லாஹ் நேரான வழியில் செலுத்துகின்றான். நேரான வழியில் செல்லத் தகுதியுடையவர் யார் என்பதை அவனே நன்கறிவான்!” (அல்குர்ஆன் 28:56) (ஸஹீஹுல் புகாரி)

என்ற இரு வசனங்களை அல்லாஹ் இறக்கி இணைவைப்பவர்களுக்காக பாவ மன்னிப்புக் கோருவதைத் தடை செய்துவிட்டான். (ஸஹுல் புகாரி)

நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அபூதாலிப் கொடுத்து வந்த பாதுகாப்பு மற்றும் உதவியைப் பற்றி நாம் சொல்லித் தெரியவேண்டிய அவசியமில்லை. காரணம், அவர் குறைஷித் தலைவர்கள் மற்றும் மூடர்களின் தாக்குதல்களிலிருந்து இஸ்லாமிய அழைப்புப் பணியைப் பாதுகாத்து, அதற்கு ஓர் அரணாக விளங்கினார். ஆனாலும் தங்களது மூதாதையரின் மார்க்கத்திலேயே அவர் நிலைத்திருந்து விட்டதால் மறுமையின் வெற்றியை அடையவில்லை.

ஒரு முறை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் “நீங்கள் உங்களது பெரியதந்தை அபூதாலிபிற்கு என்ன பயனளிப்பீர்கள். அவர் உங்களைப் பாதுகாத்தார். உங்களுக்காகக் கோபம் கொண்டார்” என்று அப்பாஸ் (ரழி) கேட்டபோது, “அவர் நரகத்தின் குறைந்த ஆழமுள்ள பகுதியில் இருப்பார். நான் இல்லை என்றால் நரகத்தின் அடித்தளத்தில் சென்றிருப்பார்” என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். (ஸஹீஹுல் புகாரி)

துணைவி கதீஜா மரணம்.

அபூதாலிபின் மரணத்திற்கு இரண்டு மாதங்களுக்குப் பின் துணைவி கதீஜா (ரழி) மரணமானார்கள். இவர்களது மரணம் நபித்துவத்தின் பத்தாம் ஆண்டு ரமழான் மாதத்தில், அவர்களின் 65வது வயதில் நிகழ்ந்தது. அப்போது நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு வயது ஐம்பது. (தல்கீஹ்)

அபூதாலிபின் மரணத்திற்கு மூன்று நாட்களுக்குப் பின் கதீஜா (ரழி) மரணமானார்கள் என்று சிலர் கூறுகின்றனர்.

நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அல்லாஹ்வின் மிகப்பெரியஅருளாக கதீஜா (ரழி) விளங்கினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்களுடன் கால் நூற்றாண்டுக் காலம் வாழ்ந்த நமது அன்னை கதீஜா (ரழி), நபியவர்களின் துக்க நேரத்தில் அவர்களுக்கு ஆறுதலாக, சிரமமான நேரத்தில் உறுதுணையாக இருந்து, அவர்களின் தூதுத்துவத்தை எடுத்துக் கூறுவதற்கு பலவகையில் தியாகம் செய்தார்கள். மேலும், அறப்போரின் கஷ்டங்களில் பங்கெடுத்து தனது உயிராலும் பொருளாலும் உதவி ஒத்தாசை செய்தார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறுவார்கள்: “மக்கள் என்னை நிராகரித்த போது, கதீஜா என்னை நம்பினார். மக்கள் என்னை பொய்ப்பித்த போது, அவர் என்னை உண்மைப்படுத்தினார். மக்கள் என்னை ஒதுக்கிய போது, அவர் என்னைத் தனது பொருளில் சேர்த்துக் கொண்டார். அல்லாஹ் அவர் மூலமாகத்தான் எனக்குக் குழந்தைகளைக் கொடுத்தான். அவரல்லாத மற்ற மனைவிகள் மூலம் குழந்தைகள் இல்லாமல் செய்துவிட்டான்.” (முஸ்னது அஹ்மது )

அபூஹுரைரா (ரழி) அறிவிப்பதாவது: (ஒருமுறை) நபி (ஸல்) அவர்களிடம் (வானவர்) ஜிப்ரீல் வந்தார். “அல்லாஹ்வின் தூதரே! இதோ, கதீஜா தம்முடன் ஒரு பாத்திரத்தில் உணவு எடுத்துக் கொண்டு உங்களை நோக்கி வந்து கொண்டிருக்கிறார். அவர் உங்களிடம் வந்தவுடன் அவருக்கு அவருடைய இறைவனின் தரப்பிலிருந்தும் என் தரப்பிலிருந்தும் ஸலாம் கூறி சொர்க்கத்தில் கூச்சல் குழப்பமோ, களைப்போ காணமுடியாத முத்து மாளிகை ஒன்று அவருக்கு கிடைக்க இருப்பதாக நற்செய்தி சொல்லுங்கள்” என்று சொன்னார்கள். (ஸஹீஹுல் புகாரி)

அடுக்கடுக்கான துயரங்கள்.

சில நாட்களுக்குள் துக்கம் தரும் இவ்விரு நிகழ்ச்சிகளும் நடந்து முடிந்தன. நபி (ஸல்) அவர்களின் உள்ளம் வேதனையால் துடிதுடித்தது. தொடர்ந்து சமுதாயத்தவர்களும் துன்பங்களைத் தந்தனர். அபூதாலிபின் மரணத்திற்குப் பின் நபி (ஸல்) அவர்களுக்குத் துயரத்திற்கு மேல் துயரம் அதிகரித்தது. முற்றிலும் நிராசையாகி “தாயிஃப்’ நகர மக்களாவது அழைப்பை ஏற்றுக் கொள்வார்கள் அல்லது ஆதரவு அளிப்பார்கள் என்று தாயிஃபை நோக்கி பயணமானார்கள். ஆனால், அங்கு அவர்களுக்கு ஆதரவளிப்பவரோ உதவி செய்பவரோ இல்லை. மாறாக, அம்மக்கள் நபி (ஸல்) அவர்களின் கூட்டத்தார் கொடுக்காத நோவினைகளை அவர்களுக்குக் கொடுத்தனர். கல் நெஞ்சம் கொண்ட அம்மக்கள் நபியவர்களை அடித்து துன்புறுத்தினர்.

தாயிஃப் நிகழ்ச்சி.

 நபித்துவம் பெற்ற 10 ஆம் ஆண்டு நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் இஸ்லாமியப் பிரச்சாரம் செய்வதற்காக தாயிப் என்னும் நகரவாசிகளைச் சந்திக்கச் சென்றார்கள். அப்பொழுது அவ்வூரில் முக்கியமானவர்களைச் சந்தித்து இஸ்லாத்தின் பால் அழைத்த போது, ஒரு தலைவன், இறைத் தூதர் ஆக்க உம்மைவிட ஆண்டவனுக்கு வேறு ஆள் கிடைக்கவில்லையா? என்று கேட்டான். மற்றொரு தலைவன், “உம்முடன் பேச விரும்பவில்லை” என்று சொன்னான். மற்றொருவன் இன்னும் கேவலாமாகப் பேசினான். எனவே, நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் பொது மக்களிடம் சென்று இஸ்லாத்தின் அழைப்பைக் கொடுத்தார்கள். அப்போது அவர்கள் சிறுவர்களைத் தூண்டி விட்டு கற்களைக் கொண்டு அடிக்கச் செய்தார்கள்.  பெருமானார் ஊரை விட்டு வெளியே வந்தபோது அம்மக்களுடைய நேர்வழிக்காகப் பிரார்த்தனை செய்தார்கள்.

“

மிஃராஜ் நிகழ்ச்சி.

மிஃராஜ் நபித்துவத்தின் 12ஆம் ஆண்டு ஹிஜ்ரத்திற்கு 17 மாதங்களுக்கு முன்பு நடைபெற்றதாக வரலாறு கூறுகிறது.

மிஃராஜ் நிகழ்வுக்கு சொல்லப்படும் காரணங்கள் இரண்டு. 

1)மிஃராஜ் நபி (ஸல்)அவர்களின் காலத்தில் வாழ்ந்த, இப்போது வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிற,இனி வரப்போகிற அனைவருக்குமான அசைக்கமுடியாத அத்தாட்சிக்காக நிகழ்ந்தது.

2,மக்காவாசிகள் நபி(ஸல்)அவர்களின் 46 ஆவது வயதில் நபியையும், நபியின் குடும்பத்தையும்,இஸ்லாமியர்களையும்  ஊர் விலக்கு செய்தது நபியை கவலையடையச்செய்தது. 

மேலும் நபியின் பெரிய தந்தை அபூதாலிப் மற்றும் நபியின் மனைவி கதீஜா (ரலி)அவர்கள் இருவரின் தொடர் மரணங்களால் மாநபி மிகவும் கவலைக்குள்ளானார்கள்.

மேலும் தாயிஃப் பயணத்தில் பட்ட அவமானங்களால், ஒட்டு மொத்த சக்தியையும் இழந்துவிட்டதாக நபி  (ஸல்)அவர்கள் எண்ணினார்கள்.

இந்த இக்கட்டான சூழ்நிலையில் நபிக்கு யாருமே ஆறுதல் சொல்ல முடியாத நிலையில் அல்லாஹ்வே நேரடியாக ஆறுதல் சொல்ல அழைத்த விண்ணுலகப் பயணமே மிஃராஜ் என்பதாகும்.

 நபித்துவம் பெற்ற 12 ஆம் ஆண்டு ரஜப் மாதம் பிறை 27 இரவு நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் தங்களுடைய பூத உடலுடன் விண் பயணம் செய்தார்கள். இந்நிகழ்ச்சி “மிஃராஜ்” என அழைக்கப்படும். ஹலரத் ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள் வழி நடத்த நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் “ஸித்ரதுல் முன்தஹா” என்ற இடம் வரை சென்றார்கள். இந்த எல்லைக்குப் பின் தனிமையில் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் சென்று அல்லாஹ்வைத் தரிசனம் செய்து உம்மத்தினருக்கு தொழுகை என்னும் காணிக்கையைப் பெற்று திரும்பினார்கள்.

தொழுகை.

இஸ்லாமிய மார்க்கத்தில் தொழுகையே முதலாவதாக கடமையாக்கப்பட்டது. இப்னு ஹஜர் (ரஹ்) கூறுகிறார்: மிஃராஜுக்கு முன்பே நபி (ஸல்) அவர்களும் தோழர்களும் தொழுது வந்தார்கள் என்பதில் சந்தேகம் எதுவுமில்லை. ஆனால், ஐவேளைத் தொழுகை கடமையாவதற்கு முன் ஏதேனும் தொழுகைகள் கடமையாக்கப்பட்டிருந்ததா இல்லையா என்பதில் கருத்து வேறுபாடு உள்ளது. சிலர் “சூரிய உதயத்திற்கு முன்பும் மறைவதற்கு முன்பும் தொழுது கொள்வது கடமையாக இருந்தது” என்று கூறுகின்றனர்.

இப்னு ஹிஷாம் (ரஹ்) கூறுகிறார்: நபி (ஸல்) அவர்களும் தோழர்களும் கணவாய்களுக்குச் சென்று இரகசியமாகத் தொழுது வந்தார்கள். ஒரு முறை நபி (ஸல்) அவர்களும் அலீ (ரழி) அவர்களும் தொழும்போது அபூதாலிப் பார்த்து அதுபற்றி விசாரித்தார். அவ்விருவரும் நற்செயலையே செய்கிறார்கள் என்று தெரிந்து கொண்டதும் அதில் நிலைத்திருங்கள் என்று கூறினார்.

ஹிஜ்ரத் செய்தல்.

தொழுகை கடமையான பின் மக்காவில் குரைஷிகளின் தொல்லை அதிகமானது. மக்காவாசிகள் அனைவரும் சேர்ந்து நாயகம் (ஸல்) அவர்களைக் கொன்று விடுவது என தீர்மானித்து இரவில் வீட்டை முற்றுகையிட்டனர். நபித்துவம் அடைந்து 13 ஆம் ஆண்டு சபர் மாத இறுதியில் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் ஹலரத் அலீ (ரழி) அவர்களுடன் தங்கி இருக்கும் போது நாயகம் (ஸல்) அவர்களுக்கு மக்காவை விட்டு செல்லும் படி அல்லாஹ்வின் உத்தரவு வந்தது. இதன்படி  நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே இறங்கி வரும் போது ஏந்திய வாளோடு எதிரிகள் சூழ்ந்திருந்தனர். இதனை பார்த்த நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் தரையிலிருந்து கைப்பிடி மண்ணை எடுத்து அங்கிருந்தவர்களின் தலையின் மீது தூவி விட்டுச் சென்றார்கள். எதிரிகள் நபி (ஸல்) அவர்களை பார்க்க முடியாதவாறு அல்லாஹ் செய்துவிட்டான்.

வீட்டிலிருந்து புறப்பட்டு ஹலரத் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களின் வீடு சென்று அவரை அழைத்துக் கொண்டு மக்காவை விட்டுப் புறப்பட்டார்கள். மூன்று மைல் தொலைவிலுள்ள “தெளர்” என்னும் குகையில் சென்று தங்கினார்கள். அங்கும் மக்கா குறைஷிகள் வந்து தேடினர். அவர்களின் சப்தத்தைக் கேட்ட ஹலரத் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள், “நாம் இருவர் தானே இருக்கின்றோம். நாம் என்ன செய்வோம்? என்று சொன்னார்கள். அப்போது நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் ’கவலைப்படாதீர்’ நிச்சயமாக அல்லாஹ் நம்முடன் இருக்கிறான்; என்றனர். அவ்வமயம் அந்த குகையின் வாயிலில் சிலந்திப் பூச்சி வலையைப் பின்னியது. இதைப் பார்த்த மக்காவாசிகள் குகைக்குள் யாரும் இல்லை என்று கருதி திரும்பிச் சென்று விட்டனர். அவ்விடத்திலேயே மூன்று இரவு, மூன்று பகல் தங்கினார்கள். பிறகு அங்கிருந்து புறப்பட்டு ரபியுல் அவ்வல் மாதத் தொடக்கத்தில் மதீனா சென்று அடைந்தார்கள். அபூ அய்யூப் அன்சாரி (ரழி) அவர்களின் இல்லத்தில் தங்கினார்கள். இந்த நகரம் “யத்ரிப்” என்று அழைக்கப்பட்டு வந்தது. நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் அங்கு குடியேறியதனால் அது “மதீனத்துன் நபி” நபிகளாரின் பட்டணம் என்று அழைக்கப்பட்டது. இந்த ஹிஜ்ரத் நிகழ்ச்சியிலிருந்து இஸ்லாமிய ஆண்டு ஹிஜ்ரி ஆண்டு எனக் கணக்கிடப்படுகிறது.

ஹிஜ்ராவின் தொடக்கங்கள்.

அல்லாஹ்வின் அருளால் இரண்டாவது உடன்படிக்கை முடிந்தது. அறியாமையும், இறைநிராகரிப்பும் சூழ்ந்த பாலைவனங்களுக்கு நடுவில் இஸ்லாம் தனக்கொரு தனி நாட்டை நிறுவுவதில் வெற்றி பெற்றது. இது இஸ்லாமிற்குக் கிடைத்த மாபெரும் வெற்றியாகும். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) முஸ்லிம்களுக்கு அந்த நாட்டை நோக்கி ஹிஜ்ரா செய்ய அனுமதி அளித்தார்கள்.

‘ஹிஜ்ரா’ என்றால் தனது எல்லா உலக ஆதாயங்களையும் இழந்து சொந்த மண்ணில் உள்ள உடைமைகளை அப்படியே விட்டுவிட்டு தன்னையும் தனது மார்க்கத்தையும் காப்பாற்றிக் கொள்ள தனது சொந்த நாட்டை, சொந்த ஊரை துறந்து அந்நிய நாட்டுக்கு, அந்நிய ஊருக்கு செல்வதாகும். செல்லும் வழியில் அல்லது செல்வதற்கு முன் பல ஆபத்துகளை சந்திக்க வேண்டி வரும். உயிர் பறிபோகலாம் உடைமைகள் அபகரிக்கப்படலாம் செல்லுமிடத்தில் எத்தகைய எதிர்காலத்தை முன்னோக்க வேண்டியிருக்குமோ? அங்கு என்னென்ன கவலைகளும், துக்கங்களும், துயரங்களும் மறைந்திருக்கின்றனவோ? என்று எதுவும் அறியாத நிலையில் மேற்கொள்ளப்படும் பயணமே ஹிஜ்ராவாகும்.

இவை அனைத்தையும் தெரிந்துதான் முஸ்லிம்கள் ஹிஜ்ரா செய்யத் தொடங்கினர். முஸ்லிம்கள் ஹிஜ்ரா செய்து ஓரிடத்தில் ஒன்று கூடிவிட்டால் தங்களுக்கு ஆபத்துகள் ஏதும் ஏற்படலாம் என்று உணர்ந்திருந்த மக்கா முஷ்ரிக்குகள் (இணைவைப்பவர்கள்) முஸ்லிம்களை ஹிஜ்ரா செய்யவிடாமல் தடுத்தனர். 

இதற்கு சில உதாரணங்களை இங்கு பார்ப்போம்:ஹிஜ்ரா செய்த முதல் கூட்டத்தில் அபூஸலமாவும் ஒருவர். இவர் இரண்டாவது அகபாவிற்கு ஒரு வருடத்துக்கு முன் ஹிஜ்ரா செய்தார். அபூ ஸலமா (ரழி) தனது மனைவியுடனும் தனது சிறிய குழந்தையுடனும் ஹிஜ்ரா செய்ய நாடியபோது அவரது மனைவியின் உறவினர்கள் அபூஸலமாவை நோக்கி “நீ எங்களை புறக்கணித்து விட்டாய் நீ வேண்டுமானால் சென்றுவிடு எங்களுடைய பெண்ணை ஊர் ஊராக அழைத்துத் திரிய நாங்கள் அனுமதிக்க மாட்டோம்” என்று கூறி அவன் மனைவியையும் குழந்தையையும் அவரிடமிருந்து பிரித்து விட்டனர். இதைப் பார்த்த அபூஸலமாவின் குடும்பத்தினர் “நீங்கள் உங்களது பெண்ணை எங்கள் குடும்பத்தாரிடமிருந்து பிரித்து விட்டீர்கள். எனவே, எங்கள் மகனுக்குப் பிறந்த குழந்தையை நாங்கள் உங்கள் பெண்ணுடன் விடமாட்டோம்” என்று சண்டையிட்டு குழந்தையைப் பறித்துக் கொண்டனர். இதே நிலையில் அபூஸலமா மதீனாவை நோக்கிப் பயணமானார்.

தனது கணவனும் சென்றுவிட குழந்தையையும் பறிகொடுத்த உம்மு ஸலமாவின் உள்ளம் வேதனையால் வெந்தது. ஒவ்வொரு நாள் காலையிலும் ‘அப்தஹ்’ என்ற இடத்திற்கு வந்து மாலை வரை அழுதுகொண்டே இருப்பார். அழுதே ஒரு வருடத்தைக் கழித்துவிட்ட நிலையில் அவரது குடும்பத்தினரின் உள்ளத்தில் அவர் மீது இரக்கம் பிறந்தது. நீ உனது கணவனுடன் சென்று சேர்ந்து கொள் என்று அனுமதித்து, அவன் பிள்ளையையும் அபூ ஸலமாவின் குடும்பத்தாரிடமிருந்து வாங்கித் தந்தனர். ஏறக்குறைய 500 கி.மீ. தொலைவுள்ள மதீனாவை நோக்கி பயணமானார். உயர்ந்த மலைகள், அபாயம் நிறைந்த வழிகள், அல்லாஹ்வின் படைப்பினங்களில் யாரும் உடன் இல்லை. இந்நிலையில் பயணித்து ‘தன்யீம்’ வந்தடைந்த போது அவரை உஸ்மான் இப்னு தல்ஹா இப்னு அபூதல்ஹா சந்தித்தார். அவரது நிலைமை மீது இரக்கம் கொண்டு அவரை பாதுகாப்புடன் அழைத்து வந்து ‘குபா“வில் விட்டுவிட்டு “இதோ இந்த ஊரில்தான் உங்கள் கணவர் இருக்கிறார். அல்லாஹ் உங்களுக்கு அருள்வளம் (பரக்கத்) செய்வான்” என்று உம்முஸலமாவை வாழ்த்தி விட்டு அவர் மக்கா திரும்பினார். (இப்னு ஹிஷாம்)

வரலாறு தொடரும்......

வெளியீடு: செங்கை & காஞ்சிபுரம் மாவட்ட ஜமாஅத்துல் உலமா சபை.

ஜும்ஆ பயான் 22/09/2023

நபி  ﷺஅவர்களின் பிறப்பு முதல் 40 வரை.

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِىْ رَسُوْلِ اللّٰهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ 

நிச்சயமாக அல்லாஹ்வின் தூதரிடம் ஓர் அழகிய முன்மாதிரி உங்களுக்கு இருக்கிறது.(அல்குர்ஆன் : 33:21)

அல்லாஹு ஜல்ல ஷஃனுஹு தஆலா தம் பிரித்திற்குறிய தூதர் முஹம்மதுﷺஅவர்களின்  சங்கைப்பொருந்திய نور ஒளியை ஆதம்(அலை)அவர்களைப் படைப்பதற்கு ஒன்பது இலட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் படைத்தான்.

அண்ணல் முஹம்மதுﷺஅவர்களின்  சங்கைப்பொருந்திய نور ஒளி,மனித உருவாக்கத்திற்கு பின்பு ஆதிபிதா ஆதம்(அலை)அவர்களின் வழியாக சங்கைக்குறிய பரிசுத்த ஆண்களின் முதுகந்தண்டின் வழியாகவும்,தூயப் பெண்களின் கருவறையின் வழியாகவும் பயணித்து அப்துல்லாஹ் இப்னு அப்துல் முத்தலிப் அவர்களின் முதுகந்தண்டிலிருந்து அன்னை ஆமினா அவர்களின் கருவில் மனித வடிவம் பெற்று புனித மக்க மா நகரில் உலக அருளாக பிறக்கின்றது.

قال رسول الله صلى الله عليه وسلم " أنا أنفسكم نسباً وصهراً وحسباً، ليس فيَّ ولا في آبائي من لدن آدم سفاح كلها نكاح " ".(الحاكم عن ابن عباس )

கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்கள் நவிலுகிறார்கள;"நான் குலத்தால்,கோத்திரத்தால்,வம்சத்தால் சிறந்தவன்.ஆதம் (அலை)அவர்களிலிருந்து என் (மூதாதையர்கள்)தந்தைமார்களில் எவரும் தவறான வழியில் வந்தவர்கள் அல்லர்.அனைவரும் நிகாஹ்வின் வழியாகவே வந்தார்கள்"

உலகம் அறியாமையிலும், பாவத்திலும் மூழ்கிக் கொண்டிருந்த வேலையில் இன்றிலிருந்து சற்றேறத்தாழ 1400 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் உலகை மீட்பராக,கருணையே வடிவான நம் கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்கள் அரேபிய தீபகற்பத்தில் மக்க மா நகரில் ஷைபு பனு ஹாஷிம் என்னுமிடத்தில் ரபிவுல் அவ்வல் பிறை 12 ஆம் நாள் (கி.பி571 ஏப்ரல்)ஹழ்ரத் இப்ராஹிம் (அலை)அவர்களின் அருமை மகனார்இஸ்மாயில் (அலை)அவர்களின் வழித்தோன்றலில் பிறக்கின்றார்கள்.

முஹம்மதுﷺஅவர்களின் வம்ச வழித்தொடர்:

نسب  محمد ﷺ

هو محمدﷺ بن عبد الله بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصي بن كلاب بن مرة بن كعب بن لؤي بن غالب بن فهر بن مالك بن النضر بن كنانة بن خزيمة بن مدركة بن إلياس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان من ذرية إسماعيل بن إبراهيم.

1-முஹம்மதுﷺஅவர்கள்

2-அப்துல்லாஹ்

3-அப்துல் முத்தலிப் 

4-ஹாஷிம்

5-அப்து மனாஃப்

6-குஸய்

7-கிலாப்

8-முர்ரத்

9-கஅப்

10-லுஐ

11-காலிப்

12-ஃபிஹ்ர்

13-மாலிக்

14-நளர்

15-கினானஹ்

16-குஸைமஹ்

17-முத்ரகஹ்

18-இல்யாஸ்

19-முளர்

20-நிஸார்

21-மஅத்

22-அத்னான்

அத்னான் இவர்கள் ஹழ்ரத் இப்ராஹீம்(அலை)அவர்களின் அருமை மகனார் இஸ்மாயீல்(அலை)அவர்களின் வம்ச வழித்தோன்றலில் உள்ளவர்.

நபி (ஸல்) அவர்களின் வம்ச வழி  தொடர் மூன்று வகையாகப் பிரிகின்றது.

முதலாவது: 

அனைத்து வரலாற்று ஆசிரியர்களும், வமிச இயல் வல்லுனர்களும் ஒருமித்த கருத்து கொண்டிருப்பது. இது நபி (ஸல்) அவர்களில் தொடங்கி அத்னானில் முடிகிறது.

இரண்டாவது:

 இதில் மிகுந்த கருத்து முரண்பாடுகள் உள்ளன. அவற்றை ஒன்றிணைப்பது இயலாததாகும். அது அத்னானிலிருந்து நபி இப்றாஹீம் (அலை) அவர்கள் வரையிலான வமிசத் தொடராகும். இதில் சிலர் மௌனம் காக்கிறார்கள். சிலர் அத்னானுக்கு மேல் வமிசத் தொடரை கூறக்கூடாது என்கிறார்கள். சிலர் வமிசத் தொடரை அதற்கு மேலும் கூறுவது கூடும் என்கிறார்கள். இவ்வாறு கூறுபவர்கள் வமிசத் தொடர் மற்றும் எண்ணிக்கையில் முரண்படுகிறார்கள். அவர்களது முரண்பாடான கருத்துகள் முப்பதையும் தாண்டியுள்ளது. எனினும் அத்னான், நபி இஸ்மாயீல் (அலை) அவர்களின் வமிசத்தைச் சேர்ந்தவர் என்பதில் ஒருமித்த கருத்தைக் கொண்டுள்ளனர்.

மூன்றாவது: 

இது நபி இப்றாஹீம் (அலை) அவர்களிலிருந்து ஆதம் (அலை) அவர்கள் வரையிலானது. இதில் வேதக்காரர்களின் கருத்தையே ஏற்க வேண்டி வருகிறது. அதில் பல கருத்துகள் பொய்யானவை என்பதில் எவ்வித சந்தேகமுமில்லை. இன்னும் சில கருத்துகள் குறித்து மௌனம் காப்பதே சிறந்ததாகும்.

கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்களின் தந்தை.

 தந்தை அப்துல்லாஹ் அவர்கள் கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்களின் பிறப்பிற்கு ஆறு மாதங்களுக்கு முன்னால் இறை அழைப்பை ஏற்று இறப்பெய்துகிறார்கள்.

ஷாம் (சிரியா)தேசத்திற்கு வியாபாரம் நிமித்தமாக சென்று திரும்ப வரும் வழியில் யஸ்ரிப்(மதினா) எனும் இடத்தில் தங்களின் பாட்டனாரின் இல்லத்தில் தங்குகிறார்கள்.அங்கு நோய்வாய் ஏற்பட்டு மரணத்தை தழுவுகிறார்கள்.அங்கேயே அடக்கம் செய்யப்படுகிறார்கள்.இதனால் கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்கள் பிறக்கும்போதே அனாதையாக பிறக்கிறார்கள்.

கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்களின் பிறப்பு.

தாயார் ஆமினா அம்மையார் அவர்கள் கருவுற்றிருந்தபோது, ​​​​அன்னையின் உடலின் கீழ் பகுதியில் இருந்து ஒரு ஒளி வெளிப்பட்டு, ஷாம்(சிரியா)வின் அரண்மனைகளை ஒளிரச் செய்வதாக கனவு கண்டார்கள். 

அன்னை அவர்கள் நபியை பிரசவித்தபோது, ​​அப்துல் ரஹ்மான் பின் அவ்ஃப் (ரலி) அவர்களின் தாயார் ஷிஃபா பின்த் அம்ர் மருத்துவச்சியாகச் செயல்பட்டார். 

நபியின் பாட்டனார் அப்துல் முத்தலிப் தமக்கு  பேரக்குழந்தை பிறந்த மகிழ்ச்சியான செய்தியை கேட்டு, பிறந்த குழந்தையை கஅபாவிற்கு தூக்கிச் சென்று அல்லாஹ்வுக்கு நன்றி செலுத்தினார்கள். தம் அருமைப்பேரர் உலக மாந்தர்களால் போற்றிப்புகழப்படுவார் என்று நம்பிய அப்துல் முத்தலிப் குழந்தைக்கு அதுவரை உலகில் யாரும் யாருக்குமே சூட்டிடாத முஹம்மது محمد (புகழப்பெற்றவர்) எனும் பெயரை சூட்டி அகமகிழ்ந்தார்.

அரபுகளின்  மரபுகளுக்கு இணங்க, அவர் குழந்தையின் தலையை மொட்டையடித்து, பின்னர்  மக்காவாசிகளை அழைத்து ஓர் ஆட்டை  அறுத்து (அகீகா)விருந்தளித்தார்.

அபுல் ஃபிதா(ரஹ்)அவர்களின் ஓர் அறிவிப்பின் படி;மக்கள், அப்துல் முத்தலிப்பிடம் "ஏன் உங்களின்  பேரருக்கு  முஹம்மது (ஸல்) என்று பெயர் வைத்தீர்கள்,

உங்களின் மூதாதையர்களில் ஒருவரின் பெயரை வைத்திருக்கலாமே?" என்று கேட்டார்கள்,அதற்கு அப்துல் முத்தலிப் அவர்கள் சொன்னார்கள் :  ​​​​"என் பேரர் புகழப்படுவதையும்,உலகம் முழுக்க அவர் புகழ் பரவுவதையும் நான் விரும்புகிறேன்"

அல்லாஹ்வின் தூதர்ﷺ  அவர்களின் வளர்ப்பு.

முஹம்மது நபி ﷺஅவர்கள் முதலில் தாயாராலும் பின்னர் அவர்களின்  தாயின் அடிமை உம்மு அய்மானாலும் வளர்க்கப்பட்டார்கள். உம்மு அய்மன்(ரலி) அவர்கள் அபிசீனியா  (எத்தியோப்பியா) நாட்டைச் சேர்ந்த அடிமை ஆவார்கள்.

அவர்களின் இயற்பெயர் " பர்கா", பின்னாளில் அவர் இஸ்லாத்தை ஏற்று மதீனாவுக்கு ஹிஜ்ரத் செய்தார்கள் , அங்கு அவர் நபிகள் நாயகம் ﷺஅவர்கள் மரணத்திற்கு ஆறு மாதங்களுக்குப் பிறகு இறந்தார்கள். இதன் மூலம், அல்லாஹ்வின் தூதர்ﷺ அவர்களை மிக நீண்ட காலம் அறிந்தவர் என்ற பெருமையை பர்கா(ரலி) அவர்கள் பெற்றார்கள்.

முஹம்மது நபி ﷺஅவர்கள் (நபியின்சச்சா) அபூலஹப் அவர்களின் அடிமை  ஸுவைபா அவர்களின் பராமரிப்பில் இருந்தார்கள்.

அந்நேரத்தில் ஸுவைபா அவர்களின் குழந்தை மஸ்ரூஹ்,மற்றும் ஹம்ஸா பின் அப்துல் முத்தலிப்,அபு ஸலமா பின் அப்துல் மக்ஸூமி ஆகியோருக்கும் தாய்ப்பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார்.

எனவே, அவர்கள் ஒரே மார்பில் பாலூட்டப்பட்டதால் அவர்கள் வளர்ப்பு சகோதரர்கள் ஆனார்கள்.ஸுவைபா அல்லாஹ்வின் தூதர் ﷺஅவர்களுக்கு ஏழு நாட்கள் பாலூட்டினார்கள்,

எட்டாவது நாளில் நபி ﷺஅவர்களை  பாலைவன கிராமத்தில் வளர்க்க(பேச்சுத்திறன், மொழி புலமைக்காக)  பனு சஃத் பழங்குடியினரின் ஹலிமா(ரலி)அவர்களிடம்  ஒப்படைக்கப்பட்டார்கள்.

பிறக்கும் போது நிகழ்ந்த அதிசய நிகழ்வுகள்.

அல்லாஹ்வின் தூதர்ﷺ அவர்கள் பிறந்த நேரத்தில் சில அற்புத நிகழ்வுகள் நடந்தன. ரோமப்பேரரசின் கிஸ்ரா அரண்மனையின் சில தூண்கள்  இடிந்து விழுந்தன, 

கைசர் என்கிற பாரசீக பேரரசின் கோவிலில் 1000 ஆண்டுகளாக எரிந்து கொண்டிருந்த அவர்களின் புனித பாரம்பரிய நெருப்பு அணைந்தது. 

ஈராக்கின் சாவா ஏரியில் சில தேவாலயங்கள் இடிந்து மூழ்கின.

  يا ,رسولَ اللهِ أخْبِرْنا عن نفسِكَ ، قال : دعوةُ أبي إبراهيمَ وبُشرَى عيسَى ، ورأت أُمِّي حينَ حَمَلَتْ بي كأنَّهُ خرجَ منها نورٌ أضاءَتْ لهُ قصورُ بُصرَى مِن أرضِ الشَّامِ[الحاکم]

அல்லாஹ்வின் தூதர்ﷺ அவர்களே!உங்களைப் பற்றி எங்களுக்கு கூறுங்கள் என்று சஹாபாக்கள் கேட்டார்கள்.

அதற்கு கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்கள்;"நான் எனது தந்தை இப்ராஹீம்(அலை)அவர்களின் துஆவின் வெளிப்பாடும்.ஈஸா(அலை)அவர்களின் சுபச்செய்தியும் ஆவேன். எனது தாய் என்னை கருவுற்றிருந்த சமயம்,அவளிலிருந்து ஓர் ஒளி வெளிப்பட்டு ஷாம் (சிரியா)தேசத்தில் அரண்மனைகள் இலங்குவதாகக் கண்டாள்"என்று பதில் கூறினார்கள்.  (நூல்;ஹாகிம்)

மீலாதுன் நபி.

கி.பி 571 ஏப்ரல் 19அல்லது 20 நபியின் பிறப்பை கூறும் அறிஞர்களின் கருத்து;ரபிவுல் அவ்வல் பிறை 8 அல்லது 9 என்பதாம் பிறை.

பெரும்பான்மையான உலமாக்கள் மற்றும் முஸ்லிம் உம்மாவின் ஏகோபித்த கருத்து;கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்களின் பிறப்பு ஒரு திங்கட்கிழமை ரபிவுல் அவ்வல் பிறை 12ஆம் நாள் عامَ الفیل யானை ஆண்டில் நிகழ்ந்தது.

  مشہورموٴرخ امام محمد بن اسحاق  قال: وُلِدَ رسولُ الله  صلی اللہ علیہ وسلم یومَ الاثنین لاثنتی عشرة (۱۲) لیلةً خَلَتْ مِنْ شَھْرِ ربیعِ الأول عامَ الفیل․(السیرة النبویة لابن ہشام۱/۲۸۴،تاریخ الطبری۲/۱۵۶، مستدرک حاکم۴۱۸۲، شعب الایمان للبیہقی ۱۳۲۴، الکامل فی التاریخ لابن الاثیر۱/۲۱۶)

திங்கட்கிழமை பரகத் பொருந்திய தினமாகும்,காரணம் அஹ்மத் இப்னு ஹம்பல் (ரஹ்)அவர்களின் ஒரு அறிவிப்பு;

أن رسول اﷲ صلي الله عليه وآله وسلم سُئل عن صوم يوم الإثنين؟ قال : ذاک يوم ولدت فيه ويوم بعثت أو أنزل عليّ في(مسلم،

بيهقي، السنن الکبري)

திங்கட்கிழமை நோன்பு பற்றி கண்மணி நாயகம்ﷺஅவர்களிடம் கேட்கப்பட்டது,அப்போது நாயகம் ﷺஅவர்கள் சொன்னார்கள்;அந்த தினத்திலே தான் நான் பிறந்தேன்,நபியாக ஆக்கப்பட்டேன்,அந்த தினத்தில் தான் என் மீது முதன் முதலில் வஹி இறக்கி அருளப்பட்டது.

வரலாற்றாசிரியர்கள் எழுதுகிறார்:கண்மணி நாயகம் ﷺஅவர்கள் குழந்தை பருவத்திலே நினைவாற்றல்,மொழித்திறன் மிக்கவர்களாக திகழ்ந்தார்கள்.

மூன்றுமாத குழந்தையாக இருக்கும் போது நிற்கவும்,ஏழு மாதத்தில் நாடக்கவும்,எட்டாவது மாதத்தில் பேசவும் துவங்கிவிட்டார்கள்.

ஒன்பதாவது மாதத்தில் அழகிய தொனியில்,இலக்கிய நயத்தோடு நாயகம் ﷺஅவர்கள் பேசுவதை காணும் மக்கள் ஆச்சர்யப்பட்டனர்.

ஆறு வயதில் தாயின் இழப்பு.

நாயகம் ﷺஅவர்களுக்கு ஆறு வயது இருக்கும் போது சங்கைக்குறிய தாயார் ஆமினா பின்து வஹப் அவர்கள் நபியின் தந்தை அப்துல்லாஹ் அவர்களின்  கப்ரை ஸியாரத் செய்ய யஸ்ரிப்(மதீனா)க்கு நபியை அழைத்து சென்றார்கள்.அங்கே ஒரு மாத காலம் தங்கிய பின்பு ஊருக்கு திரும்பும் வழியில் மதினாவிற்கு அருகில் (22மைல்)அப்வா எனும் இடத்தில் ஆமினா அம்மா மரணத்தை தழுவுகிறார்கள்.அங்கேயே அடக்கம் செய்யப்படுகிறார்கள்.அடிமைப்பெண் உம்மு அய்மன் (ரலி)அவர்களோடு நாயகம் ﷺஅவர்கள் மக்கா வந்தடைகிறார்கள்.(روضة الاحباب۱ص۶۷)۔

நாயகம் ﷺஅவர்களின் எட்டாம் வயதில் அருமை பாட்டனார் அப்துல் முத்தலிப் 120வயதில் மரணத்தை தழுவுகிறார்கள்.

அப்துல் முத்தலிப் அவர்களின் மரணத்திற்கு பின்பு நாயகம் ﷺஅவர்கள் தம் தந்தையின் பெரிய சகோதரர் அபுதாலிப் அவர்களின் அன்பிலும்,அரவணைப்பிலும் வளர்கிறார்கள்.

கூடவே தந்தை அப்துல் முத்தலிபின் கஃபதுல்லாஹ்வின் பாதுகாப்பு மற்றும் நிர்வகிக்கும் முதவல்லி பொறுப்பையும்,குறைஷிகளின் தலைவர் பொறுப்பையும் ஏற்று திறம்படசெயல் படுகிறார்கள்.(الیعقوبی ج۲ص۱۱)۔

அப்துல் முத்தலிப் அவர்களின் மரணசாசனமும், வழிகாட்டுதலும்.

அப்துல் முத்தலிப் அவர்களுக்கு மரணம் நெருங்கிய சமயத்தில் நாயகம் ﷺஅவர்களை நெஞ்சோடு அணைத்து முத்தமிட்டு,தங்களின் மகன் அபுதாலிபிடம் "அபுதாலிபே!இது உன் உடன்பிறந்த (தம்பி)சகோதரனின் குழந்தையாகும்.இதனை நல்லமுறையில் கண்ணும்கருத்துமாக வளர்ப்பது உன் பொறுப்பாகும்.

இதனை இழக்கவோ,கைவிட்டுவிடவோ கூடாது.இதன் தலை முதல் பாதம் வரை,உடல்,பொருள்,ஆவி அனைத்தையும் பாதுப்பதும்,உதவுவதும் உன் பொறுப்பாகும்.என்று கூறினார்கள்(روضة الاحباب)

நபித்துவத்திற்கு முன்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் மது அருந்தியதில்லை. சிலைகளுக்குப் பலியிடப்பட்டதை உண்டதில்லை. சிலைகளுக்கான விழாக்களில் கலந்து கொண்டதில்லை. சிலைகளை முற்றிலுமாக வெறுத்தார்கள். லாத், உஜ்ஜாவைக் கொண்டு சத்தியம் செய்வதைச் சகித்துக்கொள்ள மாட்டார்கள்.

இறைவனின் பாதுகாப்பு அவர்களைச் சூழ்ந்திருந்தது. உலக இன்பங்களின் மீது ஆசை தோன்றும்போதும் தவறான அறியாமைக்கால பழக்க வழக்கங்களின்மீது ஆவல் ஏற்படும்போதும் அவற்றிலிருந்து அல்லாஹ்வின் அருளால் தடுக்கப்பட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “அறியாமைக்கால செயலை செய்ய வேண்டுமென நான் இருமுறை மட்டுமே விரும்பினேன். அந்த இருமுறையும் அல்லாஹ் என்னைத் தடுத்துவிட்டான். பிறகு அல்லாஹ் தூதுத்துவத்தை எனக்கு அருளும் வரை அந்த எண்ணம் ஏற்பட்டதே இல்லை. ஓர் இரவு மக்காவின் மேற்பகுதியில் ஆடு மேய்த்துக் கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவரிடம் என் ஆடுகளை நீ பார்த்துக் கொள். மக்காவில் வாலிபர்கள் இராக்கதை பேசுவது போன்று நானும் பேசி வருகிறேன் என்று நான் கூறினேன். அவர் ஒப்புக் கொண்டார். நான் வெளியேறி மக்காவினுள் நுழைந்து அதில் முதல் வீட்டைக் கடந்தேன். அங்கு இசை சப்தத்தைக் கேட்டு அது என்னவென்று விசாரித்தேன். அதற்கு மக்கள் இன்ன ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் திருமணம் முடிந்து இன்று முதலிரவு என்று கூறினார்கள். நான் அதைக்கேட்க அமர்ந்தவுடன் நான் செவியேற்காத வகையில் அல்லாஹ் என்னைத் தடுத்து தூங்கச் செய்துவிட்டான். இறுதியில் சூரிய வெப்பம்தான் என்னை எழுப்பியது. எனது தோழரிடம் நான் சென்றபோது அவர் என்ன நடந்ததென விசாரிக்க நடந்ததைக் கூறினேன். அதற்குப் பிறகு நான் எந்தவொரு தீய செயலையும் செய்ய எண்ணியதேயில்லை.” (முஸ்தத்ரகுல் ஹாகிம்)

ஜாபிர் இப்னு அப்துல்லாஹ் (ரழி) அறிவிப்பதாவது: கஅபாவை புதுப்பிக்கும் பணியின்போது நபி (ஸல்) அவர்களும் அப்பாஸும் கல்லை எடுத்துக் கொடுக்கும் பணியைச் செய்தார்கள். அப்போது அப்பாஸ் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் உங்களது கீழாடையைக் கழற்றி புஜத்தில் வைத்துக் கொண்டால் கற்கள் அழுத்தாமலிருக்கும் என்று கூறினார். நபி (ஸல்) அவர்கள் தனது ஆடையைக் கழற்றி (புஜத்தில் வைத்தவுடன்) கண்கள் மேலே சொருக மயக்கமடைந்து விட்டார்கள். பிறகு அவர்கள் தெளிவடைந்து எனது கீழாடை! எனது கீழாடை! என்று கூற, நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அப்பாஸ் ஆடையை உடுத்தி விட்டார்கள். அதற்குப்பின் அவர்களது மறைவிடத்தை எவரும் பார்த்ததில்லை. (ஸஹீஹுல் புகாரி

துறவி பஹீரா.

நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு 12 வயதாகும் போது அபூதாலிப் வியாபாரத்திற்காக ’ஷாம்’ தேசம் சென்றார். அப்போது நபியவர்களையும் தன்னுடன் அழைத்துச் சென்றார். அவர்கள் ஷாம் நாட்டின் புஸ்ரா நகரை வந்தடைந்தனர். அங்கு ‘பஹீரா’ என்ற பிரபலமான துறவி ஒருவர் இருந்தார். அவரது பெயர் ‘ஜர்ஜீஸ்’ என்று சொல்லப்படுகிறது. அவர் எங்கும் வெளியில் செல்ல மாட்டார். எனினும், இந்த வியாபாரக் கூட்டம் புஸ்ரா சென்றதும் அவர்களை சந்திக்க வந்தார். வணிகக் கூட்டத்தைப் பிளந்துகொண்டு வந்து சிறுவரான நபி (ஸல்) அவர்களின் கரத்தைப் பற்றிக்கொண்டு “இதோ உலகத்தாரின் தலைவர்! இதோ உலகத்தாரின் இறைவனுடைய தூதர்! இவரை அல்லாஹ் அகிலத்தாருக்கு அருட்கொடையாக அனுப்புவான்” என்று கூறினார். அவரிடம் அபூதாலிபும் குறைஷிப் பெரியவர்களும் “இது எப்படி உமக்குத் தெரியும்?” என வினவினர். அவர் “நீங்கள் கணவாய் வழியாக வந்தபோது கற்களும் மரங்களும் சிரம் பணிந்தன. அவை இறைத்தூதர்களுக்கே தவிர வேறு எவருக்கும் சிரம் பணியமாட்டா. மேலும், அவரது புஜத்துக்குக் கீழிருக்கும் ஆப்பிளைப் போன்ற இறுதித் தூதரின் முத்திரையைக் கொண்டும் நான் அவரை அறிவேன். எங்களது வேதங்களில் அது பற்றி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது” என்று கூறினார். பிறகு அவர்களுக்கு விருந்தளித்து உபசரித்தார். இச்சிறுவரை ஷாமுக்கு அழைத்துச் சென்றால் அங்குள்ள ரோமர்கள் மற்றும் யூதர்களால் இவருக்கு ஆபத்து ஏற்படலாம். எனவே, இவரை இங்கிருந்தே மக்கா திருப்பி அனுப்பி விடுங்கள் என்று பஹீரா அபூதாலிபிடம் கூறினார். அதற்கினங்க அபூதாலிப் நபி (ஸல்) அவர்களை சில வாலிபர்களுடன் மக்காவுக்கு அனுப்பி வைத்தார். (ஸுனனுத் திர்மிதி,

உழைக்கும் காலம்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் வாலிபத்தின் ஆரம்ப காலத்தில் குறிப்பிட்ட தொழில் எதையும் செய்து வரவில்லை. எனினும், ஸஅது கிளையாரின் ஆட்டு மந்தையை மேய்த்ததாக பல அறிவிப்பு களிலிருந்து தெரிய வருகிறது. அவ்வாறே மக்காவாசிகளின் ஆடுகளையும் மேய்த்து கூலியாக தானியங்களைப் பெற்று வந்தார்கள். (ஸஹீஹுல் புகாரி) வாலிபமடைந்தவுடன் ஆடு மேய்ப்பதை விட்டுவிட்டு ஸாம்ப் இப்னு அபூஸாம்ப் அல் மக்ஜூமி என்பவருடன் இணைந்து வணிகம் செய்யத் தொடங்கினார்கள். அவருக்கு நம்பிக்கைக்குரிய மிகச் சிறந்த தொழில் நண்பராக நபி (ஸல்) அவர்கள் திகழ்ந்தார்கள். மக்கா வெற்றி கொள்ளப்பட்ட நாளன்று அவர் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தார். ‘என் சகோதரரே!, என் தொழில் நண்பரே!” எனக் கூறி அவரை நபி (ஸல்) அவர்கள் வரவேற்றார்கள். (ஸுனன் அபூதாவூது, இப்னு மாஜா, முஸ்னது அஹ்மது)

நபி (ஸல்) அவர்கள் 25 வது வயதில் கதீஜா அவர்களின் வணிகப் பொருட்களுடன் ஷாம் சென்றார்கள்.இதுபற்றி இப்னு இஸ்ஹாக் (ரஹ்) கூறுகிறார்: கதீஜா பின்த் குவைலித் சிறப்பும் வளமும் மிக்க வியாபாரப் பெண்மணியாகத் திகழ்ந்தார். தனது வியாபாரத்திற்காக ஆட்களை வேலைக்கு அமர்த்தி அதில் கிடைக்கும் இலாபத்தின் ஒரு பகுதியை அவர்களுக்குத் தருவார். நபி (ஸல்) அவர்களின் வாய்மை, நம்பகத்தன்மை போன்ற நற்பண்புகளைப் பற்றி அன்னார் கேள்விப்பட்ட போது அவர்களை வரவழைத்து “எனது அடிமை மய்ஸராவுடன் வணிகப் பொருட்களை எடுத்துக் கொண்டு ஷாமில் வணிகம் செய்து வரவேண்டும். மற்ற வணிகர்களுக்குக் கொடுத்து வந்ததைவிட சிறப்பான பங்கை உங்களுக்குத் தருகிறேன்” என்ற கோரிக்கையை முன்வைத்தார். அதை நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒப்புக் கொண்டார்கள்.

கதீஜாவை மணம் புரிதல்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் சிறப்பாக வணிகம் செய்து பெரும் வருவாயுடன் மக்கா திரும்பினார்கள். கதீஜா தங்களது பொருளில் இதற்குமுன் கண்டிராத பெரும் வளர்ச்சியைக் கண்டார். மேலும் மய்ஸராவும், தான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கண்ட நற்பண்புகள், உயர் சிந்தனை, பேச்சில் உண்மை, நம்பகத்தன்மை ஆகியவற்றை கதீஜாவிடம் விவரித்தார். கணவரை இழந்திருந்த கதீஜாவை பல குறைஷித் தலைவர்கள் மணமுடிக்க விரும்பியபோது அதனை மறுத்து வந்த கதீஜா தனக்கு ஏற்ற கணவர் முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள்தான் என முடிவெடுத்தார். தனது எண்ணத்தை தோழி நஃபீஸா பின்த் முநப்பிஹ் இடத்தில் தெரிவித்தார். நஃபீஸா நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கதீஜாவின் விருப்பத்தைக் கூற நபி (ஸல்) அவர்களும் அதை ஒப்புக் கொண்டார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் தனது தந்தையின் சகோதரர்களிடம் இதுபற்றிக் கூறினார்கள். அவர்கள் கதீஜாவின் தந்தையுடைய சகோதரரிடம் பேசி திருமணத்திற்கு முடிவு செய்தார்கள். ஷாமிலிருந்து திரும்பிய மூன்றாம் மாதத்தில் அவ்விருவருக்கும் திருமணம் நடைபெற்றது. அதில் ஹாஷிம் கிளையாரும் முழர் கோத்திரத்தின் தலைவர்களும் கலந்து கொண்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் 20 மாடுகளை மஹராகக் கொடுத்தார்கள். அப்போது கதீஜா (ரழி) அவர்களுக்கு வயது 40, நபி (ஸல்) அவர்களின் வயதோ 25! அவர் அறிவாலும் செல்வத்தாலும் குடும்பத்தாலும் மிகச்சிறந்த பெண்மணியாக விளங்கினார். நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு இவரே முதல் மனைவி. இவர் மரணித்த பின்பே நபி (ஸல்) அவர்கள் வேறு பெண்ணை மணமுடித்தார்கள்.

கஅபாவை செப்பனிடுதல், நபி (ஸல்) அவர்கள் நடுவராகுதல்.

நபி (ஸல்) அவர்களின் 35வது வயதில் குறைஷியர்கள் கஅபாவைப் புதுப்பித்தனர். கஅபா, ஓர் ஆள் உயரத்திற்குப் பாறைகளால் கட்டப்பட்டிருந்தது. அது இஸ்மாயீல் (அலை) அவர்களின் காலத்திலிருந்தே மேல்முகடு இன்றி ஒன்பது முழம் கொண்டதாக இருந்தது. அதன் சுவரும் கட்டடங்களும் சிதிலமடைந்து இருந்தன. இந்நிலையில் கஅபாவினுள் வைக்கப்பட்டிருந்த பொக்கிஷங்களை ஒரு கூட்டம் திருடிச் சென்றது. நபி (ஸல்) அவர்கள் இறைத்தூதராவதற்கு ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன் மக்காவில் பெரும் வெள்ளப்பெருக்கு ஏற்பட்டதால் கஅபாவின் கட்டடம் மேலும் பாதிப்படைந்தது. அதன்மீது கொண்டிருந்த மரியாதையின் காரணமாக குறைஷியர்கள் அதைப் புதுப்பிக்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தத்திற்கு ஆளாயினர். அதனை ஹலாலான (தூய்மையான) வருமானத்தைக் கொண்டே செப்பனிட வேண்டும்; வட்டி, விபசாரம், திருட்டு போன்ற பொருட்களின் மூலமாக செப்பனிடக் கூடாது என அனைவரும் கூடி முடிவெடுத்தனர். இந்நிலையில் பழைய கட்டடத்தை எவ்வாறு இடிப்பது என அனைவரும் அஞ்சினர். வலீத் இப்னு முகீரா மக்ஜூமி கடப்பாரையை எடுத்து “அல்லாஹ்வே! நான் நன்மையை நாடியே இதைச் செய்கிறேன்” என்று கூறி ருக்னுல் யமானி, ருக்னுல் ஷாமியின் பகுதிகளை இடித்தார். அவருக்கு எந்தப் பாதிப்பும் ஏற்படாததைக் கண்ட குறைஷியர்கள் அச்சம் தெளிந்து, அவருடன் இணைந்து இடித்தனர்.

இறுதியாக, இப்றாஹீம் (அலை) அவர்கள் அமைத்த அஸ்திவாரம் தென்பட்டது. பிறகு கஅபாவை பல பகுதிகளாகப் பிரித்து ஒவ்வொரு கோத்திரத்தாரும் ஒரு பகுதியைக் கட்ட வேண்டுமென முடிவு செய்து ஒவ்வொரு கோத்திரத்தாரும் ‘பாகூம்’ என்ற ரோமானிய பொறியியல் வல்லுனரின் மேற்பார்வையில் கட்டத் தொடங்கினர். இறுதியாக, ஹஜ்ருல் அஸ்வதின்” இடம் வந்தபோது அதை அதற்குரிய இடத்தில் வைப்பது யார் என்பதில் பிரச்சனை எழுந்தது. அது பற்றிய சர்ச்சை நான்கு அல்லது ஐந்து நாட்களாகத் தொடர்ந்தது. சர்ச்சை கடுமையாகி போராக மாறிவிடும் அபாயம் எழுந்தது. அப்போது அபூ உமய்யா இப்னு முகீரா - மக்ஜூமி அம்மக்களிடம், “இப்புனிதப் பள்ளிவாசலில் முதன்முதலாக நுழைபவரை நடுவராக்கி அவரது ஆலோசனையை ஒப்புக் கொள்ளுங்கள்” என்று கூறினார். இக்கருத்தை அனைவரும் மனமார ஏற்றனர். அவர்கள் ஆவலுடன் காத்திருக்க நபி (ஸல்) அவர்களே முதலாமவராக நுழைந்தார்கள். அவர்களைக் கண்ட அம்மக்கள் “இதோ முஹம்மது வந்துவிட்டார். இவர்தான் நம்பிக்கைக்குரியவர். இவரை நாங்கள் ஒப்புக் கொள்கிறோம்” என்றனர். நபி (ஸல்) அவர்கள் தங்களுக்கு அருகில் வந்தவுடன் விவரத்தைக் கூறினர். நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒரு விரிப்பை வரவழைத்து அதன் நடுவே ஹஜ்ருல் அஸ்வதை வைத்தார்கள். பிறகு சச்சரவிட்டுக் கொண்டிருந்த கோத்திரத்தாரின் தலைவர்களை அழைத்து விரிப்பின் ஓரங்களைப் பிடித்துத் தூக்குமாறு கூற, அதை அவர்கள் தூக்கினர். கஅபாவுக்கு அருகில் கொண்டு வந்தவுடன் தனது கரத்தால் ஹஜ்ருல் அஸ்வதை எடுத்து உரிய இடத்தில் வைத்தார்கள். இது அனைவரும் ஒப்புக் கொண்ட மிக அழகிய தீர்வாக அமைந்தது.

ஹிரா குகையில்.

நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு நாற்பது வயது நெருங்கியது. அவர்களது ஆழிய சிந்தனை, தனிமையை விரும்பியது. சத்துமாவையும் தண்ணீரையும் எடுத்துக் கொண்டு மக்காவிலிருந்து இரண்டு மைல் தொலைவிலுள்ள நூர் மலையின் ஹிரா குகைக்குச் செல்வார்கள். அக்குகை நான்கு முழ நீளமும் ஒன்றே முக்கால் முழ அகலமும் கொண்டது. ரமழான் மாதத்தில் அங்கு தங்கி வணக்க வழிபாடுகளிலும், இப்புவியையும் அதைத் தாண்டிய பிரபஞ்சத்தையும் இயக்கும் அபார சக்தியைப்பற்றி சிந்திப்பதிலும் ஈடுபடுவார்கள். சமுதாயம் கொண்டிருந்த இணைவைக்கும் இழிவான கொள்கையையும், பலவீனமான அதன் கற்பனைகளையும் அவர்கள் மனம் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. அதே நேரத்தில் மனதிருப்தியுடன் வாழ்க்கையைத் தொடர தெளிவான, நடுநிலையான வாழ்க்கைப் பாதையும் அவர்களுக்கு முன் இருக்கவில்லை.

தனிமையின் மீதான அவர்களது விருப்பம் அல்லாஹ்வின் ஏற்பாடு என்று சொல்லலாம். நபி (ஸல்) அவர்கள் இதற்கு முன் உலக அலுவல்களில் ஈடுபட்டு வந்தார்கள்; வியாபாரம் செய்து வந்தார்கள். இப்போது அவை அனைத்தையும் விட்டு தனிமையை நாடுகிறார்கள். ஏனெனில், மாபெரும் பொறுப்பைச் சுமக்க அவர்கள் தயாராக வேண்டும்; உலக வரலாற்றை மாற்றி மக்களுக்கு நேரிய பாதையைக் காட்ட ஆயத்தமாக வேண்டும். இவ்வாறு நபித்துவம் வழங்குவதற்கு மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன்பிருந்தே தனிமையின் மீதான விருப்பத்தை அல்லாஹ் அவர்களுக்கு ஏற்படுத்தினான். ஆக மாதத்தின் பெரும் பகுதியை நபி (ஸல்) அவர்கள் தனிமையில் கழித்து வந்தார்கள். தனிமையை விசாலமான மனஅமைதியுடன் கழித்தது மட்டுமல்லாமல் இந்த பிரபஞ்சத்தை இயக்கி வரும் மறைபொருள் பற்றி ஆழமாக சிந்தித்தார்கள். ஆம்! அல்லாஹ்வின் நாட்டப்படி அம்மறைபொருளுடன் தொடர்பு கொள்ள இதோ நேரம் நெருங்கிவிட்டது. (இது குறித்து மேல் விவரங்களை ஸஹீஹுல் புகாரி, தாரீக் இப்னு ஹிஷாம் மற்றும் வரலாற்று நூல்களில் காணலாம். முதன்முதலாக அப்துல் முத்தலிப் ஹிரா குகையில் வணக்க வழிபாடுகளில் ஈடுபட்டு வந்தார். ரமழானில் அங்கு சென்று தங்குவார். ஏழை எளியோருக்கு உணவளிப்பார். (இப்னு கஸீர்)

ஜிப்ரீல் வருகை.

பரிபூரணத்தின் தொடக்கமாகிய 40 வயது நிறைவானபோது (பல நபிமார்களுக்கு நாற்பதாவது வயதில்தான் நபித்துவம் (நுபுவ்வத்) அருளப்பட்டது என்று சொல்லப்படுகிறது), நபித்துவ அடையாளங்கள் தெரிய ஆரம்பித்தன.

அவற்றில் சில: மக்காவிலிருந்த கல் ஒன்று அவர்களுக்கு ஸலாம் கூறி வந்தது உண்மையான கனவுகளைக் கண்டார்கள்; அவை அதிகாலையின் விடியலைப் போன்று நிதர்சனமாக நடந்து விடும்; இந்த நிலையில் ஆறு மாதங்கள் கழிந்தன நபித்துவ பணியாற்றியதோ 23 ஆண்டுகள், உண்மைக் கனவுகள் நபித்துவத்தின் 46 பங்குகளில் ஒரு பங்காகும்.

அது ஹிரா குகையில் அவர்கள் தனித்திருந்த மூன்றாம் ஆண்டு ரமழான் மாதம். அல்லாஹ் அகிலத்தாருக்கு தனது கருணையைப் பொழிய நாடினான். முஹம்மது (ஸல்) அவர்களுக்கு நபித்துவத்தை வழங்கி சிறப்பிப்பதற்காக மேன்மைமிகு குர்ஆனின் சில வசனங்களுடன் வானவர் ஜிப்ரீலை அவர்களிடம் அனுப்பி வைக்கிறான்.

(நபியே! அனைத்தையும்) படைத்த உங்களது இறைவனின் பெயரால் (எனது கட்டளைகள் அடங்கிய குர்ஆனை) நீங்கள் ஓதுவீராக! அவனே மனிதனை கருவிலிருந்து படைக்கின்றான். (நபியே! பின்னும்) நீங்கள் ஓதுங்கள்! உங்களது இறைவன்தான் மகா பெரும் கொடையாளி! (அல்குர்ஆன் 96 : 1-6) என்ற வசனங்களை ஓதிக் காட்டினார்.

தொடரும்.....

வெளியீடு: செங்கை & காஞ்சிபுரம் மாவட்ட ஜமாஅத்துல் உலமா சபை.